#357 Nachtelijke discussie

Hoi Bob, je kunt Mac en Nik geruststellen. Je hebt een mooi verhaal gemaakt. De conversatie tussen die twee is erg leuk. Ze willen graag meewerken, maar ja, die lamzak ...😉

Jij hebt je hele leven niets anders gedaan dan noteren wat er te zien is. ---> als Nik een fototoestel is, noteert hij toch niet? Hij legt wel vast, maar niet op schrift.

om de computer of het fototoestel aan te zetten --> ik zou hier eerder gezegd hebben: om de computer aan te zetten of het fototoestel op te pakken ( of ter hand te nemen). Het aanzetten heeft voor mijn gevoel bij beide toestellen een andere betekenis.

Hoi Bobcom, 

Je hebt een mooi verhaal geschreven, met een hele goede kijk op de functies die een camera en een computer kunnen bieden aan creativiteit. Dat laat zien dat je het creatieve proces als begrip erg goed begrijpt. Dat is mooi om te zien. 

Ik vind het alleen jammer dat het verhaal verder inhoudelijk vrijwel alleen een 'welles-nietes- discussie' is.  Het zou leuk zijn geweest dat er iets in de  kamer gebeurd waardoor de voorwerpen ook iets kunnen zeggen of doen over/ met het hier en nu. Dan heb je net iets meer opbouw in je verhaal. 

Dat hoeft niets groots te zijn: als is het maar de hond die aan de deur krabbelt. (Waardoor de voorwerpen bedenken wat zij over de hond kunnen schrijven, of hoe ze hem kunnen filmen, bijvoorbeeld.) 

Desondanks heb ik het verhaal met plezier gelezen zeg ik: petje af voor je visie van het creatieve proces!

Groet, 

Nadine

Een bureaulamp die zijn licht helder laat schijnen op het onderwerp. 😉

Voor mij is het ook iets teveel 'welles-nietes' waardoor ik op een gegeven moment wat af dreig te haken. De lamp maakt het weer goed.

Ik snap nog niet zo goed waarom de onrust zo vroeg in de ochtend begint. Voor mij zou het logischer zijn als de voorwerpen verwachtingsvol wachten en wachten en ... vanaf het 'normale' moment dat de 'hij' aan zijn creatieve uitspattingen begint. Nu lijkt het een willekeurig moment.

Voor de leesbaarheid zou ik dialoogzinnen op een nieuwe regel laten beginnen. (Maar zo ben ik.)

Ergens mist nog een 't' bij 'Mac vind'. 

Een mooi verhaal waar denk ik nog meer in zit.

Hallo Hadeke, dank voor je reactie. Misschien is alleen dialoog niet genoeg om mijn idee uit de verf te laten komen, of is de gekozen dialoogvorm daarvan de schuld. Camera en computer vertegenwoordigen het verschil tussen kijken en denken. De een is er voor de zichtbare werkelijkheid, de ander voor een onzichtbare. Niet zozeer een kwestie van "welles - nietes"  als wel één van "I can do anything you can do better". Misschien heb ik me door dat aspect te veel mee laten slepen en had een "persoonlijke" prestatie van beide het uitgangspunt beter laten zien. Ik was alleen bang dat het daardoor te gezwollen zou gaan werken - ik wou het een tikje luchtig houden. Moet ik nog wat op knagen. Zelf geloof ik niet dat een soort actie-intermezzo zoals Nadine suggereert de reddende engel is . Misschien ga ik er morgen nog wel even mee aan de slag. 

Reden dat e.e.a zich om half vier afspeelt is dat mijn apparatuur zich zoals gezegd normaliter gedeisd houdt. Als ik zelf de kriebels krijg slaan die vaak rond dat tijdstip toe, en dat heb ik op mijn spullen geprojecteerd. 

Voor mij persoonlijk werkte die focus op de verschillen tussen (de) Mac en Nik wel; een externe gebeurtenis of element introduceren hoefde niet meteen. Je houdt het blikveld smal, wat ok is binnen de context van een kortverhaal.

Grappige uitsmijter ook met die bureaulamp. Graag gelezen.

Bobcom

een prachtig origineel verhaal met een verrassend einde!

Tudor, Ria. Dank voor jullie reacties. Ga er nu verder niet aan zagen: de stand is per slot van rekening 3-2 voor houen zo. Maar ik hou de opmerkingen wel in het achterhoofd, voor een volgende keer.