#354 Avatar

Geweldig, Bob, hoe je met vaart eenvoudige observaties neerpent. In de trant waarin je schrijft, zou je een aantal zinnen nog wat actiever mogen schrijven. Zoals de zinnen hieronder. Verder met plezier je dagboekfragment gelezen. Het einde vind ik goed gekozen.

Hondje even uitgelaten  ---> je bent nog bezig met uitlaten als je observeert. Volgens mij moet hier dan staan: Hondje even uitlaten.

Terwijl hondje staat te snuffelen en te plassen, ---> terwijl hondje snuffelt en plast (of zijn behoeftes doet), ...

Worm wordt gepik gewaar en begint heftiger te kronkelen.   ---> Worm voelt het gepik en ...

Mijn hand zweeft al boven de del-knop zweeft als ik me realiseer  ---> een zweeft te veel.

Hallo Fief, dank voor je reactie. De gekozen vormen hebben niet zozeer met actief of passief te maken als wel met perspectief. "Uitgelaten": ik schrijf niet terwijl maar nadat, en observeer mezelf achteraf. Idem voor "staat te plassen" etc. in "hondje plast" staat het hondje centraal, in "staat te plassen" de beschouwer. Geldt ook voor de worm: "wordt het gepik gewaar" is meer vanuit de waarnemer gezien, "voelt het het gepik" zet de worm centraal.
Zo voel ik het althans. 
Eén zweefje weggehaald, bedankt voor je oplettendheid.

Vlotte en aangename tekst. Mooie slotzin ook.

Meelezen met het hp voelt wat ongemakkelijk, verontrustend – bijna schizofreen zelfs, maar op een intrigerende manier.

Graag gelezen!

Mooi hoe de opvolging neergezet wordt en we meegenomen worden in het hoofd van de schrijver. En dan een zin op een eerste bladzijde die aan een dichter doet denken die een reisgenoot zocht. Zo komen we van Avatar naar Awater. (En misschien niet je bedoeling, toch mooi.)

Hallo Hadeke, herkenning is altijd leuk En voor wie niet herkent ratelt de schrijfmachine gekkenpraat.

Ha Bob, mooie tekst! Ik herinnerde me hierdoor ineens de tijd dat ik op het voortgezet onderwijs een tijdje een dagboek bij moest houden en het zat voornamelijk vol met gedachten over wat er gebeurd zou zijn als ik ergens op gereageerd zou hebben of iets (anders) gedaan had. Misschien niet zo verstandig van mij om dat hier te vertellen, gezien de reactie van Tudor :-)

Ik begrijp alleen je eerste alinea niet, ondanks dat ik het verschillende keren gelezen heb.

Dank je, Musonius. In het begin heb ik het tegen mijn avatar, die mij in mijn dagboek vertegenwoordigt. Is zichtbaar boven de titel - vond ik wel geinig, vooral omdat het echt mijn oude hondje is. Ik stel hem eigenlijk de bekende Taoistische vlindervraag: ben jij een dagboek waarin ik de werkelijkheid schrijf, of ben jij de werkelijkheid en ik niets meer dan een dagboek waarin de werkelijkheid wordt opgeschreven?

Ter geruststelling voor jou en Tudor een puntdicht over de schizofreen:
Het liefst is mij zo'n tweegesprek
als ik en ik vaak voeren,
daar ik direct die grote bek
zo mieters weet te snoeren.

Intrigerende tekst Bobcom. Je eerste zinnen trekken me zo de tekst in, en het verhaal over de keten van leven en dood die erop volgt - als een soort fabel - vind ik mooi bedacht. Toen Giovanni in beeld kwam, werd ik even afgeleid. Hoe ging je van dagboekverteller naar alleswetende verteller, in het hoofd van Giovanni? Maar daar gaf je al snel een draai aan. En wat een prachtige Taoistische vlindervraag, zoals ik lees in je reacties. 
Ik vind het een mooi en ook weemoedig, filosofisch dagboekfragment. Maar vond het tegelijkertijd jammer dat het 'verhaaltje' in je tekst stopte. Daar zou je misschien meer mee kunnen doen? 
Je kunt je zinnen wat 'puntiger' en sterker maken, door ze actief te schrijven, maar ook door kritisch te kijken naar de woorden die je gebruikt. Zeggen ze wat je bedoelt? Bijvoorbeeld in de laatste alinea; 'Ik open een nieuw boek waarin plaats is voor alle dingen die ik niet in mijn werkelijkheid wil hebben.' 'Dingen' vind ik persoonlijk nietszeggend, en haalt de kracht uit je zin. 
 

Hey Bob, wat Lizette zei. Edoch genoten.

“Dit kan ik niet maken. Ik heb twee levens op mijn geweten, ik heb Gianni een dubbele moord laten begaan, ik heb de buren hun poes afgepakt en een eksterbroedsel laten verhongeren

Dat zijn toch meer levens? Of lees ik het verkeerd? Vind de volgorde passend.