Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#380 Ontwaken in de winter

 

De sfeervol verlichte straten zijn gevuld met winkelend publiek met volle tassen en lachende gezichten. Op naar kerst, omringt door gezelligheid met familie en vrienden, lekker eten en de warmte van een haard. Vanaf mijn favoriete bankje op de hoek van de winkelstraat en de rand van het park aanschouw ik de menigte en laat mijn aandacht trekken door een zichtbaar verliefd stelletje. Met volle tassen lopen ze arm in arm op weg naar het kraampje bij de vijver. In december verkopen ze daar snert, koffie en warme chocolademelk. Als de winter het toelaat vult de vijver zich met liefde en wordt er geschaatst. 

Het pad langs de vijver is romantisch verlicht. Ik stel me vaak voor hoe het zou zijn om daar te lopen met iemand die mij lief heeft. In gedachten trakteer ik op warme chocolademelk. Dicht tegen elkaar aan drinken we chocolade en kijken we naar de schaatsende menigte op de vijver. Tot we zelf onze schaatsen onderbinden en tot laat in de avond over het ijs zwieren. In gedachten verzonken voel ik de warmte van een warme traan op mijn koude wangen. De zilte smaak op mijn lip haalt me uit mijn droom. De wind is guur vandaag en ik trek mijn deken hoog op in mijn nek. Ik pak mijn viool en besluit met wat vermaak nog een paar euro voor een kom snert bij elkaar te spelen.

In december geven de mensen vaak iets extra´s, alsof ik alleen besta als het koud is. Ik zet de koffer voor me op straat en speel wat kerstliederen. De snaren voelen pijnlijk aan mijn inmiddels wit weggetrokken wintervingers. Na een uurtje hou ik het voor gezien. Behoedzaam leg ik de oude viool terug in de koffer, de fluwelen bekleding voelt als een tedere aanraking van een geliefde. In mijn plastic tas met bezittingen is nog ruimte voor de deken. Met tas en koffer loop ik terug naar de andere kant van het park. Mijn kant, de donkere kant, waar de stelletjes niet komen en eenzaamheid in slaapzakken op vochtige bankjes ligt. De nacht is koud en het lukt pas laat om te slapen.

Een warme hand streelt mijn wang en ik word wakker. Een vriendelijke stem fluistert “hier, drink op, het maakt je lekker warm”. De geur van warme chocolade stijgt op naar mijn neus. Dankbaar pak ik de beker en maak plaats op mijn bank voor de vreemdeling die weer verdwenen blijkt. Terwijl ik geniet van de chocolade zie ik een paar schaatsen naast mijn tas, ernaast ligt een briefje met de tekst:

morgen gaan we schaatsen”.

Als ik ontwaak zijn de beker, de schaatsen en het briefje verdwenen.

 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Meri, ik vond het een prachtig verhaal. Zo wordt er ook kerstmis gevierd, eenzaam en alleen. Heel triest. Mooi verwoord, graag gelezen.

In gedachten trakteer ik op warme chocolademelk. Dicht tegen elkaar aan drinken we chocolade ---> wees voorzichtig met het herhalen van woorden. In de laatste alinea noem je het ook nog eens twee keer. Dat kan storend lezen. Misschien kun je het anders schrijven. In de eerste zin zeg je al dat je op warme chocolademelk trakteert, In de zin erna zou je de chocola weg kunnen laten. Dat je samen die chocolade drinkt lijkt mij wel duidelijk, maar dat is hoe ik het lees.
In gedachten trakteer ik op warme chocolademelk. Dicht tegen elkaar aan kijken we naar de schaatsende menigte op de vijver.

Ik pak mijn viool en besluit met wat vermaak nog een paar euro voor een kom snert bij elkaar te spelen. --> ik zou hier en in de zin erna (en speel wat kerstliederen) het woord "wat" weglaten. Het is een dooddoener.

Een warme hand streelt mijn wang en ik word wakker. Een vriendelijke stem fluistert “hier, drink op, het maakt je lekker warm”. De geur van warme chocolade stijgt op naar mijn neus. Dankbaar pak ik de beker en maak plaats op mijn bank voor de vreemdeling die weer verdwenen blijkt. Terwijl ik geniet van de chocolade zie ik een paar schaatsen naast mijn tas, ernaast ligt een briefje met de tekst: ...

Hier herhaal je ook de chocolade een paar keer. Ik haak daar een beetje op. Misschien: Terwijl de zoete drank me verwarmt, zie ik ...
Of: Terwijl ik geniet van de zoete drank, terwijl ik geniet van de eerste slok, (of zoiets). 
Of weglaten:
Dankbaar pak ik de beker en maak plaats op mijn bank voor de vreemdeling die weer verdwenen blijkt. Naast mijn tas zie ik een paar schaatsen, ernaast ligt een briefje met de tekst: ...

 

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Meri, wat een mooie droom. Als je er nog een keer kritisch naar kijkt, zie je vast zelf wat er nog strakker kan. De sfeer en de (nare) verrassing dat die lieve gebaren slechts in dromen bestaan, maken het verhaal af. Mooi!

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Bedankt Fief! Fijne kerstwensen lijkt voor velen zo vanzelfsprekend...

Ik zie wat je bedoelt, daar ga ik mee aan de slag!

Ik ben zelf nog niet tevreden over de titel... Het wil me nog niet pakken. Als je suggesties hebt...

 

Groet Meri

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Meri, ik ben het eens met de eerdere opmerkingen, maar de basis is uitstekend: een klassiek, ontroerend winterverhaal dat perfect past in de aanloop naar Kerst.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Meri, beeldend geschreven en mooi opgebouwd warm portret over de kilte en kou. Meestal word een droom als clou een zwaktebod gevonden, maar hier zou dat pas echt gelden als het hele verhaal een droom was. Je personificatie van de eenzaamheid past hier goed.