Lid sinds

2 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#382 Het inzicht

 

Tom- Ik heb niet zoveel over mezelf te vertellen. Mijn naam is Tom Verlinden en als mijn ouders me niet verplicht hadden om deel te nemen aan deze praatgroep voor terminaal zieke mensen, had ik hier niet gezeten. Ik haat het dat ik als twintiger een kort leven zal hebben, een te kort, in de wetenschap dat er na het leven niets meer is. Ik weet dus al dat er ook hier niemand is, die in staat is me iets te vertellen waardoor ik me beter zal voelen. Voor mij is het leven nu enkel slecht en haat ik alles wat bestaat en dat zal zo blijven voor de te korte tijd die me nog rest. 

Bram- Je bent wel verkeerd hoor Tom. Er is wel degelijk leven na de dood. 

Tom- Als er leven na de dood is, had ik en de rest van de wereld dat wel geweten. Wie ben jij dan om zoiets zonder bewijs te kunnen beweren?

Bram- Mijn naam is Bram Op De Beeck en na mijn pensioen heb ik me toegelegd op het vinden van een bewijs van leven na de dood en ik heb er nu niet één maar vijf gevonden. En omdat ze kort en eenvoudig zijn lees ik je ze even voor:

1. Als een acht maanden oude baby in de baarmoeder daar elke dag een dag jonger zou worden zou die uiteindelijk ook sterven en dat betekent dat de dood zich ook voor het leven bevindt. 

2. Duizend jaar geleden was je lichaam ook al op de aarde maar het was toen volledig uit elkaar en dus dood om dan later tot leven te komen vanuit de dood. 

3. Wanneer men sterft wordt het bewustzijn niets want er is niets na de dood maar dan zou men even goed eens een auto of een huis niets moeten zien worden. 

4. Als de doden enkel zichzelf kunnen zijn, zijn ze al altijd enkel zichzelf geweest. 

5. Bevindt het bewustzijn zich in de lege ruimtes in de hersenen of in de rest van de hersenen waarin geen enkele lege ruimte is?

Ik geef je dit kaartje waarop ze staan zodat je ze eens rustig kan bestuderen en dan kan je volgende week eens vertellen wat je ervan vond. 

Een week later. 

Tom- Vorige week heeft Bram me zijn vijf korte bewijzen van een leven na de dood gegeven die ik eens nader bestudeerd heb en ik ben tot het inzicht gekomen dat er wel degelijk leven na de dood is en daarom wil ik hier van de gelegenheid gebruik maken om Bram te bedanken die ik letterlijk eeuwig dankbaar zal zijn…

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo David, welkom op het forum. Ik weet niet of ik het een verhaal vind. Het leest meer als de notulen van een vergadering. De vijf bewijzen van een leven na de dood zijn voor mijn gevoel geen bewijzen, maar stellingen. Daarnaast leest een naam met een streepje erachter voor mij niet als een dialoog, maar wellicht sta ik daar alleen in.

Vorige week heeft Bram me zijn vijf korte bewijzen van een leven na de dood gegeven die ik eens nader bestudeerd heb en ik ben tot het inzicht gekomen dat er wel degelijk leven na de dood is en daarom wil ik hier van de gelegenheid gebruik maken om Bram te bedanken die ik letterlijk eeuwig dankbaar zal zijn…

Probeer van deze zin een paar kortere zinnen te maken. Maak ook gebruik van komma's om een pauze in de zin in te lassen. Bijvoorbeeld:

Vorige week heeft Bram me zijn vijf korte bewijzen van een leven na de dood gegeven die ik eens nader bestudeerd heb. Ik ben tot het inzicht gekomen dat er wel degelijk leven na de dood is, daarom wil ik hier van de gelegenheid gebruik maken om Bram te bedanken. Ik zal hem letterlijk eeuwig dankbaar zal zijn…

Kijk ook eens naar de andere zinnen in je verhaal. Afwisselen met korte en lange zinnen verhoogt het leesplezier.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi David,

De manier waarop je het verhaal hebt geschreven, leest eerder als een filmscript waarin tekst en uitleg voor acteurs en crew wordt gegeven dan een lopend verhaal. Dat is jammer, want dat vertraagt het verhaal. Inhoudelijk gebeurt er ook vrij weinig. 
Je kan dit verhaal samenvatten als: iemand gelooft niet in leven na de dood, leest wat overwegingen en is dan overtuigd. Daar zit vrij weinig plot in. Je kan  De opsomming van die vondsten nog altijd gebruiken, maar dan werkt het beter als je (bijvoorbeeld) nadat je personage een van die vondsten heeft gelezen daar meteen en afzonderlijk iets van denkt, of overweegt. Misschien krijgt hij wel flashbacks naar momenten uit zijn leven waardoor die argumenten op het briefje al dan geen flauwekul voor hem lijken.  

Ik moet je wel meegeven dat de setting van een terminaal persoon die in een praatgroep het leven bespreekt en dan anders over de dood gaat denken, mooi gevonden is voor deze opdracht. 

Fijne jaarwisseling alvast. 

Groet, 

Nadine
 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha David, vijf bewijzen dat er leven is na de dood! Knap bedacht, al begrijp ik (helaas) niet zo goed wat elk 'bewijs' inhoudt. Ook de setting, een praatgroep met terminaal zieken, is goed bedacht. De tips van Nadine en Fief kunnen je vast helpen om je leuke ideeën nog spannender in een verhaal te verwerken. Ik hoop zeker nog meer van je te lezen!

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het idee staat me aan, maar de uitwerking vind ik niet zo overtuigend. Allereerst vind ik het al lastig voor te stellen dat een terminale twintiger die alles en iedereen haat zich door zijn ouders laat verplichten om naar een praatgroep te gaan. Wellicht kun je een andere aanleiding bedenken of die gewoon helemaal weglaten. Van de 'bewijzen' vind ik de eerste het meest aansprekend, de rest vind ik dermate vaag dat ze niet echt iets toevoegen. Interessant dat Tom zich laat overtuigen, maar het is me niet duidelijk waarom. Ik denk dat je je verhaal sterker kunt maken door een deel te schrappen en daarmee ruimte te creëren voor een inhoudelijke discussie tussen Tom en Bram.