Kijk, deze was niet zo moeilijk; na 'gedicht van Goethe' en 'galopperende pianopartij' was het mij direct wel duidelijk.
Mooi stukje met een prachtig slot.

Ab: ZG! Genoten van de passie die dit stukje uitademt.

Mooi ritme Aurora! Prachtig die struikelende piano. Mij had je mee. Groetjes, V.

Ik moet eerlijk bekennen dat het mij niets zei en ik moest het opzoeken, maar je neemt me mee in de prachtige tekst. Het einde komt inderdaad verpletterend binnen. 

Prachtig geschreven, Aurora, bij het lezen hoor ik het duo Dieskau / Moore. Heel mooi zoals je de muziek in tekst gevangen hebt.

Aurora, ik had het in er mijn bijdrage al over: plots zorgt een ongeliefde lerares in jouw muziekbeleving voor een omwenteling, die je voor de rest van je leven meedraagt.

Pakkend geschreven. Heel erg mooi. En het kan niet anders dan dat je na het lezen van dit verhaal op zoek gaat naar het op muziek gezette gedicht van Goethe. Wat een ontdekking!

Mijn cultureel niveau weer opgekrikt dankzij jouw tekst (en Goethe). Ik kende het eerlijk gezegd niet.

Mooie beeldspraak in een tekst die je meesleurt tot een dramatisch hoogtepunt.

Het probleem is wel dat ik dit lied niet kan horen zonder aan een washand te denken.

Heel mooi beschreven!

Ik kende de muziek ook niet, maar vond het ook zonder die kennis een mooi verhaal. Er zit een mooi ritme in je verhaal. Rust, versnelling, rust, mokerslag. En natuurlijk heb ik de tekst en de muziek opgezocht, dank voor het 'aandragen' daarvan. 

Eén klein dingetje: Is het niet 'bezighoudt' zonder spatie?

Prachtig gedaan!