#354 Verlopen

Hoe is het mogelijk dat ik zelfs plezier beleef aan die verschrikkelijke piepjes bij het uitchecken? Ik vind het best een beetje spannend om weer naar het werk te gaan. Leuk spannend, dat wel. Ik weet niet eens meer precies wanneer ik voor het laatst op kantoor geweest ben; het moet al meer dan een jaar zijn. En nu loop ik dan weer op Centraal. Ook een dik jaar geleden voor het laatst. Ik geniet van alles wat ik weer zie. Het station is prachtig. Modern en boeiend tegelijk. Dat enorme buizenframe. Een knap staaltje techniek. Het is zelfs druk. Bijna net zo druk als vroeger. Zou iedereen echt al denken dat we corona overwonnen hebben? Ik vind dat we nog voorzichtig moeten zijn. Nu we weer meer mogen doen, moeten we juist oppassen. Gelukkig draagt hier nog wel iedereen een mondkapje. Oh kijk. De piano staat er ook nog. Er zit niemand achter. Zal ik? Nee, laat maar. Daar komt net een groep jongeren aan. Wie zullen er vandaag ook naar kantoor komen? En hoe zal het opnieuw begroeten gaan? Een hand geven zal er nog niet van komen, als dat überhaupt nog terugkomt. Maar dat is niet zo erg, en zeker dat twee of drie keer in de lucht kussen, dat mag helemaal wegblijven. Trouwens, het zoeken naar een vrije werkplek, dat was altijd wel een dingetje. Natuurlijk wil je het liefst bij een leuke collega zitten. Dat was de sport in die kantoortuin, strategisch gaan zitten. Met Zoom speelt dat helemaal niet. Eigenlijk wel gek dat je met Zoom maar zelden durft te vragen naar iemands persoonlijke situatie. Terwijl dat aan elkaars bureau heel gewoon was. Als het dan wat vertrouwelijker werd, liep je gewoon samen even naar de koffiemachine. Met Zoom kan dat ook wel, maar er is wel een drempel. Zullen we even apart? Dat werkt dan weer niet zo goed. Sterker, het is er nooit van gekomen. Daar zijn de toegangspoortjes al. Alles is nog hetzelfde, zo te zien. Mijn badge heb ik bij me, wel tien keer gecontroleerd voordat ik vanochtend vertrok, denk ik.
‘Biep.’
Code 875. Nog eens proberen.
‘Biep.’
Zelfde.
Ah, daar komt al iemand van Security aanlopen.
‘875. Die ken ik inmiddels uit mijn hoofd,’ grapte de man met de V op zijn uniform. ‘Dat betekent dat uw toegangspas is verlopen. Een jaar niet gebruikt, snapt u?’