Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 365 Tegenwind

5 September 2021 - 11:35

 

De tassen op de bagagedrager waren loeizwaar en ik moest wel op de trappers blijven staan om niet achterover te kukelen. Rotwind.  Waarom zetten de bewoners hun brievenbussen niet gewoon langs de weg? Ik remde af en zette mijn fiets tegen een hoge boom die luidruchtig ruiste, terwijl talloze bladeren om me heen naar de grond helicopterden.  Het grind van de oprijlaan knarste onder mijn voeten. Ik duwde de door de ingevouwen folders dik geworden weekkrant door de smalle gleuf van het laatste huis op de dijk en liep terug naar mijn fiets, waar ik eerst een tijdje naast moest rennen om er met genoeg vaart op te kunnen springen.

Hè hè, even geen brievenbussen meer. Zweet prikte in mijn ogen, maar ik moest het stuur met twee handen vast blijven houden als ik niet alsnog achterover wilde slaan. Nog even volhouden en dan kon ik na de Arkelse dijk rechtsaf de meer beschutte woonwijk in. 

Kijk daar was de ijsbaan al.  Nu was het een saaie rechthoekige vijver, maar in de winter was het een hele toffe ijsbaan. Ik fietste er al twee jaar lang drie keer in de week langs  en altijd  weer dacht ik aan de tocht die ik met ome Jaap had geschaatst. Misschien wel omdat hij daarna had gezegd dat hij mij  een doorzetter vond. 
Van hieraf kon je het gejoel van de kinderen in het zwembad al horen. Als ik moest kiezen tussen zwemmen of schaatsen zou ik voor schaatsen gaan, maar sinds mijn moeder met de folderverspreidingsdienst was begonnen en ik en mijn drie oudere zussen haar moesten helpen, had ik ook daar geen tijd meer voor. Daan hoefde niets te doen omdat  hij volgens mijn moeder nog te jong was om folders te lopen. Dat was best raar want toen ik zeven was, liep ik al een hele wijk in mijn eentje.

Ik parkeerde de fiets op de hoek van de Loevesteinlaan en de van der Veldestraat tegen een lantaarnpaal en haalde een stapel folders uit de tas. Eens kijken of ik zonder tellen precies genoeg folders voor deze straat had gepakt.

 

Gi

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2021 - 12:52

Carneli, als je al zo jong op pad wordt gestuurd om folders te gaan verdelen is je toekomst als postbode blijkbaar onontkoombaar. In mijn land moeten brievenbussen  al meer dan dertig jaar verplicht langs de weg staan. Jouw verhaal speelt dus mogelijk in een lang vervlogen tijd.  Nog nooit heb ik iemand achterover zien slaan op een fiets maar al bij al heb je dit stukje goed geschreven en daar gaat het hier toch om.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2021 - 12:59

Ha Gi, dank voor je reactie. Wat ben je er weer snel bij! Ik kan je uit eigen ervaring verzekeren dat je met twee zware tassen vol kranten wel degelijk achterover kunt slaan. In elke geval is je fiets dan behoorlijk uit balans. 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 September 2021 - 16:58

Hoi,

Mooie uitvoering van de opdracht. Alleen voel ik de drang om het verhaal te lezen in de TT i.p.v. de VT. Nu wringt het wat. Puur persoonlijk natuurlijk.

Hier en daar kan een zin ook wat strakker vermoed ik, maar ach, zij die zonder zonde zijn ...

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 September 2021 - 18:45

@ Tudor, ik ben het met je eens. Het is een fragment uit mijn boek dat zich afspeelt aan het einde van de vorige eeuw, vandaar die vt. Strakkere zinnen zou kunnen, maar innerlijke dialogen zijn vaak niet zo strak.

Lid sinds

5 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 September 2021 - 20:29

Dag Carneli

Wat een fijn geschreven tekst. Ik vind het goed gedaan maar de overgang van de gedachte aan de ijsbaan en dan het zwembad vind ik wat bruusk. Ik merk ook dat je aan het begin van de tekst meer beschrijvingen geeft (hee, goed gedaan!) terwijl die schoonheid in zinnen wat wegebt naar het einde.

Natuurlijk heb ik het wel graag gelezen.

Johanna

   

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 September 2021 - 22:21

Hi Carneli,

Ik kan me helemaal inleven in de fysieke inspanning en de continue stroom van gedachten van de HP. Het bezorgen van de krantjes is immers monotoon en de gedachten zullen vaak afdwalen. Je vermeldt dat dit een stuk is uit een groter geheel en dat is mooi, want deze vertelling kan en mag nog wel even doorgaan. 

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 September 2021 - 19:15

Goed geschreven, Carneli. Het boeide me van begin tot eind. Ik had alleen moeite me voor te stellen hoe, in de rotwind (één woord), de blaadjes naar beneden helikopteren. Later hoort de HP ook het gejoel van kinderen in een buitenzwembad. Zijn die kinderen zo stoer of is de HP misschien een beetje een watje? 

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 September 2021 - 22:49

Hai Bartsnel. Wauw. Wat een goede en scherpe observatie. Dank. Toch nog iets ter verdediging: Helicopteren is snel ronddraaien en dat kan ook naar beneden, metaforisch gezien? Het zwembad is overdekt en dan kan hij het joelen toch horen (?). Ik denk dat jij er een buitenzwembad van hebt gemaakt vanwege het zweet dat van zijn gezicht afdruipt :D? Bovendien zijn buitenzwembaden tot half september open en dan vallen er soms al wel bladeren van de bomen :D (In mijn tuin nu ook al ).

P.S. De HP is zeker geen watje, maar er is wel iets met hem aan de hand. Dat klopt.