Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 378 Totaal niet voldaan aan de opdracht

 

Het schuurtje

Dat veel kinderen zondag een stomme dag vinden, snap ik wel. De kleren die we dan aan moeten staan stijf van de stijfsel en de schoenen die je alleen op die dag mag dragen, knellen, terwijl je ze toch elke zaterdagavond moet poetsen. En op de dag zelf mag je bijna niks.  Behalve een boek lezen of naar de radio luisteren.  En toch is het mijn favoriete dag.
Vooral als we naar opa en oma in Utrecht gaan. Ze wonen in een wijk waar elk huis een voor- en achtertuin heeft. 
Het zijn de ouders van mijn vader. Meer o's heb ik er niet, want de ouders van mijn moeder zijn overleden toen ze twee was.
Het fijnst aan mijn opa en oma is hun schuur. Maar voordat ik daar ben, moet ik eerst langs oma, die altijd wil dat ik haar wang kus aan de kant waar een grote wrat zit. Soms lukt het me om snel onder haar arm door te glippen.  
Mijn ouders laten mij dan met een glas limonade, een likkoekje en mijn pop of een boek aan de eettafel in de achterkamer achter, terwijl zij met opa en oma in de voorkamer gaan zitten met de schuifdeuren dicht. Ik kan niet horen wat ze zeggen en door de rook van de sigaren kan ik hun gezichten ook niet  zien. Mijn moeder komt wel af en toe kijken hoe het met me gaat.

En dan is het wachten op het moment  dat opa de tussendeuren openschuift en zegt: “Kom meisje zullen wij eens gaan kijken wat er in het schuurtje ligt."
Blij ren ik voor hem uit  naar het groen geverfde schuurtje in de achtertuin. Als opa  het hangslot eraf haalt lijkt het alsof hij een schatkist opent.  De deur piept en de geur van petroleum, vermengd met vochtige doeken en muizenpoep komt me tegemoet.
En ja hoor, o
pa heeft alles al voor me klaargelegd: De lucifers, de kurken, de priem en de kastanjes.
“Ga je gang maar meisje, dan kom ik straks kijken welke poppetjes je nu weer heb gemaakt. “
 Ik hoor hem niet weggaan, want ik ben druk bezig met bedenken wat ik met de grootste kastanje ga doen. Als ik die gebruik voor de buik van het mannetje dan wordt die kleine platte het hoofdje van zijn hond.

 

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Carneli, wat leuk dat je bij kastanjes ook denkt aan de mannetjes en dieren die je ervan kunt maken. Leuk verhaal, en herkenbaar voor mij. Ik zie het voor me. Het likkoekje (1 woord) proef ik, eerst glad en dan stroef. Volgens mij deed ik er vroeger heel lang over om zo'n koekje op te eten. Dat gaat nu wel wat sneller;-) Graag gelezen.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hai Maria Fransisca. Dank voor je snelle reactie. Ik heb likkoekje veranderd. Mijn compu is het daar niet mee eens vandaar. Die likkoekjes toch :D

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoezo niet voldaan aan de opdracht? Ik zie de nostalgische tafereeltjes die je beschrijft zo voor me. Goed, je hebt geen kastanjes geschopt en de kastanjes hebben ook niet geprotesteerd, maar je hebt je aan het het aantal woorden gehouden en een glimlach op mijn gezicht gekregen. Voorwaar geen geringe prestatie, knap gedaan! MPG

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dag Carneli

Wat een fijn verhaal. De kastanje komt erin voor, ook al is het op een andere manier dan de opdracht vroeg, maar voor mij is de opdracht een vorm van leidraad die je dan zelf creatief invult hoe je wil, het gaat om het schrijven en je verhaal is gewoon tof en prettig om te lezen.

Prachtig

Johanna

   

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Carneli,

Leuk dat je er bent. Schattig verhaal, met herkenbare elementen. Mooi beschreven, de wrat, de rook, de geur...

Ik word er blij van, niet bepaald van die wrat, rook en geur, maar wel van je verhaal!

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Carneli, ik vind het een heel geslaagd verhaal. Je geeft een mooi sfeerbeeld. Ik zou een andere titel kiezen. Verder graag gelezen. 
Ik vond een paar dingetjes in de tekst: 

... en de schoenen die je alleen op die dag mag dragen, knellen, terwijl je toch elke zaterdagavond moet poetsen. ---> ik mis volgens mij een "ze" achter "terwijl je". (terwijl je ze toch elke zaterdag moet poetsen). 

door de rook van de sigaren ---> zo leest het alsof iedereen een sigaar rookt. Misschien: door de rook van opa's sigaar?

"Kom meisje zullen wij eens gaan kijken wat er in het schuurtje ligt/" ---> achter meisje hoor ik een komma en de slash moet een vraagteken zijn, denk ik.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo lieve Mede-Sollers, dank voor jullie stimulerende woorden!

En Fief,  je hebt de voutjes er weer haarfijn uitgevist. Dank. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha, leuk! Utrechts juweeltje met tijdsbeeld. Denkend aan Tuindorp zie ik snackbars, parkeerplaatsen, spoorlijn, plantsoenen, de drank en de dromen.