Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#371 Onderhuids


Vandaag begraaf ik jou in mij
Niet bij die steen daar, die lange rij
Al die oude namen, daar hoor jij niet bij
Nee, vandaag begraaf ik jou in mij


Met een knoop in mijn maag stapte ik de tattooshop binnen voor het laten zetten van mijn eerste “plakplaatje”. Ik vond het erg spannend. Een tattoo is voor altijd en als dialyseverpleegkundige stond ik liever aan de andere kant van de naald.
Ik had gekozen voor een afbeelding van het sterrenbeeld Leeuw en hij moest op de binnenkant van mijn linker pols komen, een bewuste keuze. Als mensen me een hand zouden geven, wilde ik ze niet meteen afschrikken. Toch mocht de tatoeage niet verborgen zijn; mijn zus verdiende het gezien te worden.

Bij de uitvaart wilde ik heel graag een gedicht voorlezen, ik kon nergens een tekst vinden die mij aanspraak. Tot ik op een van de kaarten die we ontvingen een prachtige tekst las die op mij een diepe indruk maakte. Het bleek de songtekst te zijn van een lied van Rob de Nijs dat ik niet eerder had gehoord. Mijn zus zou niet begraven worden, dus ze kwam niet tussen oude namen te liggen en het sloot perfect aan bij de belofte die ik haar deed vlak voor ze stierf: ‘Ik zal je voor altijd bij me dragen.’

De tatoeëerder pakte het tattoo-apparaat en ik voelde de naald op mijn huid. In de inkt had ik iets van de as van mijn zus laten mengen. Zodra de naald met snelle bewegingen de inkt in mijn vel injecteerde, schoten de woorden van het lied door mijn hoofd: Vandaag begraaf ik jou in mij.
 

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Wat een mooie tekst en een prachtig eerbetoon aan je zus. Bijzonder om haar op die manier bij je te hebben. Ik ben er een beetje stil van.

Om dan toch iets te noemen: waar ‘aanspraak’ staat bedoel je ‘aansprak’ en volgens mij is het indruk maken op (en niet bij). Maar dat voelt als zeuren, want ik vind het een erg goede invulling van de opdracht.

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het deed me wel wat. Mooi verhaal. Ik vind alleen de overgang tussen alinea 1 en 2 wat abrupt, die zou ik andersom geplaatst hebben met het deel over Rob de Nijs als flashback.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Taco, ik begrijp niet goed wat je bedoelt. Jij zegt eerst beginnen met het binnenkomen bij de tattooshop en daarna de alinea over de uitvaart?

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, van Rob de Nijs ken ik veel, maar dit lied met de prachtige tekst van Belinda Meuldijk en Maarten Peters had ik nog nooit gehoord. Het vertolkt zonder twijfel hoe je het verlies van je dierbare zus aanvoelt. Intens.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, precies. Daarom maakte de tekst zoveel indruk toen ik het de eerste keer las. Het is geschreven na de dood van hun zoontje, maar ik denk dat veel mensen zich erin kunnen vinden.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Fief, mooi intens geschreven. Ik heb weinig op met het Nederlandstalige lied, maar jouw verhaal heeft in elk geval deze song een heel nieuwe lading gegeven. Fraai zoals je je eigen leven en overwegingen in je gebaar verwerkt hebt, complmenti.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik sluit me aan bij Bobcom, hoewel ik 'complimenten' schrijf. Mooi verhaal. Goede reden om straks eens naar het lied te Googelen. 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Bob, ik hou ook meer van Engelstige liedjes, maar deze tekst was er op dat moment. De muziek maakte het af.  Het moest zo zijn. Het lied eindigt met de woorden: ik zal twee levens leven met jou in mij. En dat probeer ik te doen, omdat zij het niet meer kan.

Dank je wel voor je compliment.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Ik ken het nummer eigenlijk niet.

Ik wilde gewoon even zeggen dat ik het een mooie en gevoelige tekst vind.

Groet,

Madrid

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Bij deze geen ellenlange commentaar of analyse nodig; een simpele "bedankt" om deze mooie tekst met ons te willen delen volstaat.

En het nummer heb ik nu ook leren kennen, waarvoor extra dank.

 

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Fief, heel mooi verhaal! Persoonlijk ook; knappe invulling van de opdracht. Ik wil één dingetje opmerken:

Mijn hart klopte in mijn keel...

Probeer dit soort veelgebruikte beeldspraak te vermijden. Probeer voor standaard uitspraken een nieuw, origineel beeld te verzinnen. Dat daagt de lezer uit en houdt hen scherp.

Graag gelezen!