Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#372 Klassieke misère

 

Het was zo lekker rustig. Heerlijk stof vergaren tussen al die andere meesterwerken. Helaas is er een nieuwe generatie bij gekomen en daar gaan we weer. Herhaling, het lot van een klassieker.
‘Naar oma.’
Altijd naar oma. Met een zucht zak ik onderuit en nestel me tegen de stam van een boom. Vertel eens wat anders. Dat ik bijvoorbeeld naar een stripclub ga om mooie chicks te verleiden. Dat mag natuurlijk niet. Daar kunnen die tere kinderzieltjes niet tegen. Nee, ik mag iedere keer door dat verdomde bos naar een achenebbisj huisje sluipen. Waarom kan het niet een keer een landhuis zijn? Dan zou ik eerst een duik in het zwembad nemen en daarna nog effe bubbelen in de jacuzzi.

Het meest irritante is dat zo’n mensenkind ook na de honderdste keer nog roept: ‘Pas op, oma, hij gaat je opeten.’ Ik vraag me serieus af waarom ze dit verhaal iedere keer weer willen horen als ze bij voorbaat weten wat er gaat gebeuren en dat waarschuwen geen zin heeft. Het oude mens gaat eraan; hap, slik, weg.
Voor mij was de lol er na het uitkomen van het verhaal al snel af. Steeds weer zo’n overjarig vel naar binnen werken. Hadden ze geen versie kunnen bedenken waarin ik een malser maaltje verorber dan zo’n taaie hap waarvan de houdbaarheidsdatum ruim overschreden is? Het ergste is nog dat ik dat mens met huid en haar moet verslinden en in haar nachtjapon in een veel te klein bed moet liggen. Ik ga mijn beklag doen bij de vakbond.

O, wacht, nou komt het meest bizarre gedeelte. Dat roodwicht heeft zogenaamd niets in de gaten. Schei toch uit! Zo’n fok als de mijne valt toch meteen op. ‘Oma, wat hebt u grote oren. Ja liefje, dan kan ik je beter horen.’
Wie bedenkt zoiets? Wat dacht je dat ik anders met die oren deed?
‘Oma, wat hebt u grote tanden?’ Bij zo’n kind moet toch meteen een lampje gaan branden als er geen set tanden in een glas water naast het bed staat. Toen ik net uitkwam begreep ik dat wel. Maar goed, na al die jaren speel ik nog steeds braaf mijn deel en verzwelg dat roodwicht.
Gelukkig is dit verhaal niet naar de moderne tijd vertaald. Ze zouden me vierendelen wegens aanranding van een minderjarige. Sterker nog, ik zou exit zijn, net als Zwarte Piet, maar dat zal die jeugd een zorg wezen. Wat is nou eigenlijk de moraal van dit verhaal? Waarom moet ik altijd de bad guy spelen? Ik moet hierover eens een balletje opgooien bij de Bond voor de Sprookjesdieren.

En dan denk je alles te hebben gehad, gaat de voorlezer het kind geruststellen: het is maar een sprookje. Ach mens, schei toch uit. Ik eindig iedere keer met een buik vol keien in de plomp. Noem dat een sprookje. Iedereen leeft nog lang en gelukkig, behalve ik. Hopelijk kan ik binnenkort weer in de kast verdwijnen tussen de andere klassiekers. Ik kijk er nu al naar uit.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijk, Fief, de wolf, die er genoeg van heeft. Net nu dat hij in onze contreien terug populair wordt. Achenebbisj, prachtig Jiddisch woord dat ik nog niet kende.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je Gi. Ik vond het een lastige opdracht. Geen idee of het zo bedoeld was. Fijn dat het jou kon bekoren.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik heb ook genoten. Juist, omdat je een insteek kiest die voor iedereen  -denk ik- wel herkenbaar is. Daarmee is je verhaal op een positieve manier heerlijk voorspelbaar en geeft ook wat eer aan die arme wolf.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Hadeke: sorry voor de voorspelbaarheid. Fijn dat je het toch kunt waarderen.

@Carneli: bedankt voor je compliment.

@Elrie: jij bedankt voor het lezen. 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, heerlijk geschreven, wat je noemt smultaal. Raak getroffen hoe al die booswichten in al die suffe happy ending sprookjes zich moeten voelen. Vooral die tanden die in een glaasje water zouden moeten dobberen...rofl!
Kleine correctie op het bargoens: een fok is een bril, een gok is een neus. Dus: ik sla die fok van je gok, niet omgekeerd.
En waarom niet meteen klagen bij de Partij voor de Dieren? Misschien krijgen die er wel een roodkapjeverbod doorheen. 
(edit: ik zie nu dat fok > voorzeil ook wel voor "neus" wordt gebruikt. Kende ik als amsterdammer niet)

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Ik heb genoten van je humor! Heel leuk dat de wolf zowel beseft dat hij als personage in een fysiek boek 'zit' en tegelijkertijd ook de wereld binnen het verhaal beleeft. Dat heb je mooi omschreven.

Bij Gelukkig is dit verhaal niet naar de moderne tijd vertaald vroeg ik me af of je wist dat de originele functie van sprookjes niet vermaak, maar het leren van moraal was? ( Om Roodkapje als voorbeeld te nemen: daar is onder andere een les: ga nooit zomaar van het pad af en/of praat niet met vreemden, want dan kan je in de problemen komen.) Of je dat nu wist of niet, je laat in de laatste alinea in ieder geval duidelijk blijken dat sprookjes echt niet zo zoet zijn als de meeste mensen denken - zodra je er wat beter naar kijkt-. Dat vond ik erg mooi gedaan!

Naar aanleiding daarvan en ook vanwege de zin: Ze zouden me vierendelen wegens aanranding van een minderjarige. (Die me overigens erg deed lachen!) 
Als je nog geïnteresseerd zou zijn: de sprookjes zoals die over het algemeen bekend zijn, zijn meestal flink gecensureerd, juist om ze 'kindvriendelijker' te maken. In menig sprookje wordt er in hun originele versies iemand verkracht of worden bepaalde details heel wat minder eng gemaakt (een van de stiefzussen van Assepoester hakt in de originele versie een van haar tenen af met een bijl in de hoop zo het muiltje te passen...) 

Het is maar een sprookje  heeft hier trouwens een erg mooie, dubbele laag. Ten eerste wordt eventuele schrik die een kind aan het sprookje overhoudt nogal makkelijk weggewuifd en ten tweede baggetelliseer je daarmee de ellende van de beste wolf. Dat is ook mooi gevonden. 

Erg goed gedaan!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Bob, ik ben blij met je rofl. 

Hoi Nadine, ik wist dat sprookjes een moraal behelzen. Daarom vraagt de wolf zich ook af wat de moraal van zijn verhaal nou eigenlijk is. Dank je wel voor je mooie compliment.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

"En dan denk je alles te hebben gehad, gaat de voorlezer het kind geruststellen: het is maar een sprookje."

Vond ik ook erg leuk gevonden! Knappe uitwerking!

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Fief, 

Ik had de reacties gelezen voor je verhaal, dus ik wist al over wie het ging. De opbouw naar je personage is heel leuk geschreven! 'Naar oma.' Er zijn zoveel kinderboeken rond dit thema, waarin de wolf helemaal geen rol speelt, dus dat vind ik een leuke, niet te veel onthullende, aanwijzing.

En voor zover dat kan, zet je een heel geloofwaardige wolf neer. Echt heel tof geschreven! 

 

 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

"een achenebbisj huisje" --> ik gokte op "tippelende poes op het toetsenbord" of "kortstondige brein-kortsluiting", maar het betreft hier zowaar een bestaand woord. Een bijzondere toevoeging aan mijn woordenschat. Waarvoor dank. ;-)

Ja, goeie tekst voor de rest. Wat explicieter en in-your-face dan gewend van jou, maar een stijlbreuk af en toe mag best.
Ook hier moest ik – net zoals bij Gi's tekst – trouwens terugdenken aan opdracht #364. Mismoedig rantje van roodkapje's roofdier. 

Flinke dosis humor, vlot geschreven, fijne invulling van de opdracht en dus graag gelezen!