Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#353 - De duivel van Gent

1 juni 2021 - 12:11

“Dat is lang geleden, Sophie. Wat een toeval dat ik jou hier tegenkom. Wil je wat drinken?”

Waarom had ze niet neen gezegd en was ze doorgelopen? Vijftien jaar geleden zwaaide ze Darius uit in Zaventem. Het laatste wat ze nu wil, is met hem op een terras kuieren. Maar de wil om het te weten, bleek sterker dan haar kwaadheid. Ze herinnert zich hoe ze in de lobby van het vliegveld streed om het te verzwijgen. Daar slaagde ze in maar het achtervolgt haar nog elke nacht. Ze wilde hem niet dwingen en zijn toekomst ontnemen. Hij was geselecteerd aan de prestigieuze Massachusetts Institute of Technology, met een beurs omwille van zijn talent voor neurale netwerken. Terug naar de States, de Bronx inruilend voor Cambridge. Hij vulde elke dag haar voicemailbox, stuurde rivieren sms'en, maar ze antwoordde nooit.  Na een jaar gaf hij het op.

   “Je lust nog steeds je glaasje witte wijn,” lacht Darius, “Ik neem een Duveltje, dat heb ik zo van hier gemist.”

   Wat zit hij hier te stralen? Waarom ook niet? Het succes druipt van hem af. Nadat hij zijn bedrijf met innovaties in Artificiële Intelligentie aan Alphabet verkocht, prijkte zijn smoel ook op de voorpagina’s van Belgische kranten. Waarom hangt hij terug uit in Gent? En waarom hier? Dit was hun favoriete terrasje tijdens de korte drie maanden dat hij hier verbleef en haar zeventienjarige hart veroverde. Tien jaar kon ze het niet opbrengen hier te tafelen. Teveel herinneringen aan hem. Maar vijf jaar geleden zette ze zich erover. Nu drinkt ze hier dagelijks een Nespresso na het werk. Of een wijntje.

   “Wat zie je er goed uit Sophie, de tijd lijkt op jou geen vat te hebben.”

   Hij ontbloot zijn witte tanden wat zijn donkere huid zwarter maakt. Zijn gespierde lijf in een strak kostuum. Hij liegt. Ze is verdikt, haar lange blonde haren kort geknipt en zwart geverfd en veel meer rimpels dan haar vriendinnen. Het leven doorleefd. Haar ouders wilden haar niet meer kennen nadat ze besloot om het te houden. “Van den duivel,” riepen ze. Gestopt met school om in de Albert Heijn bananen te scannen, maar ze had het gered! Ze is fier op haar zoon. Veertien jaar, sportief en een computerwizard. Waarom heeft ze gezwegen? Hij weet niks.

   “Sophie, zou Jules mij willen leren kennen?”

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2021 - 12:36

Tony, de Duveldrinker blijkt een baardige duivel maar vermits hij 'onwetend' is over het bestaan van zijn zoon veronderstel ik dat de laatste zin fout is en moet klinken als: "Zou Jules HEM willen leren kennen?"

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2021 - 12:58

IJzersterk verhaal, Tony, vooral als je het een tweede keer leest. En natuurlijk klopt die laatste zin. Heel goed juist, dat dat zinnetje van Sophie ("Hij weet niks") meteen gevolgd wordt door een opmerking waaruit onverwacht het tegendeel blijkt.

MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2021 - 13:32

uhmmmm prima verhaal, Tony, maar het MIT geeft geen football- (of andere sport) beurzen daar zijn ze te slim voor.... Wel beurzen voor poepie-top-slimme studenten 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2021 - 13:42

Aha! Scherp MCH, maar ook dat is een laagje: hij loog, de stoere nerd moest haar verleiden, nietwaar!

 

Ik heb het toch aangepast! Tnx!

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2021 - 17:03

@Tony, sorry, ik was te snel met mijn commentaar. De zin begon met Sophie, dus dan klopte mijn suggestie totaal niet, maar omdat die tot in de voorlaatste zin volhield dat hij van niks wist, heb je mij zeer gelaagd om de tuin geleid. Knap, ja inderdaad ijzersterk.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
2 juni 2021 - 9:06

Hallo Tony, erg leuk verhaal met goede opbouw en prima dosering van de informatie. Enige opmerking is dat je naar mijn smaak voor deze opdracht wat meer dialoog had kunnen gebruiken. Nu blijft het beperkt tot een paar zinnen. Maar goed, ik neem aan dat je doel was om veel onder de oppervlakte te laten plaatsvinden. Prima verhaal.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juni 2021 - 21:50

Sterk verhaal, Tony, fantastisch!

Twee puntjes:

  • “Dat is lang geleden, Sophie. Wat een toeval dat ik jou hier tegenkom. Wil je wat drinken?” > Ik vind het 'Wil je wat drinken?' wel erg snel op de voorgaande zinnen volgen.
  • Waarom had ze niet neen gezegd en doorgelopen? > Dit lijkt mij taalkundig niet kloppen.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juni 2021 - 12:31

@Frank, dank. Had misschien meer dialoog moeten verwerken. Goede tip. 

@Fief: dank!

@Musonius: het gaat snel, maar moet ook wel, kort stukje. Ik breek mijn hoofd wat er niet klopt aan de zin. Kan je duiden?

Waarom had ze niet neen gezegd en (had ze niet) doorgelopen?

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juni 2021 - 19:36

@Gi: de (had ze niet) staat er niet omdat herhalen niet moet, toch? Is het dan fout?

Waarom had ze niet geremd en van de fiets gesprongen? - is gelijkaardige zin en m.i. correct?

MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juni 2021 - 20:34

Tony, nog een napuntje: "Hij beloofde haar te bellen, maar ze nam nooit op. Na een jaar gaf hij het op." uhm... hij beloofde het niet alleen, blijkbaar deed hij het ook. Anders nam ze iets niet op dat ook niet gerinkeld had, ofzo. "Hij belde het eerste jaar elke week, ze nam nooit op..." ofzo

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juni 2021 - 21:46

@Gi, @Muso:

Gatverdikkeme! Wat zijn jullie goed. Ik erken mijn fout, eerzaam als een slager die het verkeerde rund slachtte en zich bedenkt: "Ach, die andere moest ook ooit dood."

@MCH:

"Hij vulde elke dag haar voicemailbox, stuurde rivieren sms'en, maar ze antwoorde nooit. " => beter?

 

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juni 2021 - 9:34

Buiten de punten die al eerder aangehaald werden, valt er zeer weinig op aan te merken. Vlot en aangenaam geschreven!

Alleen die laatste zin zweeft voor mij een beetje verloren. Hij klopt wel met het verhaal, en ik snap dat je voor het shockeffect ging, maar voor mij (puur persoonlijk) kwam hij iets te bruusk.

Doet echter gaan afbreuk aan het totaalplaatje.

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juni 2021 - 12:46

@Hadeke: dank

@Tudor: volledig mee eens dat het bruusk komt. 400 woordjes enzo... dus enige snelheid is wel vereist.. Dank