Hoi Janneke, 

Leuk, een verhaal over een grote eter! Dat is een leuke insteek van de opdracht. Je kan het hebben over iemands lievelingsgerecht, maar zo nu en dan is de eetlust minstens een net zo interessant onderwerp van gesprek. 

De observaties van je hoofdpersoon zijn interessant en leuk, maar ze lezen nog wel wat traag. Dat zit hem vooral in je gebruik van het letterlijk uitschrijven van bepaalde gedachten of dingen die hardop worden uitgesproken. In dit geval zouden die beter tot hun recht komen in lopende tekst. 

Bijvoorbeeld: Misschien een kunstenares”, denk ik, terwijl ik kijk naar de kleuren in haar jurk en jas. Dat zou je kunnen veranderen naar: Ik vermoed dat ze een kunstenares is, aan de kleuren in haar jurk en jas te zien. 
of: Ik zie dat de serveerster probeert te verbergen wat ik ook denk: “Heeft u een maand niet gegeten of zo?”  wordt dan: 
Aan de blik van de serveerster te zien denkt zij net als ik dat de dame een maand niet gegeten heeft. 

Als je gedachten (of woorden) letterlijk uit laat spreken (wanneer je aanhalingstekens gaat gebruiken, simpeler gezegd) bouw je eigenlijk een soort pauze in in je tekst. 
Stel jezelf voor dat je tegen je personage zegt: "Ga maar praten, ik luister." Je personage haalt dan adem om te gaan praten. Die fractie van een seconde is het dus even stil. Voor iets relatiefs eenvoudig als een observatie is het vaak niet nodig om die stilte dan te laten vallen. Een enkele keer kan dat best, maar als je dat vaker doet, wordt je tempo dus vertraagd. 

Leuk dat je in midden laat waarom deze dame zoveel eet. Als het verhaal voornamelijk gaat om de pure verbazing van de eetlust van deze vrouw, dan is een verklaring niet per se meer nodig. Dan laat het verhaal de mogelijkheid aan de lezer om zijn fantasie erop los te laten. Je hebt genoeg in ieder geval 'hints' gegeven om een aantal mogelijke conclusies uit te kunnen trekken.

Je hebt een leuk verhaal geschreven!

Groet, 

Nadine


 

Janneke, wat de inhoud betreft heeft Nadine je al op weg gezet. Wat de taal aangaat raad ik je aan de tekst aandachtig opnieuw te lezen, er ontbreken hier en daar woorden en de eerste persoon krijgt nooit een 't' (ik durf daar ook wel eens 'over' lezen in mijn eigen teksten wanneer ik te enthousiast ben om ze te publiceren).

Hoi Janneke, je maakt een levendige beschrijving van het eten. In die zin graag gelezen.

Wat betreft het schrijven mogen de zinnen voor mij wel wat vlotter, actiever. Zoals het nu geschreven is, wordt het verhaal voor mij wat langdradig en dat is jammer.
Meestal is het goed je verhaal een dag of wat te laten liggen. Lees het verhaal dan eens hardop voor, dan hoor je vanzelf waar het schort. Dan zie je ook meteen waar de zinnen niet kloppen.

Gi wees je al op de dt foutjes. 

“Vind u het goed dat ik erbij komt zitten?”, vraagt een oude dame. Terwijl ze me de vraag stelt, kijkt ze me niet aan.  ---> "terwijl ze me de vraagt stelt" voegt niets toe. Het leest vlotter als je schrijft:
“Vind u het goed dat ik erbij komt zitten?”, vraagt een oude dame, ze kijkt me niet aan.

Ze heeft rood haar rondom haar verweerde gezicht.  ---> zoals ik het lees, lijkt het of er rood haar groeit op haar gezicht. Misschien: Haar rode haar omlijst haar verweerde gezicht of: valt sluik langs haar gezicht (of zoiets)

“Misschien een kunstenares”, denk ik  ---> gedachten hoeven niet tussen ah-tekens

Binnen de kortste keren staat er een serveerster die de bestelling van mevrouw opneemt. Als de mevrouw klaar is met het opsommen van haar wensen, staan onze oren te klapperen.  ---> dit leest stroperig. De serveerster staat er ineens en onze oren staan te klapperen. "de mevrouw" klinkt wat statig. Ik zou eerder kiezen voor "de vrouw" of "de dame". Deze zinnen zou je ook iets vlotter kunnen schrijven. Bijvoorbeeld:
Een serveerster verschijnt om de bestelling van de vrouw op te nemen. Onze oren klapperen als ze klaar is met het opsommen van haar wensen.

Zelf met ik niet zo moeilijk met oogcontact.  ---> rare zin. 

heeft verorbert  ---> heeft verorberd

Ha Janneke, wat een leuk verhaal. De tegenstelling tussen je hp en de oude dame viel me op. Zoals je hp zit te genieten van haar koffie, en daar de tijd voor neemt, slokje voor slokje. Goed proeft. Zo maakt het de oude dame schijnbaar niet veel uit wat ze eet, want ze schrokt alles zo snel mogelijk naar binnen en proeft, denk ik, niet veel.Wat ik ook mooi vond, was je beschrijving van haar kleurige kleding en haar. Een opvallende verschijning! Met plezier gelezen.

Mooi verhaal. Er zaten een paar kleine schoonheidsfoutjes in hier en daar, zoals hierboven benoemd, maar ik las het toch graag. Leuk dat er geen afgeronde conclusie is, daardoor heb ik het wel een paar keer gelezen en ben nog nieuwsgierig naar wat er met die mevrouw aan de hand is. Goed gedaan. 

Leuk verhaal, leuk geschreven, alhoewel ik het slot een tikje onbevredigend vind. Dat deze mevrouw een grote eter is, wisten we, maar ik had graag geweten wat daar achter zat.