Uitgemolken

De stal is verwaarloosd, ik heb geen geld meer voor het onderhoud. De elektriciteit is afgesloten, water haal ik uit de sloot. Antje ligt op de enige plek waar het droog blijft als het regent. Het dak zal de storm die aan komt waaien niet overleven.

'We hebben veel plezier gehad,' zegt Antje.
'Ja,' antwoord ik.

De melkveehouderij is al generaties in de familie. Bij mij eindigt de bedrijfsvoering. Geen kinderen die het over kunnen nemen. Een echtgenote die schreeuwend het huis verliet.

'Je geeft meer om dat rund, dan om mij,' was het laatste dat ik van haar hoorde.

Ze had gelijk. Twintig jaar geleden al. Antje houdt me warm. Nu meer dan ooit. Het huis is tien jaar geleden verkocht. Ik slaap in de caravan.

Geef beesten nooit een naam, dan ga je ze als gelijken zien, had mijn vader ooit gezegd.
Ook mijn vader had gelijk, maar Antje koos haar eigen naam.

'Hoe is het weer buiten?' vroeg ze op een dag.
Ik keek haar aan.
'Wel lekker eigenlijk.'

'Misschien ben je oververmoeid,' zei mijn vrouw, 'Praten met een koe is niet normaal. Ga maar even naar bed.'

De volgende dag was ik alweer vroeg aan het werk. Toen ik bij de stal aankwam, aarzelde ik even bij de deur.

'Kom maar binnen,' hoorde ik Antje zeggen.
'Ja, blijf daar niet staan. Ik sta op knappen,' zei een andere koe.

Zo sprak de één na de andere koe. Ik herkende het van de verjaardagsfeestjes van mijn vrouw, als haar vriendinnen in de opkamer bij elkaar zaten. Druk door elkaar praten. Geen touw aan vast te knopen.

Ik liep de stal in en maakte kennis met mijn eigen melkvee. Die dag kregen ze allemaal hun naam en was ik niet langer hun baas meer. Vier weken later verliet mijn vrouw het huis.

'Je doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is!' schreeuwde ze me in één van haar tirades toe.

'Weet je Antje,' zeg ik, 'ik heb me er inderdaad nooit over verbaasd.'
'Waarover niet?'
'Dat ik met jullie kon praten.'
'Nu je het zegt, ik was ook niet verbaasd.'

Antje is stervende. Zesentwintig jaar is oud voor een koe. Zeker voor een melkkoe. De dierenarts zegt dat het een kwestie van uren is. Het consult was gratis. Hij weet van mijn situatie.

De andere koeien zijn Antje voorgegaan. Ze liggen in de wei begraven. Sinds we elkaar spreken, heeft geen koe het erf meer verlaten en zijn er ook geen nieuwe koeien aangekocht. De melkproductie droogde op.

Windvlagen blazen de kou naar binnen. Ik omhels Antje.

'Vaarwel,' zegt ze.

Ik voel hoe de kou in haar lichaam trekt.