Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#358 De taart

“Sorry, ik kan nu geen handtekening geven.” Voor me staat een vrouw met een gele slobbertrui en een te strakke leren broek. Verwachtingsvol houd ze een pen en papiertje omhoog.

“Dat is niet...” begint de vrouw. Ik onderbreek haar.

“Ik ben gevleid, dat zeker...” Wat niet waar is, ik heb gewoon geen zin. Het feest is in volle gang en net zoals gisteren, is het mijn schijt-aan-Sonja-dag. “Zoals je kan zien zitten mijn handen onder de slagroom.” Demonstratief lik ik mijn middelvinger af.

“Monika,  ik ben hier niet voor je handtekening.” Ik verstijf even bij het horen van mijn echte naam.

“Hoe weet je...”

“Kijk achter je.” Langzaam draai ik me om en kijk naar de met drank en taart overladen tafel waar ik net vandaan kom. Tot mijn schok zit iemand op mijn stoel, een beetje onderuitgezakt met een enorm stuk slagroomtaart op schoot.

“Wie is dat?”

“Monika.”

“Monika?” Mijn stem slaat over terwijl ik me weer omdraai om haar aan te kijken. Ze kijkt terug met opgetrokken wenkbrauwen.

“Heb je het nog niet door dan?”

“Ga je haar wegsturen?”

“Nee, ik ben hier voor jou.” In een moment van helderheid pak ik snel de pen en het papiertje aan.

“Wat wil je dat ik schrijf?”

“Dat weet ik niet.”

“Ah, ja, dat mag zeker niet. Mag je wel zeggen waarom ik iets mag schrijven?”

“Zie het als een gunst. Wellicht om iets na te laten dat echt is?” De vrouw kijkt me indringend en betekenisvol aan. “Dat is wel zo makkelijk voor straks.”

“Mijn zonde?”

“Dat mag.”

Opgelucht ren ik terug naar de tafel en krabbel snel op het papiertje, zonder ook maar een keer naar mijn valse geschiedenis te kijken.

“Klaar?” hoor ik haar roepen van de andere kant van de zaal.

“Ja, neem je me nu mee naar de hemel?” Zelfs van deze afstand kan ik zien dat ze verbaasd kijkt.

“De hemel?” Ik loop terug naar haar.

“Ben je dan geen engel?”

“Engel? Nee, je kent me als magere Hein.”

“Ik dacht dat…” Dit keer onderbreekt ze me met een vinger op mijn mond.

Om ons heen zie ik beweging en ik realiseer me dat alles de gehele tijd heeft stilgestaan. Nieuwsgierig kijk ik terug naar de tafel waar mijn oude ik zit. Het stuk taart valt net van mijn schoot op de grond.

Uren kijken we samen het tafereel aan. Niemand ziet me zitten en pas als iedereen weg is en het personeel gaat opruimen zien ze me.

"Moet je het arrogante dikke wijf zien." Roept de blonde kelner die me glimlachend had bediend. "Superdronken." Hij wijst naar me en zwaait met het briefje.

"Ze heeft zelfs geschreven dat ze aan alle slagroomtaarten in de supermarkt heeft gelikt en daarna teruggezet." Het bulderend gelach van het personeel doet merkwaardig pijn.

"Karma, tot de volgende keer." zegt Hein zachtjes voordat ik oplos in het niets.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Darkvalley, bijzondere beschrijving van Magere Hein. Je beschrijft alleen de ontmoeting en ik mis de tekst van het briefje. Wat gebeurd er met de schrijver? 

Het feest was in volle gang en ik vandaag, net zoals gisteren, is mijn schijt aan Sonja dag. --> deze zin klopt niet. Mist er een woord achter ik? Volgens mij leest de zin ook beter als je koppelstreepjes tussen de laatste woorden zet.  ... mijn schijt-aan-Sonja-dag

"maar zoals je kan zien zitten ... -->  maar moet met een hoofdletter. Nieuwe zin.

ik realiseer me dat alles de gehele tijd had stil gestaan. --> heeft stilgestaan.

en de slagroomtaart, waar ik aan had gelikt, nog in de supermarkt staat. --> waaraan ik heb gelikt. Het laatste deel vd zin snap ik niet. Hoezo "nog in de supermarkt staat"? Hij heeft er toch al aan gelikt.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hai Fief,

Dank je voor je reactie. De foutjes rechtgezet. :) Mijn uitprobeersel is om in zoveel mogelijk dialoog het geheel te beschrijven zonder te vertellen wat ze exact op het briefje had geschreven. De opdracht, het kunnen soms krachtige woorden zijn heb ik omgedraaid naar een betekenisloos iets van aardse gulzigheid en vraatzucht.

De opdracht, maximaal 35 woorden, heb ik als een boefje gereduceert naar 0 woorden met dat in het achterhoofd, alleen de gedachte van de hoofdpersoon wat die met het briefje wilde bereiken = in de hemel komen door op te biechten dat die aan een slagroomtaart had gelikt en in de supermarkt had laten staan.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ah darn ik zie nu het laatste stukje van de opdracht: 

Daarnaast moet dit briefje door iemand anders worden gevonden of gelezen, maar dit hoeft niet per se de eventuele geadresseerde te zijn. 

Tijd om nog even te broeden op dat laatste stuk!

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

In een moment van helderheid pak snel de pen en het papiertje van haar aan
 

er mist een ik in deze zin.
pak ik snel

 

Leuk verhaaltje een mooie intro maar een beetje oppervlakkig naar het einde vind ik.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Dark, je stijl is vlot en het onderwerp is met humor, en als je verder denkt ook zielig zonder sentimenteel te zijn. Graag gelezen. Soms een beetje te hakkerig.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha _Dinneke_,

Dank je voor je reactie. Meteen aangepast.

Het was inderdaad de bedoeling om geen diepgang aan het briefje te geven om het oppervlakkige en egocentrische bestaan van de HP aan te geven. Een lesje (in Hein's perspectief) om het volgende leven beter in te vullen. 

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door MCH

Hai MCH,

Dank je voor je reactie. Leuk te horen dat ik ook wat humor erin kon brengen. Je had me geinspireerd met jouw stukje om ook zoiets te proberen.

Het hakkelige komt denk door de snelheid die ik in het stukje wilde geven en via de dialogen elke persoon een eigen identiteit te geven zodat ik geen, "zegt ..." achter elke dialoog hoef te plaatsen.

Beetje uitproberen / spelen met de teksten. :)

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuke insteek. Grappige tekst. Het komt wel een beetje... gehaast(?) over. Ook in de realisatie van wie of wat deze persoon nu uiteindelijk eigenlijk is. Het slot is dan weer wat rustiger. Dat past op zich wel goed, denk ik. 

Je hebt nog een 'verbaast' met een 't'-tje. Ik zeg het maar gewoon. Ook al gaat het daar niet om. 

Grappig. Wrang. Grappig. Treurig. En een 'wat nu' gevoel. Volgens mij prima gedaan dus.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hai Tilma,

Dank je wel voor je reactie.

Leuk dat je de gehaastheid van het nietszeggende / consumerende leven in het begin hebt opgepikt + de overgang naar wat meer rust naar het einde toe. Dat was de bedoeling en expirimentje of ik in een dergelijk klein stukje een ontwikkeling van de HP qua gevoel kon stoppen :)

d's en t's en de andere regels is helaas niet mijn ding = meteen aangepast en waardeer je opmerkzaamheid.

 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Darkvalley, een  ietwat mysterieuze en verwarrende aanpak die je gekozen hebt. Het kostte me een paar keer herlezen om een beeld van je hoofdpersoon te krijgen, omdat je haar opzadelt met een draaikolk van gevoel en gedrag: "Ik kan nu geen handtekening geven" "tot mijn schok (schrik? verbazing? ander gevoel?) zit iemand op mijn stoel", "stem slaat over", "in een moment van helderheid pak ik het papiertje aan" "opgelucht ren ik terug naar de tafel" "arrogant dik wijf". Wie is Monika uiteindelijk? En fwiw, wie is "Sonja?"

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Bobcom,

Mijn HP is een persoon die denkt dat ze geweldig is een beroemdheid. Een fantasiewereld waarin ze leeft, beter dan alles en iedereen. Haar perceptie is dan ook gekleurd (slobbertrui en strakke broek is haar mening) en ze vind dat ze alles kan maken (zoals eten aflikken in de supermarkt zonder consequenties) 

Als ze naast hein staat, krijgt ze een inkijkje in hoe de wereld om haar heen naar haar kijkt. Ze weet dat ze in een fantasiewereld leeft, dat ze wellicht niet naar de hemel gaat vanwege al het bedrog, het briefje als uitweg ziet. 

De schok had ik bedacht als de realisatie dat haar echte zelf op die stoel zat, bevestigd door Hein. De HP is Monika. 

Aangezien het thema voedsel is, en sonja, een dieet guru, vond ik het leuk om die erbij te halen.

 

Dank voor je reactie!

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sorry, Darkvalley,  ik had je verhaal niet zien staan tussen de anderen...

Je hebt een interessante insteek voor de opdracht gekozen: magere Hein in combinatie met slagroomtaarten. Dat is leuk bedacht! 
Ik mis nog het briefje dat door iemand wordt gelezen, maar ik zag dat je daar nog op ging broeden :) 

Het verhaal zelf leest nogal vermoeiend door je dialoog die niet wordt afgebroken. Eens in de zoveel tijd moet je een regieaanwijzing toepassen of een kleine beweging beschrijven in een dialoog, anders wordt datgene wat uitgesproken wordt  een onoverzichtelijke brij van (gesproken) woorden. Zonder bijvoorbeeld  zei ik  of ze keek naar links wordt het lastiger om te volgen wie er aan het woord is en daardoor wordt het verhaal lastiger te volgen. Als je dat recht zet, wordt je verhaal vast erg vlot, want er zit zeker potentie in. 

Groet,

Nadine

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hai Nadine van de Sande

Geen probleem daat je het niet had gezien. Ik had al behoorlijk wat feedback mogen ontvangen maar toch leuk dat je reageerd.

Een leuk uitprobeersel om de dialoogregels "aan mijn laars" te lappen. De suggestie om "ze keek.. "  als mogelijke regieaanwijzing neem ik ter harte. Dank je wel.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dialoog ten volle. Tweede bijdrage van de Heinen hier. Ik vind het vet, al verdient het nog wat opsmukwerk.

Taart en alcohol, bad combo!

 

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha TonyCoppo

Dank je voor je reactie.

Inderdaad opsmukwaardig maar wat mij betreft is een fouter stukje laten staan leuk om te leren / uitproberen en lezen van eenieder hoe dit valt. :)

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Magere Hein versus vreetfeest. Het is al gezegd, maar blijft leuk. Je middelvinger aflikken naar de dood. Die mag vanaf nu in het rijtje antwoorden op de vraag: wat is het toppunt van lef?

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hai Sakura

Dank je wel voor je reactie en leuk dat je die zin eruit haalde. Was tijdens het schrijven mijn meest favoriete stukje. eerste versie die ik had was "ze likte de vingers af" , dit was leuker :)

 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Karma is a bitch indeed. Maar misschien zit er wel een herkansing/reïncarnatie in voor Monika? Even in de war door die schijt-aan-Sonja-dag. Ik dacht eerst dat het hp zelfdestructief was.

Vlot geschreven met een dosis scherpe humor. Graag gelezen!

Uren kijken we samen het tafreel aan --> tafereel

 

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Tudor,

Dank je voor de reactie. En meteen het foutje aangepast! 

De HP is inderdaad ook self destructief, die hint probeerde ik erin te stoppen door aan te geven dat nu al de 2e keer in een rij was met het idee dat ze liever elke dag overal schijt aan heeft dan enkel deze ene keer. :)

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Darkvalley,

Leuk verhaal! Het begin is sowieso al grappig en maakt me nieuwsgierig: iemand wil geen handtekening geven, terwijl de ander daar helemaal niet om vraagt (zou zo een schrijfopdracht kunnen zijn :D). 
Daarna wordt het voor mij wat verwarrend, zelfs al weet ik de opdracht. De interactie gaat wat snel en er wordt veel informatie uitgewisseld die wat langs me heen gaat. Deze alinea vond ik wel heel mooi:

"Ze heeft zelfs geschreven dat ze aan alle slagroomtaarten in de supermarkt heeft gelikt en daarna teruggezet." Het bulderend gelach van het personeel doet merkwaardig pijn.

Dat ze dat als laatste briefje heeft geschreven, en het gelach daarom nu pijnlijk binnenkomt, maar de opbouw ernaartoe kan wat mij betreft wel wat helderder. De laatste zin snapte ik ook niet (volgende keer? Is ze nu niet dood dan? Het klonk niet alsof ze nou een tweede kans verdiende). 

Kortom: cool begin, mooie alinea en interessant gegeven, maar de structuur / logica ontgaat me soms nog een beetje.

 

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

He Karel123

Dank je voor je reactie. Leuk te zien dat jij die alinea eruit haalt. Ik heb behoorlijk lang zitten worstelen op dat stukje. Je hebt helemaal gelijk  dat de opbouw en structuur nog niet goed in elkaar zit. :)