Sluw, haha, N. komt ook bij jou terug. Erg subtiel is ze zeker! Zo gaat dat dus? Steengoed trouwens. Talent helpen ontwikkelen, is nobel, zelfs op vrijdagavond.

Klein zeurtje: zonder een precedentwerking je scheppen > te scheppen

Heel tof Musonius. Wat een heerlijke humor en wat een mooie verwevenheid van tekst naar 'je' lippen.

maken om deze zo waarheidsgetrouw op papier te kunnen zetten. Mogelijk vergeten?

zonder een precedentwerking je scheppen. Je = te?

hartstochtelijke scène was zó beeldend geschreven. Was = is ?

Musonius: wat een mooie vondst om de boodschap over te brengen middels het verhaal van M

mijnsinziens gaat het thuis uitnodigen nou net wat te ver: daarmee kan N zichzelf verklappen 

O, jij gebruikt ook een 'M.', dat had ik nog niet gezien, anders had ik in mijn bijdrage een andere aanhef gebruikt. 😀

Mooi verhaal, dat weer lekker loopt.

Ik ben het met Ria eens dat de uitnodiging riskant is.

Ik zou dit als jouw leerling met rode oortjes gelezen hebben.  Wederom een leuk stuk!

Hallo Musonius, goed gedaan! Dat is de manier om coaches die iedere keer weer met DE LIEFDE aan komen dweilen een koekje van eigen deeg te geven. "...kon voelen op mijn huid en je lippen... over plottwist gesproken. Great!
Twee futiliteiten: Ik kende de uitdrukking uit de titel altijd in inversie: waar het hart van vol is. Bekt voor mij lekkerder, vanwege die twee aatjes. En precedentwerking wringt. Je schept een precedent, en daar gaat dan precedentwerking van uit.

Nice!

(in het engels, niet de Franse badplaats)

Meesterlijk. Misschien alleen dat die laatste, hele praktische zin, als die weg is, dat de brief dan nog net iets sterker is? ('Schikt ... het graag.') Hij haalde me uit de sfeer, en N. wellicht ook.

@kruid, ik vond die laatste zin juist dwingend afsluitstuk, als einde passend uit sfeer rukkend. Smaken...

Hoi Musonius, ik vind het mooi gevonden. Graag gelezen. Eindzin zeker laten staan. 

Hoi Musonius, 

Om eerst maar eens in te gaan op dat subtiele, maar o zo rake gebruik van het feit dat ik de schrijver ben, jij de ontvanger, en het feit dat je mijn artikel van de afgelopen week ook hebt meegenomen..

Het redactielid dat mijn artikelen inplant, is met vakantie. Ik had haar een hele bundel artikelen aangeleverd om vooruit in te plannen, dus het is toeval dat dit elkaar zo opvolgt. Maar ik heb deze schrijfopdracht wel degelijk (samen met die van 'onvoorwaardelijike liefde')  geschreven om het 'genre' en begrip liefde eens flink aan de kaak te stellen bij de schrijvers van dit forum, in de loop hen zo bewust te laten maken van bepaalde clichés, hoe makkelijk deze 'standaard' worden en er soms zodanig insluipen dat je niet eens meer weet dat of waarom je eigenlijk iets (be)schrijft zoals je dat doet, behalve dan dat dat misschien 'zo hoort'. 

Door M. en N. zo te gebruiken, heb ik het idee dat je me daarmee helemaal 'doorzien' hebt. Daar ben ik blij mee, want dan weet ik dat jij in ieder geval scherp genoeg bent om je door je eigen creativiteit te laten blijven leiden. Mijn complimenten daarvoor!

Dan, inhoudelijk: 

Ik bewonder manier waarop je taalkundig bepaalde connecties maakt:
zonder een precedent te scheppen, om dan vervolgens wel te schrijven:
- ​​​​​​​Deze passage vormde een dankbare inspiratiebron voor mijn college 'Wat als je personage seks wil?'
- Ik zou je van harte willen aanbevelen meer te doen met liefde en erotiek
- waarbij ik twijfelde of de handelingen hierin wel uitvoerbaar zijn.
- maar doe zoals hij of zij doet. 

Dat is subtiel, maar tegelijkertijd laat dat weinig aan interpretatie over. Dat is een balans die moeilijk te vinden is, knap gedaan!

Het enige wat is nog wel mis (als het om het principe van de opdracht gaat, maar daar kan ik wellicht niet duidelijk genoeg in zijn geweest bij het uitschrijven ervan) is de romantiek/ de liefde. 

Waarom heeft  N. romantische gevoelens bij M.? Door al die subtiele verwijzingen heb ik meer het idee dat het hier (alleen) om lust gaat, niet zozeer om romantiek. Ik begrijp dat N. zich goed voelt door de complimenten die worden gegeven door M., maar daar zit mijn verwarring een beetje: als iemand je complimentjes geeft en je daar blij van wordt en je er beter van gaat voelen, is dat eerder aanleiding tot romantische gevoelens en/of verliefdheid dan (vleselijke) lust en dat zie ik hier niet echt terug. 

Groet, 

Nadine
 

Hoi Musonius, ik heb het idee dat Nadine het verhaal niet helemaal begrepen heeft. Zoals ik het verhaal lees, heeft M. een verhaal geschreven waar N warme gevoelens van krijgt, maar M. geeft haar nergens complimenten. In het verhaal probeert N. op subtiele wijze toenadering tot M. te zoeken door hem voor te stellen research te doen (Als ik je een tip mag geven: probeer niet alleen voor te stellen wat de hoofdpersoon doet, maar doe zoals hij of zij doet. Er zijn bijvoorbeeld auteurs die als hun hoofdpersoon een treinreis maakt, die trip ook zelf afleggen om deze zo waarheidsgetrouw mogelijk op papier te kunnen zetten.") en maakt een afspraak met M voor een nadere toelichting.