Lid sinds

2 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#382-Dood is dood. Toch?

Een muffe, aardse geur. Een knisperend geluid, als dat van kleine, wriemelende beestjes die zich een weg banen door een dekbed van bladeren. Mijn benen, die met meer lijken te zijn dan ik gewend ben, zitten muurvast. 

Langzaam ben ik me bewust van die ervaringen. Ik ben ontwaakt uit een diepe, eindeloze slaap. Zo lijkt het althans. 

Het laatste dat ik me herinner is dat ik in de auto zat en een denderende trein op me afkwam. Een lichtflits, een afschuwelijke, doordringende pijn die mijn schedel in tweeën barstte. Dan leegte en duisternis. 

Ben ik dan dood? Enerzijds denk ik van wel, ik neem dan ook aan dat ik onder de grond zit. Heeft mijn moeder dan toch het laatste woord gekregen: zij wil niet dat iemand zich laat cremeren. Mijn moeder gelooft in een leven na de dood. Daarom heeft ze een heilige schrik van crematie. Ze is ervan overtuigd dat als je je laat cremeren, je ziel dan niet meer in staat is om het volgende leven te bereiken. In dat soort onzin geloof ik niet. Dood is dood. 

Maar als ik dood ben, waarom kan ik dan denken? Waarom ruik ik, waarom hoor ik? Op dat moment besluit ik om mijn ogen eindelijk te openen. 

Ik grinnik bij wat ik zie. Rondom mij rijzen hoge, statige bomen uit de grond. Het doet me denken aan het zweverige gezwets van mijn vriendin, Antje, die zich liet leiden door een of andere goeroe uit God-weet-waar. Die vertelde haar dat je na je dood in een boom kon reïncarneren. 

Antje had bovendien gelezen over humusatie waarbij ze je lichaam na de dood composteren. De compost dient dan als voeding waaruit een boom kan groeien. Vanaf het moment dat ze dit had gelezen, wilde ze dat dit zou gebeuren als ze stierf. Ze dacht dat ze zo een leven na de dood kon hebben, als boom. Onzin natuurlijk. Dood is dood. 

Ik reik met mijn houtige lichaam naar de zon. De wind wervelt door mijn kruin en doet mijn laatste bladeren ritselen. Ik baal wanneer ik besef dat Antje en haar gekke goeroe gelijk hadden. 

 

 

 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Lynn,

Erg raak geschreven. Het afwegen van het bestaan van een leven na de dood op het moment dat je personage al gestorven is, door te observeren wat hij ziet en zijn eigen overtuigingen nog eens af te wegen, is goed gevonden. Dat voorkomt dat je een verhaal schrijft dat slechts uit mijmeringen over een eventueel hiernamaals bestaat
Daardoor komt je slot ook extra mooi tot zijn recht.

Goed gedaan!

Fijne jaarwisseling alvast. 

Groet, 

Nadine 

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een gaaf verhaal. Heel origineel. Alle waanzin die wordt uitgekraamd door antroposoof achtige hippies is gewoon waar 🙂. Heel graag gelezen.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi en verrassend verhaal, met plezier gelezen. Het 'ontwaken' is wel een deel waar ik wat moeite mee heb om in mee te gaan. Hoe ridicuul het ook klinkt, het zou mij een klein beetje helpen door het verhaal niet in de herfst, maar in de lente te plaatsen.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik heb erg genoten van je verhaal, heel creatief. De Reïncarnatie boom kwam als een verrassing en heel goed gevonden.