Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 372 brief van een onderdaan

 

Liefe meneer de Koning,

U kent mij niet, maar ik U wel, want U bent de baas over alle mense van dit land. Ik ben Saar. U mag ook Saartje zeggen, maar dat is dan alleen omdat U onze koning bent, want ik ben namenlijk al acht. Ik schijf deze berief om U iets te vertellen, maar misgien kom tie helemaal niet bij U omdat de schiltwachten hem hebben ondersgept. Of misgien kan U helemaal niet lesen. Tog stuur ik em want er moet iets van mijn hart dat er al heelang op ligt.

Het zit namenlijk so. Ik woon in een klein dorp, helemaal niet ver van Uw palijs. Daarom snap ik niet waarom U nooit es bij onse sgool langskomt. Want dan zou U sien dat de jufvrauw van me klas heel errug verlieft op U is. De hele klas hangt vol met fotoos van U op een paard, in een laboerginie en een dat u met heul veul medalljes op uw borst op het bordes staat. We weeten allemaal dat U een frauw zoekt. Waarom kijkt U dan niet es naar onse juf? Ze heeft twee keigroote bumpers. Dat fint U toch fijn? Bumpers om je hooft tussen te stoppen als je es moet huile? Ik denk eigelijk dat U nooit mág huile. Of wel? Ik hep het nog nooit gesien tenminste. Verder vint ik het raar dat U alteid praat alsof elk woord dat uit Uw mont komp van gaud is. Gaud is een edelsteen. Dus moet wat U zeg ook edel sein, maar dat is et lang niet altijd. Ik denk wel dat U edel bent, maar dat U niet mag seggen wat U wil. De jufvrauw segt wel wat se denkt, dus die kan U daarmee hellepe. Ik wou ook nog segge dat ik et tof vin als U lagt. U heb mooie tande. Nou dit was et. Ik hoop dat U onse juf een keer kompt sien.

Liefe groet van Saar(tje).

De koning legde zijn pen neer en keek schichtig achterom. Gelukkig, de kamerheer sliep. Nu was het alleen nog zaak om de brief ongezien op de post te krijgen. Als dat was gelukt kon hij over een paar dagen, na het openen ervan, zeggen dat hij zo’n lief verzoek niet kon weigeren. En dan kon hij eindelijk, ja, eindelijk zijn geliefde openbaar in de armen sluiten.

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hahahaha, Carneli, hilarisch! Die bumpers! Ook wel grappig dat hij kritiek op zichzelf levert en zichzelf complimenten geeft. 

Over de spelfouten zal ik maar niet beginnen? Ik verdenk de koning er eerlijk gezegd ook van dat hij het niet opzettelijk deed.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Carnelli,

De combinatie van de achtjarige schrijfster die zoveel spelfouten maakt is mooi gevonden. Hoewel er humor in de brief van Saartje zit, vind ik het einde alsnog bitterzoet, omdat de koning überhaupt zo'n brief schrijft en dat dan ook nog eens ongezien op de post wil doen. Die combinatie is knap gedaan!

Ik vond het wel jammer dat de 'bumpers' in het verhaal voorkwamen. Het haalde me uit het verhaal omdat een achtjarige zoiets niet zou denken of zeggen (dat is eerder iets voor pubers). Later in het verhaal weet je dat  dat de koning dit schrijft in plaats van een kind, dus dan is iets logischer, maar voor mij persoonlijk komt dat te laat om het nog tot zijn recht te laten komen. 

Maar het algemene verhaal is erg creatief en mooi geschreven!

Groet, 

Nadine

 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ja, creatieve invulling. Meteen al starten met een schrijffout en dus toch ook geen fout. 

De schrijffouten worden op een gegeven moment meer een maniertje, maar daarna volgt de ontknoping en valt alles mooi op zijn plek.

Of de bumpers helpen om de liefe juf in te palmen betwijfel ik ook, maar ik vind het een mooi en humorvol verhaal, zeker met dat bitterzoete eind 

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Hadeke

Dank je Hadeke. De koning verraad zichzelf met die bumpers. Dat zou een achtjarig meisje nooit schrijven, denk ik zomaar.

Hai Nadine, de brief wordt toch niet echt door een achtjarige geschreven? Ik snap dat het je stoort, maar de opdracht ging volgens mij ook over de lezer uit het verhaal halen? ;-)

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Nee, dat had ik wel in de gaten, maar hoe zou de juf erover denken? Dat houdt me bezig, maar doet zeker geen afbreuk aan je verhaal. Dat staat als een huis.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

😉

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Waarom kijkt U dan niet es naar onse juf? Ze heeft twee keigroote bumpers. Dat fint U toch fijn? Bumpers om je hooft tussen te stoppen als je es moet huile?

Gieren!

De aap kwam laat uit de koningsmouw. Een koninklijke missie om alle bumpers van alle juffen ter lande te inspecteren. Gave kerel!

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Carneli, tof idee. Ik zou de tekst willen herschrijven voor onze Filip in België, maar dan moet hij (de tekst) doorspekt worden met Franse woordjes en ik raak er niet uit of 'pare-chocs' wel past bij een lieve juf?

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik denk dat die juf zo lief is dat ze zelfs Filip de kans geeft tussen die pare-chocs (wat een mooi woord) uit te huilen. Maar zeker weten doe ik dat niet, want ik heb haar als schrijver (nog) niet ontmoet.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Carneli, je bent echt losgegaan. Je moet het maar verzonnen krijgen. Uitgekookt plan van de koning.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi uitgewerkt. Initieel vond ik het contrast tussen enerzijds de inhoud van de brief (waaronder die bumpers dus), de "volwassen" zinsconstructies en anderzijds de vele schrijffouten (zelfs voor een achtjarige) nogal groot en ongeloofwaardig...

...en toen kwam het slot en dacht ik "Aha, zo zit dat dus". Goed gevonden zeg.

Buiging voor je creatieve geest.
 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Helaas is iedereen in uitingen van lof en hulde mij al voorgegaan, maar toch: wat een heerlijk stuk.

De bumpers stoorde mij geheel niet. Het wekte de lachlust op bij de gedachte aan het kindschrijfsel: blijkbaar opgroeiend in een vrij gezin. En de na de koningclou werd het nog beter.