#353 Oud zeer

Ha Musonius, de mannelijke tegenhanger. Mooi verhaal. Laat ik nou in het echt een Marietje van Buren kennen. Hele aardige dame op leeftijd.
Ik vind die geruststelling bij de vrouw wel mooi. Heeft ze al die jaren aan zichzelf lopen twijfelen.
Met plezier gelezen.

Ik kwam met mijn ouders van vakantie  ---> moet hier nog het woordje "terug" tussen? terug van vakantie?

even wendt hij zich tot zijn jeugdliefde.  ---> ik had niet de indruk dat hij haar zag als zijn jeugdliefde. Zij hem wel.

Fijn verhaal, Musonius. Leest ook lekker vlot.

Dank, Caroline.

Dank, Fief.

Ha Musonius, de mannelijke tegenhanger.

Ja, toen ik je verhaal las, dacht ik: toch niet weer, hè? Maar we hebben toch heel verschillende verhalen geschreven.

Laat ik nou in het echt een Marietje van Buren kennen. Hele aardige dame op leeftijd.

Wie weet, is ze het wel. :-) Overigens is het natuurlijk 'Heel aardige dame'.

Ik kwam met mijn ouders van vakantie  ---> moet hier nog het woordje "terug" tussen? terug van vakantie?

Volgens mij is dat niet nodig, maar als dat prettiger leest, wil ik het er wel inzetten.

even wendt hij zich tot zijn jeugdliefde.  ---> ik had niet de indruk dat hij haar zag als zijn jeugdliefde. Zij hem wel.

 Tja, dat blijft de vraag. Ze waren wel een stelletje, maar gebruikte hij haar om de schijn op te houden, of hield hij echt van haar, maar worstelde hij nog met zijn gevoelens? Dat vertelt dit verhaal niet. Misschien kan ik er beter ex-vriendin van maken. Ik slaap er nog een nachtje over.

Musonius, sterk verhaal met goede twist aan het einde. Bij een eerste lezing klopt het en bij de tweede lezing valt alles weer op zijn plek. Ruim langer dan 15 jaar geleden voor het laatst ontmoet, maar dat is niet erg.

"Ze nemen een slok en zwijgen verder." Wat een mooie zin die zoveel zegt!

Je openingsregel kan volgens mij weg, "Het mooie weer ten spijt, is het niet druk op het terras als hij er neerploft. De meesten zijn al naar huis om te koken of te eten. Hij wenkt de ober" 
Dat het etenstijd is, is later duidelijk en de rest is niet relevant. 

Dag Musonius,

Wat een prachtig verhaal met een geweldig slot! Ik zag het helemaal voor me en moest lachen.

Ik heb op je verhaal niets aan te merken, maar wilde wel zeggen dat ik er van heb genoten!

Musonius: goede twist in het verhaal. Van Buren was toch de schuilnaam van prins Willem Alexander toen hij in 1986 de Elfstedentocht reed? Zeurtje: hij schud krijgt een 't'.

Musonius, mooi verhaal met een toepasselijke titel. Ik denk dat Peter nog wat aan zijn persoonlijkheid moet werken: een gezicht dat opklaart als hij Marietje ziet, terwijl hij naar haar toe schuifelt, zich na twintig jaar gelijkgestemdenhuwelijk nog steeds verontschuldigt, maar later gewoon naar zijn man toeloopt. Marietje  is een onverdunde feeks, tot aan de gelijkhebberige slotzin aan toe.Dus misschien heeft zij dat effect wel op Peter. 
In elk geval een bewijs te meer dat op terrasjes een wereld voor je open gaat. Met graagte gekeken in de jouwe!

Heb net nog even gekeken, maar met 504 woorden blijf je een boefje.

ZG. 

“Het lag niet aan jou”,  begint de man.
“Natuurlijk lag het niet aan mij,” snauwt ze,

Mooi hoe ze niet luistert... Al gaf het glas rosé het meteen weg :)

Dank, MCH, Sasja, Gi, Bob en Tony.

MCH,
Goed punt, al moet het wel duidelijk zijn dat de scène zich afspeelt op het terras. Ik ga het bestuderen.

Gi,
De schuilnaam wordt al een paar generaties door de Oranjes gebruikt, hetgeen overigens los staat van mijn keuze voor die naam; ik vond hem gewoon mooi.

Bob,
Welke titel? Eerst was het Verroeste liefde, maar ik heb het gewijzigd in Oud zeer, maar ik twijfel nog steeds.

Caroline,
Precies 500 als mijn woordenteller deugt, maar ik lees net dat het maximum 400 woorden is. Oeps!

Mooi gedaan. Eigenlijk alleen wat moeite met de titel. Verder top.

Dank, Hadeke, maar waarom heb je moeite met de titel?

Terechte vraag natuurlijk. 

Ik vraag me af of het bij beide hoofdpersonen om oud zeer gaat. Het lijkt net niet de lading te dekken. Ik lees veel ongemak, worsteling en misbegrijpen, maar uiteindelijk is het niet 'oud zeer' wat de kern van het verhaal -naar mijn idee- is.

Niet echt een verrassend einde, maar de weg er naar toe vind ik wel zeer vlot en aangenaam geschreven. Kon me ook makkelijk inleven in de ongemakkelijke houding van het hp, dus missie zeker geslaagd.

Fijn verhaal!

Hadeke, dank voor je antwoord. Er is zeker wel sprake van oud zeer; de vrouw heeft nog een stevige appel te schillen met de man die zonder iets te zeggen met de noorderzon vertrokken was. De onderhuidse pijn zorgt jaren later voor de uitbarsting. Daarbij rijt het weerzien bij de man ook oude wonden open, al zijn die van een andere aard.

Zeker. Dat lees ik er natuurlijk ook in. Maar mijn gevoel -en het is vooral een gevoelskwestie- is het centrale thema meer, hoe de kijk op de geschiedenis kan veranderen door nieuwe informatie. Tegelijkertijd, een titeldiscussie starten leidt af van je mooie verhaal. En daar -bij het verhaal- moet de focus liggen. (En jij bent de baas over je eigen verhaal. 😀 )

Musonius, Wat een lekker vlot leesbaar verhaal en een mooie twist aan het einde.

Heel graag gelezen.

Wat een fijne stijl en wat een feeks die Marie. Smullen dit verhaal en die eindzin is top! 

Dank, Ilse en Chantal