Zalig. Naar het woord is mooi opgebouwd. Het ligt er niet te dik op, maar het is het wel. En in de zin komt het ook nog eens paradoxaal naar voren. Het maakt bijna niet uit dat weer en klimaat samen meervoud zijn. Dat je het aantal woorden schaamteloos overschrijdt kan je met deze tekst ook vergeven worden. Maar 'bloodje' moet met een 'd'.

Hallo Bob, Ik krijg de neiging om jouw verhaal in de tegenwoordige tijd te lezen zodat al die 'had''s weg kunnen.

Blootje met een d ken ik niet, maar dat is misschien ook een verzinwoord.
Er staat:  stond en jonge vrouw. 

Een aantal zinnen lopen wat stroef wat mij betreft zoals: Ze droeg een wijdvallende groene jurk met bloemmotieven en keek me spottend aan.

Hier zijn de 'had's: Ik had een antieke vulpen gekocht om mijn gedichten mee te schrijven en het etiket van het Pelikan inktflaconnetje had ik overplakt met een sticker ”bloed, zweet en tranen.” Verder had ik de verwarming laag gedraaid en alles wat naar comfort zweemde verwijderd. Dichten is ontberen, had ik altijd gedacht, en bij genoeg ontbering zouden de gedichten vanzelf komen.

En dingen, zoals een vaas met een bloem en een vissertje met een pijp. Volgens mij mag de comma weg.  

"Tenslotte ging ik weer op mijn stoel zitten, keek naar de blanco pagina voor mij en schroefde mijn pen open. Toen begon ik te schrijven."
Is de zin: Tenslotte ging ik weer op mijn stoel zitten, keek naar de blanco pagina voor mij, schroefde mijn pen open en begon te schrijven niet mooier?

Het laatste deel vond ik het mooist.

Bob, tof een schrijver die in volle actie' vermuzeld wordt door zijn eigen bloody blote muze. 

Lekker actueel en zo heb je toch nog alle taboes en foute gedachten mooi in het verhaal geplaatst. Haha!

Hadden viel mij ook op. Leest niet lekker, beter naar de ott.

Groet

Julia

Mooi stuk. Roodharigen staan inderdaad goed met groen. Of in haar geval ook zonder. 

Mooi woord ook. Het krijgt echt een nieuwe betekenis. 

Ik stoorde me niet aan de hadden. 

Vermuzelen en zilveren: ik neem ze op in mijn woordenschat. Ze klinken prachtig; ik wil ook vermuzeld worden en door de tuin zilveren.  Verder smul ik van alle details in je tekst. Mooi gedaan Bob!

Ik vind 'te vermuzeld om iets te zeggen' van een prachtige tegenstrijdigheid. Met zulke muzen heb je geen vijanden meer nodig.

Hoi Bob, ik vind het een goed verhaal, mooi vermuzeld. Graag gelezen.
Blootje is met een t. 
Een haiku is toch 5-7-5 woorden?

Mooi gedaan, be- en geschreven.

De schrijftijd vind ik hier wel passend, het hoort bij de toon van het verhaal. (Terwijl voor de kortverhalen zelf vaak tt kies.)

Bob, je hebt gelijk. Ik moet in lettergrepen tellen en niet in woorden. Excuus.

Hoi Bob,

Hele mooie invulling van de opdracht, met zelfs twee verzonnen woorden! Je zet heel mooi de sfeer neer, het is alsof ik zelf ook in dat koude huis aanwezig ben.

Ik heb twee opmerkingen:

Waar ik ook op had gerekend, een muze zeker niet.

Ik ben benieuwd wie je personage dan wel had verwacht, en tegen wie hij eerst kortaf dacht te praten. Misschien werkt het nog sterker als je hem eerst tegen de muze laat praten zonder haar gezien te hebben. Dan komt het vermuzelde effect wellicht nog meer over ;)
 

Dat zeggend trok ze haar armen één voor één uit de wijde mouwen van haar gewaad

In deze zin zou ik een ander woord kiezen voor 'trok', dat maakt het vrij hard, terwijl het voor m'n gevoel beter past als ze zachtere bewegingen maakt. Het haalde mij een beetje uit de alinea, terwijl het juist zo'n belangrijke is in je verhaal.

Maar verder: leuk en goed verhaal!

Groetjes,
Marieke