#376 Vervoering

Doet me denken aan een tante van mij die haar zoon een auto beloofde als hij bij haar bleef en zijn vriendin in de steek liet. Hij hoefde niet lang na te denken.

Hey Mespunt, bedoelde je in de eerste zin niet ipv 'haalde ik herinneringen op' 'werd ik herinnerd' ofzoiets?

Goed gevonden met die beurt en die automatische piloot enzo en die 'daar gingen ze', toont mooi de ware insteek van haar liefde. ideetje: mss: "Dus ik raak dit kwijt?" om het nog wat duidelijker te maken?

GG!

Bedankt allebei.

Wat de herinneringen betreft denk ik dat je gelijk hebt Tony. Ik had er zelf al wat raar naar zitten kijken en heb het nu gelijk aangepast. Het 'raak je kwijt' houd ik er wel in, want dat vind ik mooier en ik denk dat duidelijk genoeg is hoe diep de liefde voor die-kerel-die-niet-eens-een-naam-krijgt werkelijk zit.

Hallo mespunt, ik vind het een mooi beeldend geschreven verhaal. Ik zag het helemaal voor me en ik ben het met Tony eens dat de slotzin haar werkelijke liefde op een originele manier duidelijk maakt.

GG

Hoi Mespunt, erg leuk verhaal. Met een brede glimlach gelezen. 

Als de manager stottert, is het misschien logisch om dat in al zijn antwoorden te laten blijken. Als het slechts eenmalig was, zou ik de zin iets anders schrijven. Of hij zo v-v-vriendelijk mocht zijn om me die middag thuis te brengen, had hij gestotterd.

Bedankt voor jullie reacties.

Het is een bewuste keuze om hem niet zelf consequent te laten stotteren, maar haar hem alleen een keer te laten 'na-stotteren'. Ik heb daar drie bedoelingen mee:
- het benadrukt dat ze hem vanaf het allereerste moment een sukkel vindt;
- het is niet lief en laat een onaangename kant van haar zien;
- het laat de mogelijkheid open dat hij helemaal niet zo erg stottert, maar gewoon wat nerveus en dus misschien wel oprecht geïnteresseerd in haar was.

Voor mij draait het hele verhaal om de vraag wie nu eigenlijk de sukkel is. Ik wilde het verhaal in de auto laten kantelen. Daar probeer ik duidelijk te maken dat hij haar wel doorheeft en geen enkel probleem heeft om daar op doortastende wijze op in te spelen. Als dat onvoldoende duidelijk was krijg ik daar graag feedback over.

Hoi Mespunt, 

Ik heb om je verhaal moeten lachen. Een erg grappige insteek dat je hoofdpersonage zo spreekwoordelijk verliefd is op auto's, dat die liefde niet langer spreekwoordelijk is en ze meer om de auto geeft dan de bestuurder. 
Het verhaal is prima zoals het is, maar  persoonlijk zou ik  nog iets toevoegen. Kijk maar of je daar iets mee kan of deze overweging helemaal negeert. Zoals gezegd: het verhaal is prima zo. 
De insteek van je verhaal is nogal absurdistisch, dus dan is overdrijven niet per se zo erg. Met dat in het achterhoofd zou ik zeggen: 
Die ochtend had ik mijn overjarige Hondaatje naar de garage gebracht voor de APK. Als je personage zo hoteldebotel is van auto's, lijkt het me dat ze niet al te zachtzinnig van haar Hondaatje gescheiden kan worden... misschien kun je hier al een aantal kleine, subtiele aanwijzingen geven hoe ver haar liefde voor auto's gaat? Als een soort opwarmertje. Dan komt het des te harder aan als ze door die luxewagen wordt gedumpt en kan de plottwist ook wat harder aankomen.

Goed gedaan!

Groet, 

Nadine

Jouw reactie zet me aan het denken Nadine, dankjewel. Is mijn personage wel echt zo hoteldebotel van auto's? Of draait het eigenlijk uitsluitend om de erotiserende werking van deze specifieke bolide? Ik realiseer me door jouw opmerking pas dat ik de hele tijd op twee gedachten gehinkt heb. Waarschijnlijk zou het voor het verhaal beter zijn om een duidelijke keuze te maken. Mijn voorkeur gaat denk ik uit naar de variant waarin de emotionele waarde van de auto onlosmakelijk verbonden is met de catalogusprijs, maar misschien werk ik beide mogelijkheden nog eens wat beter uit.

Beeldend geschreven zeg. Die liefde voor auto's gaat door de pook. Nooit geweten ook dat een Volvo zo erotiserend kon zijn.  APK heb ik als Belg even moeten opzoeken.

Klein zeurtje: Red Bull, niet Redbull

Sappig verhaaltje.

Nooit geweten ook dat een Volvo zo erotiserend kon zijn. 

Dan zal ik het nog bonter maken, de persoon die maakt dat ik een zwak voor dikke Volvo's heb (overigens het enige autobiografische element in dit verhaal (en merk op dat ik graag geloof dat het bij mij andersom werkt)) heeft ook een snelle sportauto, maar daar word ik dan weer niet heet of koud van. Wat mij betreft doen zulke stereotype midlifecrisiswagens niets voor een man, maar dat heb je niet van mij hoor. ;-) Ik heb je zeurtje aangepast, bedankt voor je reactie!

@Mespunt: heerlijk deze lectuur die allerlei vragen oproept zoals: 
Hoe zien schoenen van nerds eruit en hoe ruiken ze doorgaans (de nerds, niet de schoenen)?
Afgekeken van de Amerikanen gebruiken NL-ers graag afkortingen waar geen mens van weet waar ze voor staan. Ok, Tudor jij hebt het opgezocht maar had voor jouw landgenoten de moeite mogen nemen om mee te delen dat APK een Algemene Periodieke Keuring betekent. De Keuring had ik al zelf geraden maar ik dacht dat de A voor Auto stond en wie bedenkt een woord als Periodieke? Belgen gaan doorgaans naar een jaarlijkse autokeuring. Daarnaast had die Volvo voor mij minstens een Porschke mogen zijn, maar dan een oldtimer.

Weinig toe te voegen aan bovenstaande reacties, behalve: goede titel ook!

Goeie vragen Gi. Ik wist het eerlijk gezegd ook niet precies en vond dat ik dat zo best slim had opgelost. Als jij jouw periodiek niet hoeft wil ik hem wel.

Dankjewel Hadeke, ik wacht eigenlijk nog op jouw verhaal.

Heel leuk verhaal. Ik probeer me voor te stellen dat ze meer geniet van de aanraking van het koude leer, dan van een warm mens. Dat het niet stinken als positieve eigenschap wordt belicht, geeft wel aan hoe warm ze voor die man loopt. Dat vind ik fijn beschreven. En ik was ook meteen fan van je titel.