Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#354 Herzien

12 juni 2021 - 12:59

 

Herzien

Weer laat opgestaan. Beetje brak. De dagen zijn warm. Gelukkig blaast de airco koelte door de kamer. Ramen en deuren blijven dicht. Vandaag geen boodschappenservice aan huis, de voorraden zijn voor de komende dagen meer dan voldoende aangevuld. De nieuwe wijnkoeling houdt tot 15 flessen rosé op de juiste temperatuur. Daar houd ik het vijf dagen op uit, misschien iets korter. Goede kwaliteit, geen Chateau Migraine.
Gisteren een fles Glenmorangie Signet soldaat gemaakt. Feest. Vijf jaar rentenierend, aangevuld met auteursrechten. Bankrekeningen en beleggingen gecheckt, geen reden tot zorg.
Ik verwacht al jaren geen bezoek en sinds moeder dood is, ook geen telefoon. Geen langdurige preken over mijn lome levensstijl, over mijn vergooide leven. 
Gisteren het bureau vrijgemaakt, de vulpen voorzien van een vers patroon en het nieuwe schrift met dik kaft klaargelegd. Project dagboek in brieven deel 2: januari tot en met juni.
Eerst de laatste kranten nog eens goed doornemen. Ze liggen in stapels van tien voor de boekenkast. Totaal 148 exemplaren, startend op 1 januari. Aantekeningen bijwerken en dan aan de slag.
Deel 1 is goed ontvangen. Recensies waren positief: 'Alsof je er zelf bij bent.', 'Iedereen gun je het om zijn geliefde Anja te zijn.'; 'Jaloersmakend bij welke gebeurtenissen hij aanwezig was.'

Goed. Schrijven. Kop koffie. Schrift open.

1 januari 2021
Lieve Anja,
Ik mis je. Zeker bij een jaarwisseling. Gelukkig Nieuwjaar! Gisterenmiddag liep ik langs de Brink toen een melkbus met carbid ontplofte

Even kijken. O ja, been eraf.

Het was een heftig ongeval. Een jonge jongen, die bovenop de bus zat, raakte ernstig gewond. Ik heb eerst zijn been, dat een paar meter van hem aflag, opgepakt en daarna met mijn T-shirt de wond dichtgeduwd tot de ambulance er was.

Ik schrijf alsof Anja leeft, maar ze is dood. Ik heb haar nooit bij haar voornaam genoemd. Ze is ook mijn geliefde niet. Door haar te schrijven blijft ze in leven. Houd ik mijn moeder levend. Ze zal eindelijk trots op me zijn.

 

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2021 - 13:44

Hallo Hadeke, dagboek 1 is blijkbaar al gepubliceerd- Origineel idee, maar volgens mij ontspoort er iets in de laatste alinea. Als Anja dood is snap ik'm nog, maar Agnes? En eigenlijk heb je dan ook nog een dagboekpassagetje met je moeder nodig.
Overigens: ik vind 3 flessen rosé per dag wat veel, maar ik ken je dorst niet. En heb je je meester gemaakt van een fles Glendinges of heb je hem soldaat gemaakt?

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
12 juni 2021 - 14:23

Dank voor je reactie. Ik heb het aangepast. Stom. De fles met dinges is een dure Whisky. Ik moest het zelf ook ff opzoeken. 😀

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2021 - 21:20

Grimmig die laatste zin. Zo'n gat in je hart kun je nooit vol drinken. Leven by proxy. Originele take op het dagboek. 

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2021 - 9:44

@Hadeke Leuk verhaal om te lezen!

Tip: de een na laatste alinea zou je weg kunnen laten. Dat zou je stuk sterker maken. In het fragment van Anja, voel je als lezer al dat het een verzinsel is (althans dat had ik). 

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
13 juni 2021 - 10:06

Dank Tilma. Ik vond ook wel dat de drankinname in verhouding tot zijn leven stond. 

Sasja, je hebt een  punt. Ik heb het verwijderd. Kan altijd weer terug, maar het is inderdaad een beetje te dik er bovenop. 

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2021 - 14:34

Noem dat maar een vergooid leven: al 5 jaar kunnen rentenieren aangevuld met auteursrechten 🙂.

Ik zag ergens een e teveel (eerst de laatste kranten goed doornemen ...). Je dagboek maakt nieuwsgierig naar de schrijver, met plezier gelezen.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
13 juni 2021 - 15:03

De e verwijderd. Dank voor je reactie. Al vijf jaar kunnen rentenieren zou een indicatie van succes kunnen zijn, maar tja of het rentenieren op zich een succes te noemen is. 😀

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juni 2021 - 22:12

Goed begin met die korte zinnen, het geeft me echt een dagboekgevoel, maar met sommige passages verbreek je de betovering een beetje, zoals met 'Ik verwacht al jaren geen bezoek [...] over mijn vergooide leven.', want dit lijkt mij meer een mededeling voor de lezer dan een notitie voor jezelf.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
14 juni 2021 - 22:47

Hmm, dit keer moet ik bij de feedback van deze bijdrage toch wel zeggen: ja, je hebt een punt. Dus ook van jou, Musonius.

@Fief, je krijgt een gesigneerd exemplaar.

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juni 2021 - 0:09

Originele insteek Hadeke, en mooi geschreven. Zeker de eerste alinea's tot aan de zin die Musionius er al uit pikte, en die ook mij uit het dagboek verhaal haalde. Ik zie het voor me, die verduisterde kamer, de hitte buiten en die koele flessen rosé. 

Daarna wordt het voor mij iets te uitleggerig. De recensies bijvoorbeeld, je koos ervoor om ze te citeren. Als je ze in je eigen woorden weergeeft, passend bij je eerste alinea's, wordt je tekst denk ik sterker. Ook in de brief zou ik die stijl hanteren. 'Door haar te schrijven blijft ze in leven. Houd ik mijn moeder levend.' Hier zou ik zeggen; 'Door haar te schrijven, houd ik mijn moeder levend.' Triest, die laatste zin.