Huh, wat is dat? Ik zou zweren dat ik iets hoorde. Voorzichtig hef ik mijn zware hoofd even uit het gras omhoog. Mijn zussen happen rustig door. Ik zie hun malende kaken en alleen al die beweging maakt me rustig. Ook ik graas verder.
Niet veel later word ik weer opgeschrikt. Ik hoor het nu toch echt duidelijk. Of horen is misschien niet het juiste woord. Ik ‘hoor’ het in mijn kop. Ik ‘hoor’ Jesse.

Nu weet ik zeker dat horen niet het juiste woord is. Ik hoor ‘m tegen zijn vrouw zeggen dat ie naar de stal gaat. Ik ‘hoor‘ hem in mijn kop een heel ander verhaal vertellen.
‘Als die veestapel moet gehalveerd, betekent dat dan dat ik niet meer verder kan?’
Veestapel? Dat ben ik? Ik zou mijn bevallige lijf overigens niet als vee bestempelen, maar alla dat schijnt er bij te horen. Stapel? Dat snap ik niet. Niet meer verder kan? Wat bedoelt ie daar mee dan? Oh, wacht even, Jesse ‘zegt’ weer wat. Oh nee nu zegt hij echt wat: ‘Voor de koffie wil ik nog even naar de stal.’
Moet ik me zorgen maken? Halveren, dat klinkt ook best eng.
Ik zie Jesse nu naar onze stal lopen. En dan gebeurt het weer: ‘Niet verder kunnen, niet verder willen ligt dicht bij elkaar’, klinkt Jesse in mijn hoofd.
‘Hoe leuk is het eigenlijk? Elke dag die koeien melken, stallen uitmesten, voederen…’
Ja Jesse, dat is leuk,  wil ik tegen hem schreeuwen maar het meest eloquente wat ik kan produceren is een harde loei: MWOOOEEEHHHH!
Een paar zussen kijken even op maar grazen dan rustig verder. Zij maken zich blijkbaar geen zorgen. Net als ik  me afvraag of ze Jesse wel ‘horen’ tettert hij verder in mijn hoofd:
‘Ik kan die hele bliksemse boel verkopen natuurlijk. Dat zal toch ook een aardig centje opleveren.’
Mijn hart zakt een stuk lager tegen mijn magenstelsel aan. Wat? Verkopen? Ons? Aan wie? Aan wat? Hoe dan? raast mijn hoofd.
Alsof er een omroeper tussen mijn oren vast zit: ‘Dan heb ik geld, dan vertrek ik naar Spanje en dan begin ik een B&B’, zegt Jesse in mijn hoofd.
Spanje? Dat klinkt op de een of andere manier aanlokkelijk. Ik ben onmiddellijk gerustgesteld. Jesse en ik gaan samen een Boerderij & Berta III beginnen. In Spanje!
 

Pien Hoogenboom schrijft graag en juist vanuit vreemde perspectieven zoals hier de koe.