Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#343 En het staat, na drie jaar, nog steeds in de koelkast

Geuren zijn herinneringen, dat weet ik wel. De geur van LouLou brengt mij tweeëndertig jaar terug in de tijd, als achttienjarige achterop de fiets van mijn vriendinnetje. Zij wou perse fietsen, haar zwarte trui was gedrenkt in LouLou en mijn neus in haar trui. Niet lang daarna ging het uit, maar haar zwarte trui zweeft nog steeds door de winkelstraat, in de tram, in een bibliotheek overal waar LouLou in de lucht hangt. Adidas douchespul, ook zo iets, een jaar of twintig geleden op de camping gebruikt en elke keer als ik dat in de sportschool ruik, bungelen mijn voeten in een Luxemburgs riviertje.

Dat sterke geuren niet alleen herinneringen naar voren toveren, maar de werkelijkheid van nu omvormen tot exotische hallucinaties dat wist ik niet. 
Ik kocht bij de toko ingrediënten voor de nasi en omdat ik er toch was bakbanaan, palmsuiker, diepgevroren inktvis, gedroogde roemdäl en kleurstof voor taart. Ik kom hier niet zo vaak meer als vroeger, dus als ik daar winkel, dwaal ik rond en treuzel voor elk rek. 
En bij een van die rekken moet het in mijn tas zijn gevallen, tenminste dat denk ik. Bij het uitpakken lag onder het zakje gedroogde roemdäl een klein, plat bruin flesje met een kurken dopje. Vergeeld papier, met een voor mij compleet onontcijferbaar opschrift, plakte half aan de voorkant. In het midden van de kurk zat een minuscuul zilveren knopje met een rood-wit koord eraan, dat weer om de hals van het flesje was geknoopt. 

Nieuwsgierig ontkurkte ik het flesje en de keuken begon te kruidig te geuren. Als ik het zou moeten omschrijven, was het een mix van tijgerbalsem, wierook (van die zacht geurende) en wat je ruikt als je aan het achterste tafeltje van “Bombay Spice” wordt neergezet, tussen de keukendeur en het toilet. Maar deze omschrijving is niet goed genoeg (kan zelfs niet goed genoeg zijn) voor de echte geur, tonen van pas gezaagd hout en iets raadselachtigs zoets zweefde als onderlaag mee, beter kan ik het niet omschrijven. 
Verdoofd keek ik naar het flesje waar op de hals kleine groene bubbeltjes ontstonden die bij het openknappen paarse rook spuugden.
De bubbels groeiden en de rook werd dikker totdat deze zich rondtollend vormde naar de beeltenis van een mens. Eentje zonder voeten, met een vreemd petje op en een dikke pens. Het dikkerdje boog diep en zei: ‘Meester, uw wens is mijn bevel.’
Nu ben ik meester op de basisschool maar ik herinnerde mij deze figuur niet uit mijn klas. Dat was dus vreemd. Wat achteraf vreemder was, was dat ik dat hele paarse rookgedoe en zo'n geest niet vreemd vond. Volgt u mij nog?
Tja, wat zeg je in zo’n geval. Als je dit in de film ziet, dan lijkt het eenvoudig: je vraagt geld, goeie auto, stulpje op Ibiza noem maar op. Gebeurt het je echt, geloof me, je staat met de bek vol tanden. Dat stond ik dus ook. 
Na enkele minuten stamelde ik: ‘Kweenie.’ 
Niet bijster intelligent, maar hij moest het er maar mee doen.

Beneveld van de walm en overweldigd door de indrukwekkende verschijning raakte ik in paniek, en ik riep: ‘Ga terug!’
In een mum van tijd verdween de paarse rook, inclusief die gozer met zijn rare petje, in het flesje. Snel stopte ik het kurkje in in de hals en drukte dit stevig aan. Het flesje plaatste ik in de vriezer, weggepropt achter de inktvis.
En daar staat het flesje nog steeds. En hoe langer het er staat, hoe banger ik ben om het te openen, ik durf zelfs de inktvis niet te pakken.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

MCH: variation sur un thème connu, hier en daar schort er wat in de zinsbouw en worden er woorden dubbel gebruikt. Ben je zeker dat je niet van die flacon geproefd hebt? De geest in de fles zal nu wel van de kou zijn omgekomen vrees ik. Toch eerst even aandachtig herlezen zou ik aanraden.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi MCH, ik vind het idee leuk. Een moderne variant van een geest in de fles. De zinnen vind ik rommelig. Je wil teveel informatie geven, waardoor je zinnen onoverzichtelijk worden.
Gi gaf al een goede tip: lees eerst je tekst nog eens na. 

haar zwarte trui was gedrenkt in LouLou en mijn neus in haar trui. ---> dit is een foutieve samentrekking. Zoals het er nu staat, was jouw neus in haar trui gedrenkt.

Ik had bij de toko ingrediënten voor de nasi gekocht, en, omdat ik er toch was, bakbanaan, palmsuiker, diepgevroren inktvis, gedroogde roemdäl en kleurstof voor taart.  ---> voor het verhaal is het niet belangrijk om de ingrediënten voor de taart te noemen. Het leidt af van het verhaal. 

Een vergeeld papiertje met een, voor mij, compleet on-ontcijferbaar opschrift plakte half los aan de voorkant.  ---> in deze zin mag je alle komma's weglaten. 
onontcijferbaar  --->  hoort aan elkaar geschreven: onontcijferbaar
plakte half los ---> Het zit half vastgeplakt of het laat half los. In deze zin misschien beter:  zat half vastgeplakt aan de voorkant

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Gi en Fief, bedankt voor de terechte opmerkingen. Ik ga het verhaal nog eens goed doornemen en "ontrommelen". 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Erg grappig verhaal. Prachtige omschrijvingen van de geur. Vooral die aan het achterste tafeltje van Bombay spice. Maar ook de herinneringen die je aan reukjes in het algemeen hebt. De geest uit de fles steekt daar flets bij af. Ik weet niet of ik vaker iets van je heb  gelezen, maar ga vooral zo door.

Ik zie nou wat Fief heeft geschreven, daar ben ik het niet mee eens. Al die exotische producten dragen juist bij aan het verhaal, de sfeer. Lekker laten staan.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo MCH, moest wat grinneken toen ik je verhaal las. Had niet gerekend op een geest in een flesje, eerder op de materialisatie van een exotisch gerecht dat je in je hoofd had - een soort tafeltje dekje in een flesje. 
Je geest doet me trouwens erg denken aan de geest uit de Marvelserie Aladdin - op het petje na. Het "volgt u mij nog" mag er van mij uit. of je babbelt tegen de lezer, of je vertelt een verhaal. 
Je drenken in het truitje van Loulou mag van mij, er is ook nog zoiets als verbeelding. Ook je koopuitspatting in de toko vind ik dan weer wel kunnen, je gebruikt het om jezelf een profiel te geven. Enig vijlwerk kan nuttig zijn, met name het laatste stuk is wat rommeliger dan je eerste deel. Had je die paarse knakker trouwens geen MAGA-petje kunnen geven? Heb je een reden om hem in de vriezer te houden.

 

 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt Katja en Bob.

De aanpassingen die ik ga doen: is het rommelige eruit halen en de structuur verhelderen, niet het hele verhaal omgooien natuurlijk. 

Dat MAGA petje is wel een leuke, geef ik hem direct oranje haar. Ik weet niet of het in de sfeer past, ff proberen.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha MCH, ik ben echt fan van je wat melancholische, dromerige stijl en rijke vocabulaire! Je schept vooral in en over de toko een Arabische wereld van minstens een nacht of 101. De rode draad zweeft als een zweem geur associatief door je verhaal heen.

Het 'zakje gedroogde roemdäl' is naar ik aanneem een illusoir element, waarbij je me even kwijtraakt.

Bij het uitpakken lag onder het zakje gedroogde roemdäl een klein, plat bruin flesje met een kurken dopje. Een vergeeld papiertje met een, voor mij, compleet on-ontcijferbaar opschrift plakte half los aan de voorkant. In het midden van het kurkje zat een klein zilveren knopje waaraan een rood-wit touwtje was bevestigd, dat weer om de hals van het flesje zat geknoopt. 

Dat is allemaal wel veel klein spul.

Qua clou, crux, pointe: Keuzestress? Een vorm van uitstelgedrag? Wantrouwen? Kijk, dat geestrijk vocht is een druppel magie in een verder realistisch verhaal, weliswaar ingebed in Oosters schoon. In een realistisch verhaal ga je flippen bij zoiets. Maar dit is een magisch verhaal, door die fles. Of het is een hallucinatie, zoals aangekondigd in paragraaf 2. Ook angstaanjagend.

Die hallucinatiehypothese verklaart ook dat je hp het niet vreemd vond, die verschijning. 

 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Kruidnagel, de verkleinwoorden waren mij nog niet opgevallen. Bedankt

De gedroogde roemdäl is inderdaad niet bij alle tokos te koop. Alleen bij die in schrijfland. Prima ingrediënt voor het samenstellen van verzinsels, geeft nét dat beetje meer punch.

 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Eerst en vooral proficiat met je vijftigste! (of toch deze hp). Aanpassingen gesmaakt! Vind het een sterk verhaal. Die inktvis moet wel al alle kleuren uitslaan.

Genoten.

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je Tony. De inktvis begint zijn tentakels al weer te bewegen. Pff ...  ik hou mijn hart vast (en de vriezer dicht).

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag MCH

In jet tekst zitten erg sterke stukken, en dat je er een variante van maakt van een geest in de fles, kan ik wel smaken. Je somt alle ingrediënten op die je aankoopt en daar zou ik precies een twist aan geven (vb. uitzoeken wat je nam, gerommel in het rek, een chaos of wat dan ook) wat wat verklaart waarom dat flesje tussen je boodschappen terecht kwam.

Ik vind het wel fijn om lezen. Goede beschrijving van de geur, het flesje en wat het met je deed.

Tof!

Johanna

   

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt Johanna, Wat rommelen in de toko is wel een goeie.
Maar dan als sukkelige activiteit, want verklaren waarom dat flesje tussen de boodschappen zat, doe ik bewust niet. Als er een rek exotische geuren, een arabische geest achter een pak boterkoek, een open doos met onleesbaar opschrift of een andere aanwijzing in de Toko huist, wordt het verhaal platter, denkt je niet? Een deel van het mysterie verdwijnt: waarom nu, waarom bij hem, waarom daar, wie, wat, hoe? Laat die vragen maar bestaan. Verhalen die met een paar vragen en een open eind stoppen vind ik wel aantrekkelijk. 

Overigens in de opdracht was :

ontdek je, terwijl je alles uitpakt, een flesje reukwater dat op onverklaarbare wijze tussen je boodschappen is terecht gekomen.

en daar heb ik mij aan gehouden.