#365 à nouveau visité

@LGB: Knappe en boeiende beschrijving van een verre herinnering. De lezer zit mee op de fiets of ligt naast je in het gras.
Als je met de titel 'opnieuw bezocht' bedoelt (wat de tekst doet uitschijnen), dan zou ik  'à nouveau visité' schrijven want anders leest het als 'reeds bezocht'.
Zeurtjes:
- Twee herten rennen verschrikt door het geluid ---> Door het geluid, rennen twee herten...(straaljagers kunnen door het geluid vliegen maar herten erdoor rennen?)
- Felix' moeder stem ----> Felix' moederS stem
- de razende edelherten -----> de weglopende edelherten (anders lijkt het of de dieren heel erg kwaad zijn)

Wat een prachtig weemoedig, sfeervol en evocatief verhaal, LGB. Ik heb het met bewondering gelezen.

Een paar dingetjes lopen niet helemaal lekker, zoals Gi ook al aangeeft: "Twee herten rennen verschrikt door het geluid over de eenzame hei richting het bos, ik kan ze zien totdat ze opgeslokt worden door de donkerte." Dit leest wat ongelukkig. Misschien zou je het kunnen veranderen in bijvoorbeeld "Opgeschrikt door het geluid rennen twee herten over de eenzame hei richting het bos, totdat ze opgeslokt worden door het donker."
En ik denk dat bij "razende herten" in de zin daarna een g is weggevallen en dat je"grazende" bedoelt.

Tot slot: "doemt zo nu en dan een witte berk op, ze geven licht af in het halfduister" loopt niet goed. In het eerste deel is "een witte berk" enkelvoud, terwijl je na de komma overschakelt op meervoud. Ik zou er dus van maken: "doemen zo nu en dan witte berken open; ze geven licht af in het halfduister."

Hallo Le Grand Bleu

Fijn gevonden, hoewel het eerder gaat over herinneringen dan wel een fietstocht, die wat op de achtergrond speelt, gene probleem.

De wisseling tussen heden en verleden vind ik op zich wel erg goed gevonden maar er lijkt iets te mangelen aan de overgang tussen beide stukken en dat maakt het wat minder vlot om te lezen vind ik. Het is wat moeilijk om de vinger erop te leggen.

Wel fijn geschreven.

Johanna

Dankjewel voor de zeurtjes Gi! Ik heb het aangepast. Behalve de 'razende herten' dan. Mijn bedoeling was om te laten zien hoe een kind de wereld kan beleven. Vandaar dat het poeltje in de flashback nog een meer was en vroeger de poort vele malen groter leek. In dit geval leken de edelherten 'razend' te zijn, terwijl ze dat natuurlijk helemaal niet waren. Ik denk er nog even over na, misschien dat ik het aanpas als er nog meer commentaar komt.

Mooi compliment Aurora, bedankt voor de opmerkingen! Jouw zin leest beter dus heb ik het meteen aangepast ;).

Johanna, gaan de overgangen misschien iets te snel? Door het woordenlimiet had ik natuurlijk weinig woorden per flashback. 

Ja, ik denk dat het te snel wisselt.

Johanna

LGB: twee verhalen voor de prijs van één. Ik heb ook wat last om de wisselingen te volgen, dat ligt aan mij.

In een kortverhaal werken met flashbacks brengt vaak risico's met zich mee (maakt het te omvangrijk om te kunnen vatten binnen de grenzen van het kv) maar eerlijk, deze overgangen stoorden mij persoonlijk niet.
Naast het verhaal van Gi voelde ik bij jou ook die nostalgische steek, bitterzoet naaldje vol weemoed. Fijne uitvoering van de opdracht.

"You can't go back home to your family, back home to your childhood ... back home to a young man's dreams of glory and of fame ... back home to places in the country, back home to the old forms and systems of things which once seemed everlasting, but which are changing all the time – back home to the escapes of Time and Memory." 

Thomas Wolfe (uit "You Can't Go Home Again")