Tony, je tweede zin is helemaal in de stijl van Christophe Vekeman, maar het woord alleenvoorvolwassenhotel moet zijn: alleenvoorvolwassenENhotel. Verder gegniffeld en genoten van de horror.

Is het Polonia of Polania? En wat bedoel je met 'leende'? Die mevrouw Leemans, wat is dat er trouwens voor eentje? En waarom gaat Suzanne er in mee in je slotstuk? Stop eens lekker mij met vragen op te zadelen.

Ik ken geen Christophe Vekeman, maar die tweede zin is wel een beetje rommelig. Ik raak daarmee al uit het verhaal voordat ik er in kom. Ik kom er zelfs niet in. Het is zo plat allemaal. Bah. Als dat de bedoeling was: gelukt.

Hoi Tony, bij het aanblik van de zwarte hangar op een industrieterrein zou al voldoende moeten zijn om om te keren en op zoek te gaan naar iets beters. Je weet de sfeer goed te beschrijven en ik griezel, maar laat me ook met veel onbegrip achter. 
De tweede zin zal ongetwijfeld van een literair hoog niveau zijn, hij kan mij niet bekoren.

Hallo Tony, allereerst dank voor de link. Weer wat geleerd! Ik denk dat Gi gelijk heeft met het vergelijk. Ook jij bent een woordkunstenaar. Wat mij daarin niet bevalt is de minachting voor de lezer. Volgens mij is de bedoeling van een tekst dat je de lezer bereikt … 

Hallo Tony, mooi dat je het vraagt. Ik voel geen adempauze in je tekst die wat mij betreft iets subtieler mag provoceren. Sommige teksten komen als borstklopperij op mij over en dan verlies je me sowieso door het té. Jij hoeft  niet te overbieden en zeker niet wat vrouwen betreft. Ik vond de tekst van Christophe Vekeman over Dolly Parton veel te lang, maar wel heel mooi.  

De tekst van C.V. over D.P. voor haar 75e verjaardag telde 750 woorden, dat zijn er 10 per jaartal. Moet kunnen, IMHO.

Ha Gi, zo zie je maar. Een tekst heeft gewoon veel invalshoeken. Knap dat jij jouw aandacht daar wel bij kan houden. De mijne verslapte op tweederde. Dat zijn toch nog 500 woorden.

Ik moet toegeven dat ik het eerste gedeelte van je tekst paar keer heb moeten herlezen voor ik helemaal mee was. Het gaf een nogal rommelige indruk.

Zeer beeldend en expliciet verhaal verder. Kan mij inbeelden dat er voor- en tegenstanders zullen zijn. Ik kan het – in kleine dosissen – alvast wel smaken. ;-)

Bonuspunten voor de verwijzing naar mevrouw Leemans trouwens. Jaren geleden, op mijn dagelijkse treinreis als student richting Gent, was dat een running joke onder de reizigers (stond steevast reclame van in het gratis krantje). Grappig om het hier dan plots in een tekst te zien opduiken.

Ha TonyCoppo,

Helaas voor mij pakte dit verhaal me dit keer niet. 

Ik heb nagedacht waarom en denk dat het komt door de lange zinnen, die het zeer traag maken om te lezen, overgecompliceerde formulering van elementaire zaken ;) en de lange woorden die je als lezer meer dan een keer moet bekijken.

Ook het einde laat me in raadselen achter. Is ze een prostituee of vakantie ganger. Haar gepijnigde billenvel (heeft ze een pak slaag gehad voor ze daar kwam?) maakt het raadsel (voor mij dan) niet beter of leuker.

Jaja, steek het maar op mij, Tony :-D
Bij Leemans moest ik even aan Jo denken, de in Vlaanderen wereldberoemde zangeres, maar die leende geen geld aan haar vriendinnen. Ik kende de echte geldschietster niet maar ik nam dan ook zelden de trein naar Gent of andere steden, ik deed altijd autostop. (voor de NL-ers: autostop doen=liften)

Hallo Tony, veel vaart, en geschreven in de typische Tony-stijl en met de typische Tony-obsessies. Wat mij daarbij opvalt is dat die obsessies daarbij regelmatig uitmonden in optische capriolen die ik je niet nadoe. Borsten en billen in een blik inspecteren lukt me niet, tenzij ik een rondje om mijn observatieonderwerp loop.
Dat een mans blik bij het zien van een persoon van het andere geslacht vaak van boven naar beneden en terug dwaalt is bekend (Max Tailleur noemde dat een liftblik), maar dat hij daarbij alle onderdelen van de anatomie die hij wil zien ook kan inspecteren, dat gaat niet lukken. 

Mevrouw Leemans had als vrouwelijk voorschotpooier misschien beter Leenmans kunnen heten, maar is goed gevonden Ze houdt in feite de hele story bij elkaar, en is daarom niet alleen qua plaats maar ook qua functie de centrale figuur. 

Het ontgaat mij een beetje waarom de vrouw in de mini-jurk (ook al zo'n visuele multikunstenares) minachtend moet kijken (geringschattend?), en ik denk eerder dat zij fluimde dan fleemde. En voor mij zou dat gepijnigde billenvel nog een andere functie moeten hebben dan alleen maar lekker staan: gezien het voorgaande kan je beter schrijven dat Suzanne haar veelbekeken billen neervleide op de schoot van de dikke man. 

Liefste en enige TonyCoppo,

Stuur je me nu naar dit afgrijselijk dictee omdat het met 'bah' opent en een Japanner sluit? Ik vind de nieuwe tweede zin in je tekst beter. 

Bedankt voor de antwoorden! Opeens zoveel duidelijker. Leuk, die Lee(n)mans.

Hoi Tony, de beginzinnen lezen nu een stuk beter. Top.

Nu is Chr.Vekeman wel foetsjie. Spijtig.

Heej Tony, ik denk niet dat Christophe schrijft als in vervlogen tijden. Ik denk dat ik naast al jouw conclusies ergens ook iets liefdevols ervaar, waardoor het evenwicht in tact blijft. Zoiets.

Heerlijk, Tony, merci. Het zou tof zijn mocht C.V., zo tussen zijn bijdragen in het Standaard Weekend Magazine of zijn regelmatige aanwezigheid op radio Klara, met name in het programma van Chantal Pattyn, Pompidou, waar hij getrouw opdaagt om commentaar te geven, getooid met zijn westernhoed en zijn dure authentieke cowboylaarsjes, die hij voor geen geld wil verruilen met een ander soort schoeisel, ook al leent het weer er zich niet toe, mocht C.V. zich dus, ook na het plegen van zijn boekschrijverij, tussendoor geroepen voelen om onze stukjes op tijd en stond naar waarde te schatten.

Na het lezen van de reacties en een artikel over die Leemans, snap ik het allemaal wat beter. De zaken van deze vrouw waren mij namelijk niet bekend, maar het is in combinatie met je verhaal goed gevonden! Wel blijven er, zoals meerdere mensen al zeggen, nog wat vragen over aan het eind van het verhaal. Ruimte voor een vervolg dus :)