#380 - Niets (herschreven)

titel is aangepast

.

Hoi Tony, ik heb je verhaal nu een paar keer gelezen en het leest heel poëtisch, maar het zegt me niets. Ik hoop dat ik je hiermee niet voor de borst stuit. Het is een prachtige tekst, maar ik heb geen flauw idee waarover het gaat. Misschien nog een paar pogingen wagen.

Waarom spraken we de dingen die we zegden? ---> vage zin. Je spreekt een taal, maar je zegt dingen. Zegden klinkt voor mij heel ouderwets, maar blijkbaar wordt het in het Vlaams nog gebruikt. 

Ha Tony, dit is een veel betere titel! Verder heb ik er moeite mee om het geheel te begrijpen. Het zijn mooie woordcombinaties, maar de strekking ontgaat me, sorry. En ik begrijp ook niet wat je bedoelt met afrond. Is dat Vlaams? Ik ken alleen afronden als iets beëindigen omdat het klaar is. En het woord voor belediging is affront, misschien bedoel je dat?
Affreusiteit ken ik ook niet, wel affreus. Betekent afschuwelijk, lelijk, vreselijk.
Vragen, vragen....

Jullie hebben gelijk, dank Fief en Maria, ik schreef het in een nachtelijke bui, nu wat opgepoetst. Beter of blijft het bagger?

Tony, ik vind het een duidelijke verbetering, zeker geen bagger. Dat was het eerst ook niet, alleen zei het mij niets. Ik heb er nu een beeld bij. Goed gedaan.

Sorry Tony, niettegenstaande ik heel mooie zinsdelen, woorden en ideeën gelezen heb, blij ik moeite hebben met het begrijpen van je verhaal. Ik heb het enkele malen herlezen maar het lukt me niet voeling te hebben met je vertelling.

Ha Tony, het is me iets duidelijker. Een soort van thriller-gedicht. Ik kan deze genre combinatie helaas niet goed begrijpen. Het ligt aan mij, want ook een ander poëtisch verhaal begreep ik niet goed. In een gedicht is elk woord belangrijk en staat er geen woord te veel. Nog meer dan in een verhaal, zo dat mogelijk is. Ik waag me er maar niet aan, knap dat jij het wel hebt gewaagd! Het is zeker geen bagger! We zijn hier met zijn allen toch bezig om te oefenen? We stellen ons best kwetsbaar op, dus doen we niet aan 'bagger' :-) 

Oh, ze is dood? In de eerste versie kon het nog vanalles zijn. Lag 'ze' er echt? Zweeg ze gewoon tegen hem? Heel even dacht ik zelfs aan een opblaaspop (zal wel aan mij liggen), maar dat strookte dan niet met de woorden die ze zei. 

Dat versje van 'de maan is rond', ken ik als iets dat we zeiden bij verstoppertje. Er kwam dan nog een 'met welke vinger prik ik in uw kont' achter. Dan moest degene die ging tellen raden met welke vinger er in zijn/haar kont werd geprikt en bij elke foute gok kwam er een tiental bij tot hoeveel hij/zij moest tellen. Nu ik er zo over nadenk, is dat wel bizar. Het maakt wellicht ook dat ik dat rijmpje niet goed bij je tekst kan plaatsen. 

De dingen die voor mij mysteries blijven, zijn o.a. de benoeming van die kunstmatige bron, de verwijzingen naar het originele gedicht (ik vind het leuk dat ze er staan, maar begrijp het niet zo goed)

Ik vind het wel leuk dat je poëzie in je tekst verweeft. Ik heb zelf ondervonden hoe moeilijk dat is. Er zitten mooie zinsneden in je tekst. Zo vond ik bv. 'Waarom spraken we de dingen die we zegden' wél mooi. 

Heftig, een crime passionnel. Veel vraagtekens, maar het boeide me wel. Eens iets anders dan anders, maar de fantasie prikkelend als altijd, leuk. Met plezier gelezen.

Hoi Tony, ook ik moest goed lezen om het te zien. En ik vind het deels overtuigend. Deels omdat sommige zinnen me afleiden omdat ik ze niet begrijp en ze teveel vragen oproepen, zoals; ‘De sneeuwvlokken dwarrelen onvolmaakt vredig op de andere soortgenoten.’ Zijn de soortgenoten mensen? En hoezo ‘onvolmaakt’ vredig?

Tegelijkertijd vind ik dat je mooie, verkillende en beklemmende beelden oproept, ook door die dichtregels en het vers dat er niet mocht zijn. Het blanke, en die kilte na de knal, de cirkels die je hp op die stille rug tekent. Dat vind ik echt mooi. Kijk nog eens kritisch naar je zinnen en pas aan wat voor onduidelijkheden kan zorgen. Bij mij lukt dat vaak pas als ik de tekst tijdelijk even opzij heb gezet. Ik heb je verhaal graag gelezen!

Ha Tony,
Ik kan het verhaal door alle poëzie heen wel volgen. Het doet me wat denken aan Ik ben hem kwijt van Brigitte Kaandorp.
Ik krijg de indruk dat je je niet helemaal thuis voelt bij deze schrijfstijl die je je hebt aangemeten, of zie ik dat verkeerd?
Overigens vind ik het het mooi experiment om mysterie en poëzie te mengen. Het zou best wel eens wat kunnen worden.

@Fief : dankje!

@Wilfried: alle begrip. blij :)

@Maria:

Ik kan deze genre combinatie helaas niet goed begrijpen

Àlle begrip, ik ook niet zo goed :)

@Annebe: dankje! Leuk dat je dat versje kent, wij gebruikten het anders :)

De dingen die voor mij mysteries blijven, zijn o.a. de benoeming van die kunstmatige bron, de verwijzingen naar het originele gedicht (ik vind het leuk dat ze er staan, maar begrijp het niet zo goed)

Neem ik mee, iets beter duiden volgende keer.

@Lizette: dankje

Kijk nog eens kritisch naar je zinnen en pas aan wat voor onduidelijkheden kan zorgen. Bij mij lukt dat vaak pas als ik de tekst tijdelijk even opzij heb gezet

Goede tips!

@Musonius: je hebt volledig gelijk, iets proberen uit de comfort zone enzo. 

Het doet me wat denken aan Ik ben hem kwijt van Brigitte Kaandorp

Dank! Zij is meester in de kwinkslag tot het laatste moment bewaren om alzo de opgebouwde emotie te vernielen. Prachtig! Leuk dat je daar moest aan denken en om het te delen.