Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#376 Liefde voor altijd

17 november 2021 - 6:01


De verhuisdozen zijn leeggehaald, de spullen hebben een nieuwe plek gekregen. Vertwijfeld kijk ik in de laatste doos die ik leeghaalde. Geen Teddy. Waar is mijn oude knuffel? Ik weet zeker dat ik hem had ingepakt. Spullen Fief had ik op de doos geschreven. Ik haalde er van alles uit, maar niet mijn vertrouwde beer, de knuffel die ik vanaf mijn geboorte als steun en toeverlaat overal mee naar toe sleepte. Nou ja, tot ik naar school ging, want toen was het niet stoer meer om een knuffel mee te nemen.

Hij deelde nog wel elke nacht mijn bed. Hij hoorde mijn verdrietjes aan, luisterde naar mijn avontuurlijke verhalen of mijn gemopper omdat ik weer eens iets niet mocht van mijn ouders.
Hij verhuisde mee naar mijn studentenkamer, waar hij mijn tranen ving als ik weer een blauwtje had gelopen en was getuige van het geluk toen ik mijn man leerde kennen.

In de loop van de jaren werd zijn vacht steeds dunner, verloor hij een oog en begonnen de naden los te laten. Uit angst dat hij uit elkaar zou vallen, gaf ik hem een prominente plek op een plank in onze slaapkamer. Daar was hij getuige van de geboorte van onze kinderen, hoorde hij onze echtelijke ruzies aan en hoe we het daarna weer goedmaakten. Toen de kinderen het huis verlieten en wij kozen voor een kleinere woning, verhuisde hij vanzelfsprekend mee. Ik legde hem met zorg in de doos die ik labelde met Spullen Fief, dacht ik, maar nu twijfel ik aan mezelf. Waar kan hij in hemelsnaam zijn?

‘Wat kijk je bedenkelijk?’ vraagt mijn man vanuit de deuropening.
‘Ik ben Teddy kwijt.’ Mijn ogen schieten vol. ‘Ik weet zeker dat ik hem in deze doos had gestopt.’
De mondhoeken van mijn man krullen omhoog en met zijn vinger maakt hij het gebaar hem te volgen. Ik loop achter hem aan naar de kamer waar ik een pakje in bontgekleurd cadeaupapier zie liggen.
‘Voor mij?’
‘Een nieuw begin,’ zegt mijn man geheimzinnig.
Mijn hartslag schiet omhoog. ‘Je hebt Teddy toch niet …?’
Een rode waas verschijnt voor mijn ogen, hij ziet het gebeuren.
‘Nee, natuurlijk niet,’ zegt hij snel, ‘pak het maar uit.’
Ik scheur het papier open en mijn vertrouwde knuffel komt tevoorschijn. Opgelucht til ik hem op. Hij voelt steviger, zijn poten hangen niet meer los en hij kijkt me weer met twee ogen aan.   

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2021 - 6:35

Die Teddy is duidelijk haar hartsvriendin, die kwijtraken moet inderdaad vreselijk zijn. Mooi verhaal Fief, het slot raakte me.

Wat ik niet zo goed snap is de tekst 'Slaapkamer Fief' op de verhuisdoos. Dat komt op me over dat dit stel niet meer samen in dezelfde slaapkamer slaapt terwijl er juist veel liefde tussen die twee wordt beschreven.

Het nummer van de opdracht ontbreekt in de titel.

GG

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2021 - 8:15

Hoi Taco, het is inderdaad verwarrend. Ik heb het aangepast. Ook het nummer voor de titel gezet. Einde nachtdienst, niet meer zo helder. Bedankt voor je scherpe blik. 

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2021 - 9:51

Dit vind ik nou een niet alleen goed, maar ook erg leuk verhaal. Ik weet niet zeker of het je bedoeling was, maar ik word helemaal op het verkeerde spoor gezet met die verhuisdoos en wat mij betreft is dat heerlijk. Ik zag het echtscheidingsdrama al aankomen. Je zou dat effect misschien zelfs nog wat kunnen versterken door in het begin van het verhaal te benadrukken dat ze in haar eentje die laatste doos uitpakt. Dat de beer uiteindelijk zelfs in betere staat weer opduikt maakt het dan nog meer over-the-top feelgood. De manier waarop je beschrijft hoe de beer getuige is geweest van alle belangrijke gebeurtenissen vind ik erg sterk en voorkomt dat het een al te oppervlakkig verhaal wordt. Ik heb ervan genoten!

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2021 - 10:48

Hoi Fief, 

Dit verhaal deed me vanaf de eerste regels denken aan Het fluwelen konijn van Margery Williams. Je personage heeft ook een knuffel die 'echt' is. (Heb je dit verhaal toevallig van dat verhaal afgekeken? Als dat zo is, dan heb je daar een prachtige eigen draai aan gegeven!) Om nog even in de sfeer van Williams te blijven: dat Teddy wordt opgelapt, zou dan eigenlijk niet horen ;) 

Genoeg over Williams:
Je schrijft heel kort en krachtig over alle ups en downs van een mensenleven en hoe belangrijk het is dat er iets of iemand is die je daar altijd in bijstaat. Heel mooi dat je dat symbolisch (als dat woord hier past) in een teddybeer naar voren laat komen. Want hoewel een knuffelbeer natuurlijk geen levend maatje is, is een knuffel - zoals veel mensen weten-  wel een voorwerp dat gedurende je leven echt met je mee kan leven. In je jonge jaren, toen je fantasie nog levendig was, was zo'n knuffel namelijk zo goed als levend voor je. 
Je gebruikt het grijze gebied tussen een levende vriend en een levenloos voorwerp prachtig in je voordeel. 

Goed gedaan, Fief!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2021 - 12:03

@Mespunt: dank je wel. Het was niet mijn bedoeling er een echtscheidingsdrama van te maken. 

@Nadine: dank je wel voor je mooi compliment.  Ik ken het verhaal van Margery Williams niet, maar ben nu wel nieuwsgierig. Alle overeenkomsten met het fluwelen konijn berusten op volledige toevalligheid. Het idee voor deze beer kreeg ik toen ik aan de Paddingtonbeer van mijn dochter dacht. Hij was zo versleten dat je door zijn vel de vulling zag zitten. Ze is onlangs samen gaan wonen, maar Paddington ging uiteraard mee.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2021 - 15:00

Mooi verhaald, Fief. Goeie cadeautip ook, met de nakende feestperiode. Ik herverpak gewoon wat oude spullen van mijn echtgenote, proclameer bij het openen een nieuw begin en kijk minzaam grijnzend toe hoe teleurstelling en vertedering vechten om een plaatsje op de eerste rij. Goed idee dacht ik, tot ik las dat de beer van weleer in ere hersteld werd door manlief. Nou laat ik dat plan maar varen. Best sadistisch ook.

In ieder geval heb ik je verhaal met plezier gelezen.

 

Gi

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2021 - 17:06

Fief, je deed mij denken aan de Teddy van mijn dochter die nu zelf twee tienerdochters heeft. Het is oud, maar still going strong en wat dat beestje allemaal heeft moeten aanhoren wil je niet weten! Dank voor je leuke vertelseltje.

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2021 - 13:28

Dag Fief, 

Inderdaad mooi hoe de beer gebruikt wordt om een rijk gevuld leven te beschrijven. Ik zie het zo voor me. Ik voel de liefde van de man, hoe hij de relatie ook nieuw en verfrissend wil houden, niet evident na zovele jaren samen. En uit het verhaal blijkt ook duidelijk hoe graag Fief haar man ziet. Met de glimlach gelezen!

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 november 2021 - 13:12

Wat een mooi, warm verhaal, Fief! De spanning zit voor mijn gevoel vooral in: 
‘Een nieuw begin,’ zegt mijn man geheimzinnig.
Mijn hartslag schiet omhoog. ‘Je hebt Teddy toch niet …?’
Een rode waas verschijnt voor mijn ogen, hij ziet het gebeuren.

En de zin ervoor met het pak in cadeaupapier. Want  wat je in elk geval echt niet wilt is een nieuwe surrogaat Teddy. Dat is nog erger dan geen Teddy. Mooi beschreven. Graag gelezen.