#345 Een oude (on)bekende

Sorry, Tilma, ik herkende je duidelijk van jouw foto en het was al een tijdje geleden dat je op SOL nog iets gepubliceerd had. Met dat dikkertje en haar legging is het nog goed afgelopen. Ik heb haar nadien op een spaghetti bolognaise getrakteerd en een tiramisutje toe.

Goed verhaal, Tilma. Met plezier gelezen. Ik vond de naam op het einde verrassend. Lang geleden dat we iets van Bruno op SOL hebben gelezen. Wie weet triggert jouw verhaal hem om ook weer eens iets te plaatsen.
De titel had van mij iets originelers mogen zijn.

pseudoprosopagnosia --> mooi woord. Knap dat je dat zonder stotteren weet uit te spreken.

Mijnheer Lowagie? Die durft dat wel eens te doen!

Trouwens, wij Belgen verdienen toch een hoofdletter?

Goed verhaal!

Hij is weer goed, wel vlug gemaakt, denk ik, gezien de non-titel en wat details. Maar het talent verloochent zich wederom niet. Grappige insteek om good old millionaire Bruno erin te samplen met zijn mondje bij zich, wilde theorieën, bewust zelfbeeld en steriel verteltalent. En schrijfambities in het Engelstalige contingent. Hij heeft zich hier wel schattig opgesteld. Elders niet per se, denk ik. Heeft hij hier echt in het rond geschreven onder pseudoniem? Was dat een sociaal experiment? Ik dacht heel even: ben jij hem niet gewoon, maar nee, jij hebt echt zo'n andere stijl. Maar ja, je bent nu eenmaal raadselachtig anoniem.

Hoi Tilma, knap geschreven, subliem verhaal, met een passend einde! De naam deed me ook al iets vermoeden, de link die Kruidnagel toevoegde gaf de bevestiging. 

Supergevat, Gi! Smiley knipoog emoticon.

Fief, dank voor het lezen. Ik stotter nooit. de titel is echt wel origineel en heel toepasselijk. Bovendien voldoet hij, in tegenstelling tot de meeste andere, aan de forumregels.

Tony, sorry voor de hoofdletter. Ik schrijf erg slordig. Maar ik stotter in elk geval nooit.

Kruidnagel, ik ben anoniem, maar niet heus. Ik kom zelf(s) in al mijn verhalen voor. Al was het maar in een Hitchcockiaans  cameootje. Het is overigens allemaal echt waar en dus automatisch ook niet. Het is één grote Pinokkio paradox. Bedankt voor je lovende woorden. Ik heb er wel degelijk een half uur aan geschreven vanmorgen. Het was geen afraffelwerk. Pure slordigheid die belg zonder hoofdletter. De titel is echt wel doordacht. Multiple level stuff. En hij voldoet aan de voorschriften voor de opdracht. Vraag maar aan Fief.

Ton! Dank voor je reactie. 1976? Dat is een mooi jaar. Ouwe poep.

@Tilma: vijf minuten extra op dat halfuur en je belg had zijn hoofdletters gehad en het handvol Kellog pakken was gevallen in plaats van waren. En je had een elegantere manier kunner  vinden om het Brintaschap uit te ruimen. Ook had je naast je (pesudo)prosopagnosie iets aan je imperceptibiliteit kunnen doen. Dat lijkt me namelijk een serieus probleem in dit verhaal, alhoewel je er natuurlijk wel ongeschonden tussenuit kunt knijpen ;) ;) ;)

Tilma, we kennen elkaar pas kort. Maar met een korte sorry kom je er niet van af. `

Een Belg zonder Belgische hoofdletter is als een Vlieg zonder Spaans Temperament. Dat je niet stottert, is eigenlijk geen verdienste. Dat je, met jouw talent, een Belg geen grote B geeft is geen slordigheid maar een opzet. Moest je Delg schrijven, cava. Of misschien Zelf of Self of Telg of Velg, dat is een slordigheid...

NIet al niet te min. Laat ons hier ook geen brug opblazen of een mug naar een Afrikaans land verwijzen. Uw excuses aanvaard. Ook dank voor het corrigeren. Het zal je waarschijnlijk nooit meer gebeuren. Maar wees indachtig. Een Belgische brouwer schenkt nooit Heineken. 

Waarom niet. Iets met een letter.

Tilma, aan de reacties te zien, mis ik de helft (namelijk de bekende personen) maar ondanks dat: goed verhaal, lekker actief en snel. Genoten bij het lezen. 

Dat is dan weer typisch Bruno, Tilma: onderkoeld pochen dat je al binnen een half uur zo'n topverhaal hebt bedacht en geschreven. Voor hem is het een sport: zo snel mogelijk posten. Sorry voor de complotdenkeritis, maar toen je het verband eenmaal legde... ;-).

En schrijven is de waarheid liegen, dat maakt het vak zo vurrukkuluk paradoxaal. 

Anoniem, jazeker. Namen en rugnummers. 1976, van dat werk. Bruno style.

Dichters liegen de waarheid. - Bertus Aafjes

Haptefobisch en gezichtsblind. Erg herkenbaar. Prachtige scène. De verwijzingen naar bestaande personen, ontgaat mij, maar dat is ook niet nodig: het blijft een goed verhaal.

Een ode aan Bruno dit verhaal, je commentaren inclusief. Hier en daar vond ik zelfs een Vlaamse inslag in je tekst, die met een boevige ondertoon is geschreven. Wat het hele verhaal heerlijk leesbaar maakt. En waarom ziet niemand je staan op het einde Tilma? Ik denk er het mijne van.

Corona mag met een kleine letter.