Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#386 - Wat schaft de pot

 

Wat schaft de pot

Vanochtend belde mijn dochter Marit met de vraag: 'Wat eten jullie vanavond?' Een vraag die ik nadat ze op kamers ging nooit meer gehoord had. Ik vertelde haar dat ik een witlofschotel zou maken. De ovenschotel zag ze wel zitten, maar dan wel met een lekker toetje. 'En trouwens', kwam het tussen neus en lippen door, 'ik breng iemand mee.' Even viel ik stil. Op mijn vraag wie ze meenam antwoordde ze: 'Verrassing  mam, verheug je je er maar gewoon op.'

Klokslag zes staat Marit, achter bloemen verscholen, voor de deur. Naast haar staat een slungelachtige knul met een gezicht waarop de acne-sporen nog zichtbaar zijn. Marit geeft mij de bos tulpen. 'Rogier houdt niet van beleefdheden, dus kocht ik deze voor je.'
Gezamenlijk lopen we naar de eetkeuken waarop de jongen op de eerste de beste stoel neerploft. Och, hij kan niet weten dat dat mijn vaste plek is. Ik pak de witlofschaal en ga tegenover hem zitten, Marit zit aan de kop van de tafel als een scheidsrechter tussen ons in. Aan mijn lichaamstaal kan ze aflezen dat mijn hersens overuren draaien.

Voordat ik de kans krijg het opschepbestek te pakken heeft Rogier dit al gedaan en zijn bord volgekwakt. Marit en ik nemen een bescheiden portie. Het gesprek wil niet vlotten. Ik doe echt mijn best maar tegen een volle open mond tegenover mij en met de zin  'Rogier doet niet aan beleefdheden' in mijn gedachte, is dit moeilijk.
Het komt mij goed uit dat haar vader een uitgelopen bespreking heeft. Hij zou zich kapot ergeren en dat ook laten blijken. Marit vertelt enthousiast dat ze Rogier tijdens een workshop heeft leren kennen, alweer drie maanden geleden. Sinds die tijd zijn ze onafscheidelijk en het verbaast haar dat ik niet gemerkt heb dat ze minder thuis komt.
'Dat ligt dus niet aan onze nieuwe huisgenoot, de wasmachine, nee een prela is hard werken.'

Gelukkig heb ik jonge collegae en weet wat een prela is. Een prela, met deze Rogier die ondertussen met mes en vork recht omhoogstekend, naar het gesprek luistert, staat mij totaal niet aan. Hadden we nu maar in de kamer gegeten dan kon ik Marit even apart nemen. Gelukkig staat Rogier ineens op en vraagt waar de plee is. Oké, niet alleen aan zijn tafelmanieren maar ook aan zijn vocabulaire schort wat. Snel zeg ik tegen Marit dat ze moet genieten van haar prela maar dat ze nog maar eens moet overwegen het daarbij te laten. Ik gun haar een betere rela. Dat zeg ik natuurlijk niet en voor de zoveelste keer vanavond slik ik woorden zo hard in dat er een boer dreigt te ontsnappen.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Elrie, goed verhaal. Vooral die laatste zin heb je goed bedacht. Wat mij betreft had je die boer naar hartenlust kunnen laten.
Ik moest eerlijk gezegd even opzoeken wat een prela was. Weer wat geleerd :-)
Graag gelezen.

Je verhaal overschrijdt het gestelde woordenaantal. Een aantal zinnen zouden wat strakker geschreven kunnen worden waarmee je dan weer wat woorden kunt lozen. Het zou je verhaal naar mijn idee nog sterker maken. 

Na mijn dienst vandaag heb ik nog een vergadering vanavond.  ---> deze zin voegt niets toe.

Op mijn vraag wie ze meenam, viel zij op haar beurt stil om even later te zeggen: 'Verrassing Mam, verheug je je er maar gewoon op.' ---> waarom viel zij ook stil? Gezien je woordenaantal zou je het ook weg kunnen laten. Mam hoeft niet met een hoofdletter.

Ik doe echt mijn best maar tegen een volle open mond tegenover mij en de zin indachtig 'Rogier doet niet aan beleefdheden' is dit moeilijk.  --->  Voor mijn gevoel moet klopt de volgorde op het eind niet helemaal en moet het zijn "... en de zin 'Rogier doet niet aan beleefdheden' indachtig" . Achter indachtig zou ik dan een komma plaatsen.
Ik doe echt mijn best maar tegen een volle open mond tegenover mij en de zin 'Rogier doet niet aan beleefdheden' indachtig, is dit moeilijk.

Een prela, met deze Rogier die ondertussen, met mes en vork recht omhoogstekend, naar het gesprek luistert, staat mij totaal niet aan.  ---> als je veel komma's in een zin nodig hebt, is het beter de zin op te splitsen of anders verdelen. Bijvoorbeeld:
Een prela met deze Rogier, die ondertussen met mes en vork recht omhoogstekend naar het gesprek luistert, staat mij totaal niet aan.

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Elrie, 


Eerst even een technisch puntje voor volgende verhalen: Aan mijn lichaamstaal kan ze aflezen dat mijn hersens overuren draaien. Deze zin werkt in de narratieve zin niet goed, omdat een ik-figuur nooit in het hoofd van de ander kan kijken. In plaats daarvan schrijf je dan iets als:  Haar blik valt op mijn ineengedoken houding. Door haar opgetrokken wenkbrauwen vermoed ik dat ze weet heeft van mijn op hol geslagen hersens. 

Je verhaal is leuk bedacht, maar het wil niet helemaal vlotten, omdat het veel van hetzelfde is. De ene onbeschofte actie van Rogier volgt op de ander. Dat kan op zich gerust in een verhaal, maar omdat je letterlijk schrijft dat dat gaat gebeuren: Rogier houdt niet van beleefdheden, dus kocht ik deze voor je. blijft er weinig voor de lezer over om zelf nog aan de personages te ontdekken. Je ziet alleen een bevestiging van een aanname die al snel wordt gemaakt. 

Als je een verhaal schrijft, bedenk dan dat je lezers altijd iets nodig hebben om te kunnen blijven ontdekken, oplossen of beseffen. 

De eerste alinea is veelbelovend: hier kan je een mooi verhaal maken van het weerzien van moeder en dochter die elkaar al langer niet gezien hebben of - wat later ook blijkt-  zelfs al wat van elkaar vervreemd zijn. Het hoe en waarom daarachter is een interessantere 'ontdekking' voor een lezer dan een teleurstelling van partnerkeuze. 

Je hebt hier dus een goede basis voor een interessant verhaal! Probeer je personages - en dan vooral moeder en dochter -  beter te leren kennen en ik dan weet ik zeker dat je er iets moois van kan maken!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

De situatie zie ik levendig voor me, maar kan misschien wat pittiger beschreven. Het spelen met de woorden prela en rela vind ik leuk. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik sluit me aan bij Annetteke. Het is een leuk verhaal en ik heb het met plezier gelezen, maar ik had het aardig gevonden als het op de één of andere manier iets meer uit de hand was gelopen. De setting biedt daarvoor genoeg aanknopingspunten. Een verstandig en vredelievend alternatief zou zijn om de moeder haar aanstaande schoonzoon volledig de hemel in te laten prijzen. Het is een kwestie van smaak, maar ik had dat wel grappig gevonden.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk jullie reactie Annetteke en Mespunt, ik krijg er nieuwe inspiratie van! Hoop het bij de volgende opdracht te kunnen gebruiken.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Elrie, Je hebt de onderhuidse spanning bij de moeder goed op me overgebracht. Ik zit me hier plaatsvervangend te generen...
Ik kan me wel vinden in de voorgaande reacties. Ik kijk uit naar je volgende bijdrage. Leuk dat ik weer wat nieuwe woorden leerde.