#378 Outside de outsiders
Ze zal over niet al te lange tijd langskomen. Ik rol onder een van de grote kastanjebladeren vandaan, die een uur geleden naar beneden zijn gevallen. Toen ze mij op de grond zagen liggen, leek het wel alsof ze zich expres door de wind mee lieten voeren om ver bij me vandaan te landen. Ik heb wel eens aan hun boom gevraagd of ik bij haar hoor, maar ze ontkende hevig.
Met mijn afwijkende roze kleur kan je me moeilijk negeren. Toch slagen de eekhoorns erin me zogenaamd compleet over het hoofd te zien als ze hun wintervoorraad aanleggen. Misschien denken ze wel dat een van die scooterjongeren me heeft opengemaakt en vol gestopt met cyaankali. En vervolgens hebben ze dit vermoedelijk ook doorgeroddeld naar de vossen, vogels, dassen en alles wat me voor een lekkernij zou kunnen aanzien.
Haar rode laarzen doen het kleine plasje opspatten. Hoewel we diep in november zitten lijken de spetters warm aan te voelen. Ik rol nog wat in haar richting. Vroeger waarschuwde mijn moeder me uit de buurt te blijven van mensen. Die zouden als ze mij zien wel eens kunnen besluiten het bos nooit meer te bezoeken. Dat zou dan weer slecht zijn voor het imago. Ik vroeg dan altijd waarom ik er zo uitzag, maar kreeg er nooit een sluitend antwoord op. Het meisje fluit hoge tonen die ze waarschijnlijk zelf niet kan horen. Ze ritst haar half openstaande jas dicht. Haar jas lijkt dun voor dit weer. Ik vraag me af of ze ook een laagje of vacht eronder heeft die haar beschermd, en besluit van niet. Bij mensen lijkt dat anders te werken.
Zoals elke week zet ze haar mandje neer en speurt om zich heen. Ze is een speurder die vooral kijkt en nooit wat opraapt. Misschien wil ze het bos wel ongeschonden achterlaten. Hoewel het ook zou kunnen dat ze elders in het bos wel toeslaat. Ik heb al vaker het idee gehad dat ik me in het saaiste gedeelte bevind. Even kijkt ze me aandachtig aan. Ze heeft van die dromerige, melancholische ogen. Misschien is haar wekelijkse wandeling wel een manier om de spanningen thuis te ontvluchten. De vorige keer dacht ik nog dat ze misschien door haar vriend werd mishandeld, maar nu twijfel ik daar toch over. Ik denk wel nog steeds dat ze drugs gebruikt, maar kan niet verklaren waarom. De rode laarzen komen in beweging. Het rubber raakt mijn punt, precies het zwakste gedeelte. Half struikelend, loopt ze door. Even kijkt ze nog om, haar blik lijkt gefocust op de naalden die een paar centimeter van me af liggen. Zou ze mijn gekerm gehoord hebben? De laarsjes komen sneller in beweging, alsof ze binnen een uur alle bezienswaardigheden van het bos aan wil doen. Ik ken mijn lot. Illusies werken alleen als ze realistisch zijn en uitgesproken worden door iets dat ergens bestaansrecht aan kan ontlenen.
In dit verhaal staan mooie…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
In dit verhaal staan mooie bomen, maar het bos zie ik helaas niet. Ik vind de zinnen fijn lezen, waardoor het me de eerste keer weinig moeite kostte om door te lezen, in de verwachting dat het vanzelf duidelijker zou worden. Dat gebeurde echter niet en hoe vaker ik het lees, hoe moeilijker ik er doorheen kom. Haast iedere zin lijkt inconsistenties te bevatten of anderszins vraagtekens op te roepen. Was dat je bedoeling?
Over illusies gesproken, voor mij wekt dit verhaal de suggestie dat het een zekere diepte heeft, maar óf ik bevat die niet, óf het is gewoon niet meer dan een illusie. Het feit dat ik me dit nu zit af te vragen maakt het voor mij in elk geval al wel de moeite waard.
Maar ik zou toch liever snappen waar het over gaat. Een bijzonder verhaal.
Is het een lychee?
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Is het een lychee?
Het lijkt me een van drugs…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Het lijkt me een van drugs bezwangerd verhaal. Ik dacht op een gegeven moment zelfs dat we met een xtc-pil te maken hadden, maar toch klopt dat niet. Het lijkt of je teveel onderwerpen aan wilt zwengelen, waardoor ook ik tussen de mooie zinnen en vervreemdende beelden toch de weg kwijt raak. En dat is jammer, want het verhaal belooft veel.
Hoi Virtuosuo, ik vrees dat…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Virtuosuo, ik vrees dat ik me bij voorgaande commentaren moet aansluiten.
Hallo Virtuoso, ik lees hier…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hallo Virtuoso, ik lees hier de klacht van een bosvrucht met wat afwijkende kleur (laten we hem kastanje noemen) die vergeefs tracht op te vallen bij een Roodlaarsje dat regelmatig in het bos verschijnt. Ik denk dat het handig is als je je personages een beetje in het oog houdt. Doorheen je verhaal is "ze" achtereenvolgens Roodlaarsje, de bladeren, de boom, de eekhoorns, wellicht de scooterjongeren, en de mensen, om tenslotte weer twee alinea's lang Roodlaarsje te zijn. Dat wekt wat verwarring.
Je personage lijkt mij een typische puberkastanje: vooral bezig met zichzelf en er klinkt een fikse dosis niemand-houdt-van-mij-gevoel in door. Verder veel gefnuikte hoop: de bladeren moeten niets van hem hebben, de beesten laten hem links liggen en ook bij Roodlaarsje, aan wie hij veel aandacht wijdt, komt hij niet verder dan een schop. Het eind is ook typisch puberaal-berustend, en passend hoogdravend geformuleerd. Maar in feite weinig anders dan de oude constatering dat je nooit een kwartje zult worden als je voor een dubbeltje geboren bent.
Ik had je kastanje(?) graag een zonniger leven gegund, maar als het er niet in zit dan is dat zo. In elk geval heb ik een plezierig poosje met hem doorgebracht.
P.S. Waarom geen Nederlandse titel? Het Engels wringt: "outside" is geen voorzetsel, en dat Nederlandse lidwoord ertussen verdient ook geen schoonheidsprijs. "Outsider outside" zou eventueel gekund hebben, maar met "buiten", "buitenbeentje" en buitenstaander" kun je je ook ruimschoots te buiten gaan.
Dag Virtuoso Er zitten een…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Virtuoso
Er zitten een aantal mooie zinnen in je tekst, maar het verhaal ontbreekt een beetje zodat je als lezer erg snel het noorden kwijt raakt, er wordt enigszins een pointe aangekondigd, maar die komt niet.
Daardoor is het wat moeilijk leesare tekst. Ook ontbreekt hier en daar de logica zoals hier Ik rol onder een van de grote kastanjebladeren vandaan, die een uur geleden naar beneden zijn gevallen. Toen ze mij op de grond zagen liggen, leek het wel alsof ze zich expres door de wind mee lieten voeren om ver bij me vandaan te landen. Het ding rolt zelf weg van de bladeren, maar denkt dan dat ze met opzet weg van hem liggen?
Ook Toch slagen de eekhoorns erin me zogenaamd compleet over het hoofd te zien als ze hun wintervoorraad aanleggen. Het woord zogenaamd lijkt me hier overbodig te zijn?
Ik denk dat je hier en daar best nog schaaft aan je tekst.
Johanna
@ Mespunt Dank voor je…
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
@ Mespunt
Dank voor je feedback, dat zijn goede vragen. Idee was niet direct om complete verwarring te zaaien, wel om een verhaal neer te zetten waarin weinig gebeurd behalve in het hoofd van de kastanje.
@ Hadeke
Dank voor het lezen. Het was niet echt de bedoeling om het over drugs te laten gaan (de naalden komen ook echt van een naaldboom), maar snap wel dat die suggestie wordt gewekt.
@ Bobcom Dank voor het aandachtig lezen. Ik denk dat je samenvatting het verhaal goed weergeeft. Alleen is zij wel de hele tijd roodlaarsje, en zijn oa de eekhoorns en de scooterjongeren bijfiguren in het verhaal. Maar wellicht zitten er te veel in om het overzichtelijk te houden. De kastanje ziet zichzelf inderdaad heel erg als slachtoffer, intentie van het verhaal is wel om ook te laten zien dat de omgeving hem/haar ook niet al te goed behandeld.
De titel laat ik wel nog even staan. In het Nederlands zou je waarschijnlijk iets als 'buiten de buitenstaanders' krijgen, dat vind ik persoonlijk nergens naar klinken. Sommige zaken drukken zich in het Engels beter uit.
@ Johannawrote
Dank voor de feedback. De dingen die je noemt zijn eerlijk gezegd wel heel anders dan wat ik probeerde uit te drukken, dus ik vind het lastig hierop in te gaan. Dan ben ik er kennelijk niet helemaal in geslaagd om het verhaal goed naar voren te laten komen.