#379 - Honger

Ik kan me voorstellen dat dit een waargebeurd verhaal is. Het heeft tegenwoordig door Youp van 't Hek bijna iets clichématig, maar hier is het een stuk schrijnender. 

Ik kom niet echt bij het gevoel van de hoofdpersoon. Iets wat de hoofdpersoon eigenlijk ook zelf al aangeeft. Toch denk ik dat iets meer op de emotie zitten, het verhaal al sterker maakt. Bijvoorbeeld door hem boos te laten zijn op de Duitse soldaten, hem nog iets meer twijfel mee te geven over het begrip voor het slachten, maar ook het afscheid dat hem ruw overkomt. Het is voor mij een iets te genuanceerde hoofdpersoon geworden.

Op zich een mooi verhaal, maar ik denk dat er nog meer in zit.

Tof Taco hoe je Mike als oom opvoert en dat hij dan ook nog een boek heeft meegenomen. Voor mij heeft jouw verhaal iets nostalgisch want mijn opa was een meester in het konijnen villen en slachten. Ik kreeg het altijd heel koud als ik ze ontdaan van hun vacht met enkel nog hun sokjes zag bengelen aan de wasdraad.

Hoi Taco, uiteraard mocht een Flappie-verhaal in deze tijd niet ontbreken. Ik vind het heel goed gevonden. Ondanks het schrijnende verhaal, graag gelezen.

“We hebben het er over gehad jongen,” zei hij zachtjes, “Oom Mike komt eten en we hebben echt niks anders meer.”

Het feit dat oom Mike komt eten lijkt nu het excuus te zijn om het konijn te villen, de honger als oorzaak lijkt daardoor naar de achtergrond te verdwijnen. Van mij zou "Oom Mike komt eten" weggelaten mogen worden.
er over ---> erover

“Het is zover jongen”,  ---> de komma hoort voor het ah-teken te staan.

Ik aaide Snuffie nog een keer en haalde hem voor de laatste maal uit zijn hok. Na een dikke knuffel gaf ik hem aan mijn vader en hij vertrok naar buiten.

Stond het konijnenhok binnen? 

Mooi! Honger overwint!

Ik ben eens dat oom mike die komt eten met Duitsers en een gezinnetje zonder eten, moeilijk te verklaren is. En dan brengt die Mike een boek mee ipv wat lekkers?

Desondanks :)

GG!

Mooi verhaal, Taco, misschien had het konijn naamloos moeten zijn. Sinds Flappie is dat voor konijnen beter, en voor mij ook sinds ons konijn (jawel, Snuffie) ergens in de jaren vijftig kort voor de kerst was weggelopen Drie huizen verder op tafel, hoorde ik jaren later. En dat na driekwart jaar gras snijden en paardenbloembladen plukken.
Het verhaal wringt voor mij ook een beetje. Mislukte sprokkeltocht, geen kachel met kerst, we moeten eten want oom Mike, afscheid van konijn, vader naar naar buiten, zelf hout gaan halen, terug en kachel is aan en en konijn is gaar, oom Mike met cadeautje, toch lekker.
Iets teveel gesprokkeld, lijkt me. Misschien nog even houtjes ordenen? 

@allen, dank voor het lezen en het commentaar. Ik wil teveel in 300 woorden. Het 1ste idee was dat het konijn het laatste was wat er nog te eten was. Daarna heb ik Mike er in gedaan omdat dit zijn laatste opdracht is. Daar werd het niet beter van. Wat ook niet doorkwam was de lethargie die in de nadagen van de oorlog aanwezig was. Of misschien is dat gewoon niet interessant om te lezen. Dit is niet de eerste keer dat ik een karakter niet ver genoeg uitdiep, ik zal daar aan gaan werken.

Hoi Taco, ik herken je struggle met het maximum aantal woorden. Soms lap ik die grens een beetje aan mijn laars als ik lekker ga met een opdracht, maar vaker hak ik er achteraf met een kapmes lustig op in. Ook al denk ik nog zulke leuke wendingen en mooie zinnen in te hebben geschreven; kill your darlings, noemen ze dat.
Niettemin vind ik je verhaal mooie elementen bevatten, vooral ook leuk dat je Mike er een plekje in geeft. Ik heb het graag gelezen.

Taco,

Ondanks dat ik al gelijkaardige verhalen gelezen heb over een huiskonijn of een bevriende kip heb ik het toch graag gelezen. Ik kan me levendig verplaatsen in die jongen. Mooi.

Sluit me aan bij Wilfried. Toen ik de naam 'Snuffie' las dacht ik wel meteen aan Youps 'Flappie', een naamloos konijn had het verhaal voor mij versterkt.

Wat sneu, maar wel een fijn verhaal. Ik hoop niet dat ik hiermee iets verkeerds zeg, maar het leest iets minder 'horror' en iets minder 'extreem' dan andere verhalen die ik van je gelezen heb en mij bevalt dat wel. Graag gelezen.

Ha Taco, goed verhaal! Ik snap dat de limiet van 300 woorden soms wat beperkend kan zijn; excuses daarvoor.

Misschien had het voor het verhaal leuk geweest om een soort spanning in te bouwen door een vraag, namelijk dat zowel de hoofdpersonage als de lezer niet weet dat het lekkere eten uiteindelijk het konijn is. Het zou interessant kunnen zijn om die angst als basis voor het verhaal te nemen en van daaruit te vertrekken: dan heb je meteen een interessant conflict.

Graag gelezen!