# 351 Race met de dood
Onze overjarige muziekjuf heeft geen flauw benul wat pubers bezig houdt. Regelmatig zingt ze luid galmend en met theatrale bewegingen iets klassieks aan de piano, zonder door te hebben dat wij elkaar gniffelend aanstoten.
Totdat ze op een dag een gedicht van Goethe ronddeelt en de bandrecorder inschakelt. Ik spits de oren. Dit is pakkend: een galopperende pianopartij, een urgent, koortsachtig ritme, een zanger die moeiteloos van de ene rol in de andere glijdt.
Hij is de vader die al rijdend zijn zoontje gerust probeert te stellen.
Hij is het kind dat ijlt en hallucineert van de koorts.
Hij is de zoetgevooisde dood die hen achterna zit met verleidelijke beloftes aan het kind.
Sneller, sneller gaat het paard, hijgend, zwetend, schuimbekkend. De vader wordt steeds bezorgder, het kind steeds angstiger, de dood steeds brutaler. Hij klinkt nu niet meer alleen zoetgevooisd maar ook sinister, gevaarlijk. Het jongetje kan bijna geen weerstand meer bieden. Maar goddank, daar is eindelijk hun bestemming. De piano remt struikelend af en komt uitgeput tot stilstand. Ik slaak een zucht van verlichting, ze hebben het gered. Mijn schouders ontspannen zich. Maar dan, een laatste zin: 'In seinen Armen das Kind war tot.'
Ik ben verpletterd.
Kijk, deze was niet zo…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Kijk, deze was niet zo moeilijk; na 'gedicht van Goethe' en 'galopperende pianopartij' was het mij direct wel duidelijk.
Mooi stukje met een prachtig slot.
Ab: ZG! Genoten van de…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Ab: ZG! Genoten van de passie die dit stukje uitademt.
Mooi ritme Aurora! Prachtig…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Mooi ritme Aurora! Prachtig die struikelende piano. Mij had je mee. Groetjes, V.
Ik moet eerlijk bekennen dat…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Ik moet eerlijk bekennen dat het mij niets zei en ik moest het opzoeken, maar je neemt me mee in de prachtige tekst. Het einde komt inderdaad verpletterend binnen.
Prachtig geschreven, Aurora,…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Prachtig geschreven, Aurora, bij het lezen hoor ik het duo Dieskau / Moore. Heel mooi zoals je de muziek in tekst gevangen hebt.
Aurora, ik had het in er…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Aurora, ik had het in er mijn bijdrage al over: plots zorgt een ongeliefde lerares in jouw muziekbeleving voor een omwenteling, die je voor de rest van je leven meedraagt.
Dank voor de bemoedigende…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Dank voor de bemoedigende woorden allemaal!
Pakkend geschreven. Heel erg…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Pakkend geschreven. Heel erg mooi. En het kan niet anders dan dat je na het lezen van dit verhaal op zoek gaat naar het op muziek gezette gedicht van Goethe. Wat een ontdekking!
Mijn cultureel niveau weer…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Mijn cultureel niveau weer opgekrikt dankzij jouw tekst (en Goethe). Ik kende het eerlijk gezegd niet.
Mooie beeldspraak in een tekst die je meesleurt tot een dramatisch hoogtepunt.
Het probleem is wel dat ik…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Het probleem is wel dat ik dit lied niet kan horen zonder aan een washand te denken.
Heel mooi beschreven!
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Heel mooi beschreven!
Ik kende de muziek ook niet,…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Ik kende de muziek ook niet, maar vond het ook zonder die kennis een mooi verhaal. Er zit een mooi ritme in je verhaal. Rust, versnelling, rust, mokerslag. En natuurlijk heb ik de tekst en de muziek opgezocht, dank voor het 'aandragen' daarvan.
Eén klein dingetje: Is het niet 'bezighoudt' zonder spatie?
Prachtig gedaan!
Lid sinds
4 jaar 4 maandenRol
Prachtig gedaan!