#353 - In te halen tijd

‘Toch maar niet in mijn vaste hoekje zitten, als ze zo komt wil ik dat we aan de waterkant met een goed uitzicht zitten,’ mompelde Johan.
Iedere 3 maanden werkten hier een nieuw stel jongens en meisje van de school aan de andere kant van de stad. Hij genoot van de ontwikkeling die ze doormaakten, eerst heel schuchter en later steeds zelfbewuster en zelfstandiger. Tevreden keek hij naar zijn serveerster.
Haar uitstraling, lichte brutaliteit, krachtige loop, maar bloedserieus voor de werkzaamheden en de  aandacht voor klanten, hadden de rest van het team hier een morele boost gegeven. Ze was, met haar kittige paardenstaartje, goud waard, maar ze wist dat zelf nog niet.
‘Meneer, bent u vandaag eens gezellig eerste rang gaan zitten?’
‘Ja, ik heb een afspraak en dan wil ik niet als een kluizenaar in een hoekje zitten.’
‘U heeft een date?’
‘Nou een date, laten we zeggen iemand die ik lang geleden goed gekend heb.’
‘Leuk, wilt u nu al iets drinken of eten?’
‘Koffie en een glaasje water alsjeblieft, als mijn afspraak komt kijken we wel verder.’
Het meisje knikte.

Hij zag haar in de verte aankomen, ze was niks veranderd. Shit! Hij kreeg het warm en een knoop in z’n buik.
‘Anja, wat fijn je te zien, wat zie je er goed uit, je bent niks veranderd.’
‘Hallo Johan, eerlijke gezegd weet ik nog niet wat ik ervan moet vinden.’
‘Wat wil je drinken?’
‘Rode wijn lijkt me wel passend.’
Hij wenkte met vragende ogen naar de stagiaire.
‘Wat wilt u drinken mevrouw?’
‘Een glas rode wijn graag.’
‘Doe mij dat ook maar en wat nootjes en chips alsjeblieft.’
‘Anja, hoe is het met je?’
‘Nou, nadat jij zomaar ineens vertrok om rond de wereld te gaan zeilen heb ik behoorlijk in de put gezeten. Maar niet lang daarna is er veel geluk in mijn leven gekomen.’
‘Heb je een relatie?’
‘Nee, nee, ik heb niet echt een relatie meer gehad. Hoe is met met jou gegaan?’
‘De eerste maanden zeilde ik als in een roes, daarna voelde alles toch niet zo boeiend.’
Anja keek naar de serveerster en knikte nadrukkelijk. Het dienblad met de bestelling werd door de stagiaire op tafel gezet: ‘Wil jij nog iets anders mama?’
‘Mama? Hoezo? Is ze jouw dochter?’
‘Ja Johan, dat is mijn dochter. Enne Johan…ook jouw dochter’
‘Hoi pap, ik heet Johanna’