Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#376 wegslippen

 

Berustend in het cliché, ging Clark op zoek naar de rode sok tussen het fris geurende beddengoed. Voor zover hij wist, had hij immers geen roze lakens. Dat hij evenmin rode sokken had, deerde hem niet. Er was wel meer dat Clark niet deerde dankzij de leegte in zijn bovenkamer. 'Weten is zweten,' was zijn leus. Twee dingen waar hij een hartsgrondige hekel aan had.

De bijna spreekwoordelijke rode sok bleek een rood kinderslipje. Dat had hij ook niet, dus in die zin was het niet vreemd dat hij op zoek was geweest naar een rode sok. Wat Clark wel had, was een in alle valse bescheidenheid enorme, rode herenslip voor zijn pompeus geschapen mannelijkheid. Dankzij die slip vielen de monden van vrouwen pijpklaar open en richtten de mannen sluiks hun blik op hun eigen zaakje in de hoop niet te moeten onderdoen. Dat Clark daarvoor zijn ondergoed boven een – laten we het noemen wat het is – legging moest dragen, was slechts een klein offer.

Clark keek naar de kinderslip, besefte dat dit raadsel te hoog gegrepen was en ging over tot de orde van de dag: een uurtje voor de spiegel, in enkel dat rode lapje stof, oefeningen uitvoeren met acrobatische allure. In tegenstelling tot pijpklare lippen en jaloerse kleine broertjes, hoefde hij daarbij geen subtiliteit aan de dag te leggen bij het gluren naar zijn zelfverklaarde pretpakket. 

Plots was het alsof een brandkraan in zijn lijf werd opengezet. Dat hij iets wist, was al behoorlijk bijzonder te noemen. Dat zijn besef twee afzonderlijke zaken betrof, was als Euromillions winnen. Zijn slip, de kapstok van zijn superioriteit, was verworden tot een miniatuurversie van zichzelf. Dat was op zich al erg genoeg en zijn lid leek er spontaan van te krimpen. Wat echter uitzonderlijk was, was dat hij een schier onmogelijk raadsel had opgelost. Paniekerig vroeg Clark zich af of hij nu slim en modaal geschapen was.

Andere modaal geschapen mannen en vrouwen met verzegelde lippen zouden de ware identiteit van zijn alter ego vast achterhalen, nu de prominente bobbel in zijn slip niet meer als listige afleiding kon dienen. Want geef toe, een gezichtsvermomming die slechts de afwezigheid van bijziendheid omvat, daar trapt zelfs het kleinste kind - met of zonder rode slip - niet in. Het gutsende besef leek niet te stoppen.

Dat hij die dag 170 mensen uit een zinkend schip redde, was paginadrienieuws. De voorpagina van de Daily Planet kopte ’s anderendaags echter ‘Wat is er aan de hand met (de slip van) Superman?’

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Annabe, de slip van Superman. Briljant gevonden. Het verhaal is mooi geschreven en ik ben jaloers op de formulering van je zinnen en het woordgebruik. Af en toe iets te overdadig naar mijn smaak, maar desalniettemin jaloersmakend. Graag gelezen. 

170 mensen  ---> honderdzeventig mensen

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Annabe. In een (modieus) woord bizar. Dit kan alleen maar in een strip gebeuren, dus geen wonder dat het CK overkomt en geen ander. Ik mis af en toe een KAPOW! of ZONK! en volg niet al je associaties helemaal, maar het is een waar genoegen om te lezen! Gewoonweg MARVELous!

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Fief, 

Bedankt voor je nachtelijke reactie! Ik zat wat te knutselen met zinnen en wilde al die dingetjes erin, zodat het misschien inderdaad wat te veel is geworden. Soms lastig om van bepaalde formuleringen afscheid te nemen. Jaloers moet jij daar zeker niet op zijn. Al lees ik zelf ook vaak dingen waar ik bewondering voor voel en dan weer even zelf niet durf. Ik ben wel blij met deze plek, waar constructieve feedback wordt gegeven. Ik stel het ook erg op prijs dat jij dat zo consequent doet!

Hoe zit dat met die cijfers? Omdat het afgerond is op een tiental toch voluit schrijven? Ik dacht boven de honderd niet meer, maar ik weet het dus niet zeker.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Oh ja, Bob, die KAPOW!s of ZONK!s hadden er zeker ook in gemogen. Ik denk dat ik meer een versie achter de schermen heb geschreven of zoiets. Maar ik vind het wel een leuk idee! Ik vraag me af welke associaties je denkt niet te volgen. Ik ben daar wel benieuwd naar, want ik wil het wel begrijpbaar maken. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een bizar verhaal inderdaad, knap verzonnen. Inhoudelijk spreekt het mij niet zo aan als ik eerlijk ben, maar dat is een kwestie van smaak. Ik vind dat je het bijzonder leuk en goed hebt hebt opgetekend. Bij hartsgrondig viel ik even over de 's' die daar in mijn woordenboek niet hoort, maar dat schijnt Vlaams te zijn. Je zinnen vind ik heel mooi, deze springt er voor mij uit:

Dat Clark daarvoor zijn ondergoed boven een – laten we het noemen wat het is – legging moest dragen, was slechts een klein offer.

De brandkraan vind ik ook leuk. Origineel, overdreven, maar passend bij het verhaal en ik krijg er beeld bij.

Je voorlaatste alinea kan ik niet helemaal volgen. Op zich vind ik het een interessant gegeven dat zijn vermomming niets voorstelt, maar ik begrijp niet waarom dat nu ineens een probleem zou zijn.

Grappig slot, goed gedaan.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag mespunt, 

Bedankt voor je reactie. Inhoudelijk stelt het natuurlijk ook niet zoveel voor. En die 's' bij hartsgrondig, daar was ik mij niet van bewust. Het is me wel opgevallen dat wij in Vlaanderen veel vaker een 's' gebruiken om twee woorden aan elkaar te plakken.

Wat betreft die voorlaatste alinea: het idee was dat hij voordien nooit herkend werd, omdat iedereen afgeleid was door die bobbel in zijn broek, die mooi geaccentueerd werd door de rode slip. Zonder die slip, zouden mensen misschien ook eens naar zijn gezicht kijken. Het is allemaal overdreven natuurlijk. Ik kijk er later nog eens naar hoe ik die link duidelijk kan maken. Bedankt om even dit licht te schijnen!

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Annabe, 

Je beschrijvingen zijn mooi gevonden, rijk in taalgebruik en geven het verhaal een aparte invulling van een vertrouwd personage. De zoektocht naar het dan nog mysterieuze rode voorwerp leest door met name het gekozen taalgebruik een beetje moeizaam. Niet vervelend: omdat er de onthulling wat lang op zich laat wachten en taalgebruik niet --laat  ik het zo zeggen-- hedendaags hip en vlot is. Het is wel fijn dat die toon zich gedurende het verhaal herhaalt. Daarmee voorkom je dat het verhaal verder letterlijk uit de toon valt.
Dit maakt (voor mij) dat het verhaal een prettig traag tempo heeft. Je leest er niet snel doorheen. Ook wel eens verfrissend. 

Mooi verhaal, knap geschreven.

Groet, 

Nadine

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Nadine: bedankt voor de steeds uitgebreide reactie. Ik stel het erg op prijs en het opent mijn ogen ook! Erg interessant. 

@ Fief: bedankt voor de link. 

@ Tony: Ja, dat besef kwam er bij mij ook pas op het einde. Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Annabe: jij houdt er ook van om wat verrassingselementen in je verhaal te verstoppen. Ik moest je verhaal drie keer lezen voor ik door had wat ik nou eigenlijk las. Ik vind dat erg knap gedaan. En ook: hoe kom je erop! Heel origineel.