Wekelijkse schrijfopdracht #363 - De subtiele liefdesbrief

#363 

Lieve Robert,

Morgen stappen jullie op de boot. Een cruise die de mooiste zal worden van jullie leven. Wie had dat ooit gedacht; mijn beste vriend en vriendin stappen letterlijk in het huwelijksbootje.

Ik zal nooit vergeten hoe we elkaar voor het eerst ontmoetten op zeilkamp. Anne en ik waren altijd buitenbeentjes, en ook daar zag niemand ons staan. Toen kwam jij.

We hadden zoveel lol met zijn drieën. We leerden samen zeilen, en jij gooide ons steeds overboord. Wanneer anderen iets gemeens zeiden tegen Anne of mij, kwam jij voor ons op. Die zomer dat we jou leerden kennen heeft ons veranderd. Dankzij jou voelden we ons zoveel sterker. Door jou waren Anne en ik ineens tevreden met onszelf, want jij liet ons zien dat we geweldig waren zoals we waren.

Na die mooie zomer gingen we met zijn drieën naar dezelfde middelbare school. Anne en ik waren geen buitenbeentjes meer zoals op de basisschool. Met jou erbij waren we ons eigen groepje. Met zijn drieën gingen we naar schoolfeestjes, wonnen we de wiskunde-cup en namen zelfs deel aan de leerlingenraad.

Toen Anne haar vader verloor hebben wij haar er doorheen getrokken. Wat waren jij en ik een goed team!

Het was natuurlijk vreselijk schrikken toen ik zakte voor mij eindexamen, maar door al die uren die ik in Anne had gestoken kon ik nauwelijks studeren. Jullie moesten zonder mij beginnen aan jullie studies. Toch heeft niemand ons op kunnen breken. We zagen elkaar in de weekenden, al wilde Anne liever naar jullie studentenfeestjes.

Toen ik ook mocht gaan studeren hielp jij mij verhuizen. Ik weet nog hoe gelukkig ik was om in het huis naast jou op kamers te mogen wonen. Ik had natuurlijk nog liever in het studentenhuis gewoond waar Anne en jij woonden, maar daar waren alle kamers al bezet. Wie weet wat er gebeurd was als ik daar gewoond had, samen met jullie in een huis. Misschien zou je dan morgen wel met mij op de boot stappen. Anne had altijd meer geluk. Ze was altijd op de juiste plaats op het juiste moment.

Lieve Robert, het doet me vreselijk veel pijn dat ik er niet bij kan zijn op jullie speciale dag. Het had zo mooi kunnen zijn als we daar net als vroeger met zijn drieën op het dek zouden staan. Natuurlijk kan je maar met één van de twee belangrijkste vrouwen in je leven een gezin starten, zoals jullie per ongeluk al gedaan hebben. Mijn slanke aanwezigheid zou nu wel bedreigend zijn voor Anne. Toch weet ik zeker dat ze mij er juist heel graag als bruidsmeisje bij had willen hebben als ze maar met een ander zou trouwen.

Ik wens jullie een prachtige dag, en heel veel geluk. Ik zal morgen aan de kust staan zodat ik jullie ceremonie toch nog kan zien, al is het van een afstandje.

Liefs,

Karin

Ha Hester,
Foutje, denk ik. Je moet je verhaal hier toevoegen.
Verplaats het even, dan kunnen we er op reageren.

Verzoekje over de instellingen: of de links hierboven in de vaste wekelijkse tekst kunnen gaan verwijzen naar een nieuwe tab in plaats van dezelfde tab. Dan kunnen we de opdracht er namelijk bij houden. Nu moeten we dat handmatig doen (rechts klikken > 'link openen in nieuw tabblad'). Alvast in elk geval mijn proportionele erkentelijkheid :-).

Goedemorgen allemaal, 

Ik zie dat er iets is misgegaan; ik verwachtte dat ik volgende week pas aan de beurt zou zijn met deze opdracht, dus ik zag niet dat er al verhalen waren gepost. Mijn welgemeende excuses voor iedereen die al langer op een antwoord wacht! Ik ga vandaag aan de slag om de achterstand bij te werken!

Groet, 

Nadine
 

Is je vergeven Nadine, erg prachtige feedback die je de verhalen toebediende. Je hebt er je werk van gemaakt! Bedankt!