Na mijn opzoekingen over de Shelby en de Goldcarcompany was ik helemaal mee. Even vreesde ik dat het zetelnummer nog een rol ging spelen maar het bleef bij onschuldige rode lippen en een stel bumpers. Te gek.

Leuk verhaal. Graag gelezen.

Great minds think alike. Een brede grijns hier vanwege het feit dat een auto met magische aantrekkingskracht in ons beider verhalen de hoofdrol speelt. Ik heb gesmuld van jouw invulling van deze opdracht. Dergelijke vergeetachtigheid is het mooiste bewijs van de kwaliteit van een vakantie. Gelukkig kent jouw verhaal een happy ending.

@Mespunt: het zal de laatste auto niet zijn, denk ik, welk ander voorwerp heeft meer emotie?

Het zal me benieuwen. Eerlijk gezegd is een auto voor mij nooit veel meer dan een vervoermiddel, al zijn er heus die ik liever zie dan andere. Ik koos daar juist voor vanwege mijn weerstand tegen tranentrekkers. Daarom heb ik jouw verhaal ook met plezier gelezen.

Dat moeten zes heftige weken zijn geweest om zelfs de trein te vergeten. Goed verhaal weer Tony en ik ben het met je eens: Een Shelby zet je natuurlijk nooit in zo maar een garage.

GG

Hoi Tony, ik heb helemaal niks met auto's, maar wel met je verhaal. Erg goed en ook die twist op het eind briljant. Met veel plezier gelezen.

zegden rode lippen   -->  zeiden

Hoi Tony, 

Je hebt veel kunnen (be)schrijven met maar weinig woorden. Een herinnering, een zoektocht, de emotionele waarde van de auto en een plottwist, zonder dat het verveelt of verwarrend wordt.  Behalve dan dat ik net zo verward was als je hoofdpersoon wat betreft de vraag wat er nu precies aan de hand was. Er stond een auto, maar die is er nu ineens niet, gewoon op de parkeerplaats van een vliegveld...  Ik dacht even dat je slordig aan het schrijven was, maar na een tweede keer lezen bleek alles juist te kloppen en ook logisch te zijn. 
Het is erg knap dat je de lezer net zo verward kan maken als het personage en die ook exact hetzelfde aha-moment kan geven op het moment dat alles op zijn plaats valt.

Groet, 

Nadine

Wow. Twee keer moeten lezen om alle details te vatten, maar meer dan de moeite waard. Sappig en met vaart geschreven. En de plottwist op het einde kwam binnen als een fijn dreuntje. 

Alleen vraag ik me af of puistige Goldcarmedewerker zomaar toegang heeft tot de database van gestolen voertuigen? Misschien een overbodige zeur in een bewust absurd geschreven verhaal, maar hier bleef ik even over hangen.

Voor de rest is dit wel top. Qua humor helemaal mijn ding.

Dag Tony, 

Ik heb jouw tekst bewust heel traag gelezen. Ik weet niet of dat hier nodig was, maar soms duizel ik een beetje bij het tempo van jouw teksten. Dat is vast omdat ik zelf veel trager ben. 

Je tekst kan het goed hebben om traag gelezen te worden, omdat wat er gebeurt, interessant en een leuk verhaal blijft. 

Dat shinen een Nederlands woord was, wist ik niet. Mooie alliteratie. 

Ik vraag me wel af waarom je hp een notitie maakte van zijn treinstoel. Voor volgende keer, weet hij in elk geval dat er nog wat kader bij zo'n cijferlettercombinatie moet.  

Edit: oh ja, ik vroeg me ook af hoe het met de roodharigen zat :)

Hi Tony, misschien niet allemaal even logisch, maar juist daarom des te leuker. Ik zie het voor me gebeuren: het wachten is op de techniek die woorden automatisch vertaalt in beelden. Jouw verhaal zal ik met genoegen be- en herkijken!

Ha Tony,

Wat een prachtig verhaal! Er zit vaart in en je HP leeft echt en ik leef met hem mee. Je kunt zijn teleurstelling en blijdschap en verontwaardiging mee beleven. Zelfs al wist ik niet wat een Shelby was(een auto, dat wel).
Ik zag dit weekend de film ' De Bucketlist' en daar kwam hij in voor, toevallig. Dus ik begreep je HP nog beter.
De zin: 'en waarschuw het leger' is helemaal terecht!

Graag gelezen.