#378 Kastanje komt om z'n loontje
Kastanje komt om z’n loontje
Felix zei nog: ’Je moet je goed vasthouden, wat heen en weer zwieren, mikken en loslaten. Zo kom je niet op het pad terecht.
Waarom mocht je niet op het pad komen? Het was de eerste keer dat ik in een boom hing. Wat wist ik? Trouwens hoe wist hij dat? Hij hing er ook voor de eerste keer.
Toch maar doen alsof. Zwieren, zei hij, en dan loslaten. Deed ik en waar kwam ik terecht.
Inderdaad op het pad. Ik had het mikken vergeten. En wat dan nog, ik lag evengoed op het pad dan daarlangs. Dacht ik maar. Nu, dat liggen op zich viel best mee. Er lagen er nog al zagen ze er uit of ze van een andere planeet of boom kwamen. Allerlei rare kleuren en vormen. Zo’n kastanjes had ik nog nooit gezien. Maar ja, wat had ik van de wereld gezien. Ik was niet verder geraakt dan mijn boom. En als ik heel eerlijk moet zijn was ik zelfs niet van mijn tak geraakt, tot nu. Dus het zou best kunnen dat er andere rassen kastanjes waren. Zouden ze ook kastanjees spreken zoals wij, of …?
Enfin, ik zal het niet te lang maken. Ik lag daar te midden van de anderen te bekomen van de val.
‘Hé bruine, kijk uit!’ hoorde ik achter me en vooraleer ik me kon omdraaien en realiseerde wat er aan de hand was kreeg ik een oplawaai van jewelste. Het laatste stukje bolster dat als een restje moederkoek aan me kleefde en mij nog een verbonden gevoel gaf vloog de andere kant uit.
Bruine, had hij gezegd. Hier dus ook al. Ik vloog en kwam met een klap tegen een groot exemplaar van een andere soort terecht.
‘Hé man kijk uit! Wat doe je?’
Ik deed niets, zou het ook niet kunnen maar hij zag dat blijkbaar anders. Nog voor ik kon bekomen dreigde het gevaar alweer. Maar dit keer, een kastanje leert snel, zag ik het aankomen. Eerst was er de schaduw en dan volgde de rest. Het leek op een hamer beneden met daaraan een stok die halfweg nog eens plooide. Zonder vragen wist ik dat dat ding het op mij gemunt had en dus ook verantwoordelijk was voor mijn eerste ongewilde verplaatsing.
Met alle witte kastanjes maar niet met deze. Met het beetje kracht dat ik nog in me had rolde ik twee wentelingen opzij net voor de moker contact zocht. Hij kreeg contact maar niet met mij. Ik hoorde iets kraken en hoopte dat het de grote anders kastanje niet was. Verder scheurde een onkastanjelijke kreet de stilte boven ons stuk. De hamer hing er slapjes bij. Het niet kastanjeachtige wezen werd groter en boog naar ons toe. De grote witte andere kastanje gniffelde. Hij had geen schrammetje. Ik ben een steen, vertrouwde hij me met een knipoog toe. Ja, goed een steen maar wat moest ik er mee. Het enige wat ik geleerd had was dat een steen niet kon verplaatst worden en ik wel.
Toen ik even veilig was bekeek ik mijn eigen schade. Buiten het feit dat ik mijn laatste stukje bolster kwijt was bespeurde ik ook een geweldige scheur in mijn bast zodat ik letterlijk bij mezelf naar binnen kon kijken en vast stelde dat ik in mijn hart ook wit was.
Het komt op me over als in …
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Het komt op me over als in 'een flow' geschreven. Mooi die twijfel bij de hoofdpersoon, die het allemaal ook niet echt weet.
Misschien nog een keertje de stofkam erdoorheen halen. Her en der lijk ik een woordje en een kommaatje te missen. (Bijv. het afsluitend aanhalingsteken bij de dialoogzin van Felix.) Daarnaast verwijs je naar veel 'bijpersonen' en krijg ik bijvoorbeeld geen beeld op waarom Felix, Felix heet.
Al met al een mooi verhaal, waar denk ik nog iets meer in zit met wat kleine aanpassingen.
Correct, het kwam eruit en…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Correct, het kwam eruit en hield niet op. En terecht dat er hier en daar gramaticale onjuistheden inzitten.
En waarom Felix, Felix heet, ja gewoon zomaar. Zonder beredeneerde reden.
Bedankt voor je reactie.
Heerlijk, Wilfried, hoe je…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Heerlijk, Wilfried, hoe je deze ogenschijnlijk dode dingen tot leven hebt gebracht. Rijke fantasie!
Bedankt Gi, was ook leuk om…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Bedankt Gi, was ook leuk om mee te mogen doen met de kastanjes.
Je raakt aan iets dat ik…
Lid sinds
3 jaar 5 maandenRol
Je raakt aan iets dat ik miste in mijn eigen verhaal. Het komt hier en daar inderdaad rafelig over en alsof je geen keuze maakt en daarmee doe je het tekort. Want het zindert.
Dank u Sakura. Heb je…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Dank u Sakura. Heb je opmerking nog gehad. Ik ga het eens opnieuw bekijken.
Er lagen er nog al zagen ze…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Daar bleef ik even hangen toen ik probeerde me er een voorstelling bij te maken. Verderop had ik ook wat moeite bij het kraken en de hamer die slap hing na de aanraking met het steentje. Dat lijkt wat overdreven. Ik denk dat je het overtuigender zou kunnen brengen door meer aandacht te besteden aan de pijnbeleving van dat akelige wezen. Wel lekker dat die een koekje van eigen deeg krijgt. Graag gelezen.
Hoi Wilfried, Hadeke zei al…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Wilfried, Hadeke zei al iets over een stofkam. Lees je verhaal eens voor jezelf hardop, dan hoor je waar het schort en waar de komma's ontbreken. Verder met plezier gelezen.
Inderdaad op het pad. ---> achter inderdaad zou ik een komma zetten. Dat versterkt de inderdaad.
En wat dan nog, ik lag evengoed op het pad dan daarlangs. Dacht ik maar. ---> dit leest niet lekker. Bovendien twee keer "dan" in de zin. Misschien:
En wat dan nog. Ik lag evengoed op het pad erlangs, dacht ik maar.
Er lagen er nog al zagen ze er uit of ze van een andere planeet of boom kwamen. ---> hier mis ik een komma achter "nog". Nu leest het raar.
Zo’n kastanjes ---> zulke kastanjes.
Hoy mesput, Om te proberen…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Hoy mesput,
Om te proberen te antwoorden op je opmerking kan ik misschien meegeven dat de hp terecht komt op een pad met stenen (kleine en grotere), kastanjes, houtjes en nog tal van andere objecten. Op dat vlak is hij wereldvreemd e, kent niets of niemand. Dus alles is vreemd.
Dat van die hamer is misschien wat ver gezocht. Ga ik eens over denken.
Bedankt.
Dag Fief, Bedankt voor…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Dag Fief,
Bedankt voor je grammaticale en technische rechtzettingen. Ben ik echt niet goed in.
Terechte verbetering : zo'n - zulke.
Ik heb het, zoals nog weergegeven werd als commentaar, in een flow geschreven en had eigenlijk geen tijd om het verder te bewerken. Ik wou het ook niet verloren laten gaan en heb het toch maar gepost. Vandaar. Ik ga het herbekijken.
Dag Wilfried Wat een fijne…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Wilfried
Wat een fijne en originele invalshoek, daarin ben je alvast met glans geslaagd.
Het verhaal leest erg vlot, maar er zijn nog enkele aandachtspunten, zoals het gebruik van leestekens (bv. een dialoog niet afsluiten, een vraagteken vergeten. Dat zijn gewone slordigheden die je kan vermijden door je tekst eerst in een apart document te zetten. Dan een nachtje laten rusten, opnieuw lezen en dan zie je dat wellicht sneller wat er nog mangelt op dit punt.
Ik zie ook heel mooie zinnen, en die staan in contrast met een aantal gewone, te eenvoudige (snelle) zinnen. Als je daar nog wat aan schaaft volgende keer, heb je een superstuk.
Fijn gedaan
Johanna
Dag Johanna, Bedankt voor…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Dag Johanna,
Bedankt voor je commentaar. Leuk.
Je hebt volkomen gelijk, ik heb te weinig aandacht besteed aan leestekens, is ook mijn sterkste kant helemaal niet. Ik kreeg die opmerking ook van anderen.
En ik ben me er ook bewust van dat als je een verhaal een wijle laat sudderen er dingen naar boven komen die je eerst niet zag.
Ik ga, rekening houdende met alle bemerkingen, het verhaal herschrijven. Alleen nog tijd vinden.
Groetjes
Wilfried