#358 De taart

Hoi Darkvalley, bijzondere beschrijving van Magere Hein. Je beschrijft alleen de ontmoeting en ik mis de tekst van het briefje. Wat gebeurd er met de schrijver? 

Het feest was in volle gang en ik vandaag, net zoals gisteren, is mijn schijt aan Sonja dag. --> deze zin klopt niet. Mist er een woord achter ik? Volgens mij leest de zin ook beter als je koppelstreepjes tussen de laatste woorden zet.  ... mijn schijt-aan-Sonja-dag

"maar zoals je kan zien zitten ... -->  maar moet met een hoofdletter. Nieuwe zin.

ik realiseer me dat alles de gehele tijd had stil gestaan. --> heeft stilgestaan.

en de slagroomtaart, waar ik aan had gelikt, nog in de supermarkt staat. --> waaraan ik heb gelikt. Het laatste deel vd zin snap ik niet. Hoezo "nog in de supermarkt staat"? Hij heeft er toch al aan gelikt.

Hai Fief,

Dank je voor je reactie. De foutjes rechtgezet. :) Mijn uitprobeersel is om in zoveel mogelijk dialoog het geheel te beschrijven zonder te vertellen wat ze exact op het briefje had geschreven. De opdracht, het kunnen soms krachtige woorden zijn heb ik omgedraaid naar een betekenisloos iets van aardse gulzigheid en vraatzucht.

De opdracht, maximaal 35 woorden, heb ik als een boefje gereduceert naar 0 woorden met dat in het achterhoofd, alleen de gedachte van de hoofdpersoon wat die met het briefje wilde bereiken = in de hemel komen door op te biechten dat die aan een slagroomtaart had gelikt en in de supermarkt had laten staan.

Ah darn ik zie nu het laatste stukje van de opdracht: 

Daarnaast moet dit briefje door iemand anders worden gevonden of gelezen, maar dit hoeft niet per se de eventuele geadresseerde te zijn. 

Tijd om nog even te broeden op dat laatste stuk!

In een moment van helderheid pak snel de pen en het papiertje van haar aan
 

er mist een ik in deze zin.
pak ik snel

Leuk verhaaltje een mooie intro maar een beetje oppervlakkig naar het einde vind ik.

Hallo Dark, je stijl is vlot en het onderwerp is met humor, en als je verder denkt ook zielig zonder sentimenteel te zijn. Graag gelezen. Soms een beetje te hakkerig.

Ha _Dinneke_,

Dank je voor je reactie. Meteen aangepast.

Het was inderdaad de bedoeling om geen diepgang aan het briefje te geven om het oppervlakkige en egocentrische bestaan van de HP aan te geven. Een lesje (in Hein's perspectief) om het volgende leven beter in te vullen. 

Hai MCH,

Dank je voor je reactie. Leuk te horen dat ik ook wat humor erin kon brengen. Je had me geinspireerd met jouw stukje om ook zoiets te proberen.

Het hakkelige komt denk door de snelheid die ik in het stukje wilde geven en via de dialogen elke persoon een eigen identiteit te geven zodat ik geen, "zegt ..." achter elke dialoog hoef te plaatsen.

Beetje uitproberen / spelen met de teksten. :)

Leuke insteek. Grappige tekst. Het komt wel een beetje... gehaast(?) over. Ook in de realisatie van wie of wat deze persoon nu uiteindelijk eigenlijk is. Het slot is dan weer wat rustiger. Dat past op zich wel goed, denk ik. 

Je hebt nog een 'verbaast' met een 't'-tje. Ik zeg het maar gewoon. Ook al gaat het daar niet om. 

Grappig. Wrang. Grappig. Treurig. En een 'wat nu' gevoel. Volgens mij prima gedaan dus.

Hai Tilma,

Dank je wel voor je reactie.

Leuk dat je de gehaastheid van het nietszeggende / consumerende leven in het begin hebt opgepikt + de overgang naar wat meer rust naar het einde toe. Dat was de bedoeling en expirimentje of ik in een dergelijk klein stukje een ontwikkeling van de HP qua gevoel kon stoppen :)

d's en t's en de andere regels is helaas niet mijn ding = meteen aangepast en waardeer je opmerkzaamheid.

Nog even over zitten denken over het hakkelige van de tekst en een paar kleine aanpassingen gemaakt. :)

Hallo Darkvalley, een  ietwat mysterieuze en verwarrende aanpak die je gekozen hebt. Het kostte me een paar keer herlezen om een beeld van je hoofdpersoon te krijgen, omdat je haar opzadelt met een draaikolk van gevoel en gedrag: "Ik kan nu geen handtekening geven" "tot mijn schok (schrik? verbazing? ander gevoel?) zit iemand op mijn stoel", "stem slaat over", "in een moment van helderheid pak ik het papiertje aan" "opgelucht ren ik terug naar de tafel" "arrogant dik wijf". Wie is Monika uiteindelijk? En fwiw, wie is "Sonja?"

Ha Bobcom,

Mijn HP is een persoon die denkt dat ze geweldig is een beroemdheid. Een fantasiewereld waarin ze leeft, beter dan alles en iedereen. Haar perceptie is dan ook gekleurd (slobbertrui en strakke broek is haar mening) en ze vind dat ze alles kan maken (zoals eten aflikken in de supermarkt zonder consequenties) 

Als ze naast hein staat, krijgt ze een inkijkje in hoe de wereld om haar heen naar haar kijkt. Ze weet dat ze in een fantasiewereld leeft, dat ze wellicht niet naar de hemel gaat vanwege al het bedrog, het briefje als uitweg ziet. 

De schok had ik bedacht als de realisatie dat haar echte zelf op die stoel zat, bevestigd door Hein. De HP is Monika. 

Aangezien het thema voedsel is, en sonja, een dieet guru, vond ik het leuk om die erbij te halen.

Dank voor je reactie!

Sorry, Darkvalley,  ik had je verhaal niet zien staan tussen de anderen...

Je hebt een interessante insteek voor de opdracht gekozen: magere Hein in combinatie met slagroomtaarten. Dat is leuk bedacht! 
Ik mis nog het briefje dat door iemand wordt gelezen, maar ik zag dat je daar nog op ging broeden :) 

Het verhaal zelf leest nogal vermoeiend door je dialoog die niet wordt afgebroken. Eens in de zoveel tijd moet je een regieaanwijzing toepassen of een kleine beweging beschrijven in een dialoog, anders wordt datgene wat uitgesproken wordt  een onoverzichtelijke brij van (gesproken) woorden. Zonder bijvoorbeeld  zei ik  of ze keek naar links wordt het lastiger om te volgen wie er aan het woord is en daardoor wordt het verhaal lastiger te volgen. Als je dat recht zet, wordt je verhaal vast erg vlot, want er zit zeker potentie in. 

Groet,

Nadine

Hai Nadine van de Sande

Geen probleem daat je het niet had gezien. Ik had al behoorlijk wat feedback mogen ontvangen maar toch leuk dat je reageerd.

Een leuk uitprobeersel om de dialoogregels "aan mijn laars" te lappen. De suggestie om "ze keek.. "  als mogelijke regieaanwijzing neem ik ter harte. Dank je wel.

Dialoog ten volle. Tweede bijdrage van de Heinen hier. Ik vind het vet, al verdient het nog wat opsmukwerk.

Taart en alcohol, bad combo!

Ha TonyCoppo

Dank je voor je reactie.

Inderdaad opsmukwaardig maar wat mij betreft is een fouter stukje laten staan leuk om te leren / uitproberen en lezen van eenieder hoe dit valt. :)

Magere Hein versus vreetfeest. Het is al gezegd, maar blijft leuk. Je middelvinger aflikken naar de dood. Die mag vanaf nu in het rijtje antwoorden op de vraag: wat is het toppunt van lef?

Hai Sakura

Dank je wel voor je reactie en leuk dat je die zin eruit haalde. Was tijdens het schrijven mijn meest favoriete stukje. eerste versie die ik had was "ze likte de vingers af" , dit was leuker :)

Karma is a bitch indeed. Maar misschien zit er wel een herkansing/reïncarnatie in voor Monika? Even in de war door die schijt-aan-Sonja-dag. Ik dacht eerst dat het hp zelfdestructief was.

Vlot geschreven met een dosis scherpe humor. Graag gelezen!

Uren kijken we samen het tafreel aan --> tafereel

Ha Tudor,

Dank je voor de reactie. En meteen het foutje aangepast! 

De HP is inderdaad ook self destructief, die hint probeerde ik erin te stoppen door aan te geven dat nu al de 2e keer in een rij was met het idee dat ze liever elke dag overal schijt aan heeft dan enkel deze ene keer. :)

Hoi Darkvalley,

Leuk verhaal! Het begin is sowieso al grappig en maakt me nieuwsgierig: iemand wil geen handtekening geven, terwijl de ander daar helemaal niet om vraagt (zou zo een schrijfopdracht kunnen zijn :D). 
Daarna wordt het voor mij wat verwarrend, zelfs al weet ik de opdracht. De interactie gaat wat snel en er wordt veel informatie uitgewisseld die wat langs me heen gaat. Deze alinea vond ik wel heel mooi:

"Ze heeft zelfs geschreven dat ze aan alle slagroomtaarten in de supermarkt heeft gelikt en daarna teruggezet." Het bulderend gelach van het personeel doet merkwaardig pijn.

Dat ze dat als laatste briefje heeft geschreven, en het gelach daarom nu pijnlijk binnenkomt, maar de opbouw ernaartoe kan wat mij betreft wel wat helderder. De laatste zin snapte ik ook niet (volgende keer? Is ze nu niet dood dan? Het klonk niet alsof ze nou een tweede kans verdiende). 

Kortom: cool begin, mooie alinea en interessant gegeven, maar de structuur / logica ontgaat me soms nog een beetje.

He Karel123

Dank je voor je reactie. Leuk te zien dat jij die alinea eruit haalt. Ik heb behoorlijk lang zitten worstelen op dat stukje. Je hebt helemaal gelijk  dat de opbouw en structuur nog niet goed in elkaar zit. :)