Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#370 Lekker bezig

 

Ik zette mijn fiets weg en liep de werkplaats in. De geur van slugt en warme kopieka omarmden me als goede vrienden. Heerlijk, ik hield van mijn werk als monteur eerste klas en ging iedere dag met plezier aan de slag.

Ik zag dat Kees al binnen was en voorover gebogen in de grote boenik bezig was met de reparaties waar we begin deze week mee begonnen waren. Het bleef een grappig gezicht om dat kleine mannetje voor de helft in die enorme boenik te zien verdwijnen, het deed me altijd weer denken aan de cover van het boek ‘Jonas En De Walvis’ dat ik vroeger had gelezen.

“Mogge Kees!” riep ik naar hem.

Zonder uit de boenik te komen stak hij een duim naar me op.

“Ik pak even koffie en dan kom ik je helpen,” zei ik tegen hem terwijl ik door de werkplaats liep naar de kantine toe. Ik liep de trap op en ging de kantine in, tapte een mok koffie en keek door het raam de werkplaats in. Op alle werkplekken stond een boenik, de meesten waren uit 2254, dat was echt een slecht model. Nee, dan was die nieuwe waar Kees en ik mee bezig waren veel beter.

Ik kon me de opleidingsweken nog goed herinneren. Twee weken in de bossen bij Zeist lekker sleutelen aan de nieuwe boenik en genieten van kroketten bij de lunch, waar kon je die nou nog krijgen?

Met mijn koffie in de hand liep ik de trap weer af naar onze werkplek toe en bekeek de blauwe boenik goed. Kees en ik hadden gisteren alle beplating al gemonteerd en waren aan de avidap begonnen. In mijn hoofd liep ik de checklist af: eerst de avidap afvullen met kopieka, daarna alle aandrijftolba’s inslugten en tenslotte de avidap laten testdraaien.

“Kijk je uit met die slangklem daar, als die losschiet dan spuit de kopieka er uit,” zei ik tegen Kees, “en dan mag je het zelf allemaal opvegen, daar ga ik je niet mee helpen.”

Kees keek me aan en zei: “Ga nou maar starten, die slangklem zit vast. Je kent me zo langzamerhand toch wel?”

Dat was nu net het probleem, dacht ik, ik kende hem goed maar wel als iemand die aan de ene kant heel veel ervaring had met boeniks maar aan de andere kant best slordig werkte. Ik had al menigmaal het een en ander vastgezet nadat hij het al had gerepareerd. Misschien was hij daarom nog steeds een tweede klasser.

“Okido, “ zei ik en klom de cockpit in. “Komt die!” riep ik en toetste de codes in om de avidap te starten.

 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik heb de andere inzendingen pas gelezen nadat ik mijn stuk had ingeleverd en vind mijn stuk ineens veel te simpel. Het introduceren van nieuwe woorden kan veel subtieler, daar ga ik over nadenken.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ach, tacotijsma, subtiliteit is overschat. Dit is ook wel een aardige oefening om je creativiteit op los te laten. Hoe je het ook wendt of keert, die boenik neemt vorm aan in de loop van het verhaal. Ik hink op twee gedachten voor wat betreft de datum. Ja, het ondersteunt de onbekende termen voor toekomstige voertuigen. Nee, het is een beetje in your face. Het is meer 'tell' dan 'show'.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Tacotijsma. Misschien zit er een beetje weinig 'clou' in je verhaal, maar ik heb het wel met plezier gelezen! De zinnen 'lopen' gewoon lekker. 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Carnelli, er is geen clou. Het is slechts een scene uit het leven van een boenik onderhoudsmonteur ergens in de toekomst. Ik ben blij dat je het leuk vind.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, die boenikken, sorry boeniks zullen ook niet meer geweest zijn wat ze ooit zullen zijn en dat er in die tijd nog koffie zal geslurpt worden en kroketten gegeten. Tof SF verhaaltje, Taco.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 het deed me altijd weer denken aan de cover van het boek ‘Jonas En De Walvis’ dat ik vroeger had gelezen.

Een boek? Over een walvis? In 2254 of later? Maak dat geen boenik wijs.

PS: in deze zin zou ik overwegen 'dat ik vroeger had gelezen.' te schrappen. Zowiso 'vroeger', je kan immers niet iets later hebben gelezen. Of kan dat wel tegen 2254? 

Graag gelezen.

 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik maakte mij de bedenking dat het voor mensen die niets van autotermen (of vliegtuig, schip,...) kennen ook in het heden zo klinkt. Als een random stel woorden, waarvan je de betekenis wat probeert af te leiden uit de context, maar eigenlijk nooit weet wat het nu precies is. 

Ik vind je stuk niet te simpel. En ik vind het goed geschreven. Het heeft een fijne sfeer.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt allemaal voor jullie vriendelijke woorden en tips. Als beginnend schrijver leer ik er veel van en het motiveert me om door te gaan met schrijven.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat eenvoudig inderdaad, maar wel aangenaam en vermakelijk om te lezen. Grappig hoe je mij op het verkeerde been zet met de warme kopieka die je als een goede vriend omarmt. Ik dacht meteen aan heel iets anders, maar dat zegt waarschijnlijk vooral iets over mij en mijn *werkmentaliteit/koffieverslaving. Verder vind ik de 'okido' aan het eind erg geslaagd, omdat die zo goed bij de onzinwoorden past en er toch niet helemaal bij hoort.

*naar wens door te halen of te omcirkelen.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Lekker bezig, Taco. Het leest eigenlijk heel natuurlijk, alsof de woorden niets nieuws zijn. Het beeld van de boenik doemt automatisch op. Net als die van de avidap.
Graag gelezen.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik sluit me aan bij de woorden van Fief. Het zouden zomaar bestaande woorden kunnen zijn.

Je herhaalt het woord boenik zo vaak, dat het voor mij teveel nadruk krijgt, dat doet voor mij wat afbreuk aan het 'natuurlijke' van het woord.

Voor mij hoeft het jaartal niet. Wat dat betreft sluit ik me aan bij Tilma.

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoera, een snuifje sciencefiction op dit forum. Zou eigenlijk wat frequenter mogen. Het jaartal hoeft inderdaad niet.
SF en verzonnen woorden: a match made in boenikheaven.

Opgelucht om te lezen dat er in de drieëntwintigste eeuw nog gefietst wordt. Hoverbikes?

Graag gelezen! 

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Taco,

Ik vond het juist leuk dat je de verzonnen woorden gewoon gebruikte in je tekst alsof ze niets nieuws waren. Dat maakte het op een goede manier verwarrend om te lezen. Het duurde even voordat ik een beeld had gevormd bij je verhaal, maar je wisselde het leuk af met dialogen en zinnen als:

Zonder uit de boenik te komen stak hij een duim naar me op.

Daardoor bleef je verhaal toch levendig. Ik zou zelf het woord boenik, zoals hierboven al gezegd, ook wat minder vaak gebruiken. Doordat je het zo vaak noemt, leg je er tóch de nadruk op, en dat neemt wat kracht weg van je verhaal.

Het jaartal stoorde mij niet per se. Ik ben benieuwd naar meer, je hebt een fijne schrijfstijl!

Groetjes,
Marieke