Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#342 - gebroken duisternis

 

De vier nog brandende kaarsen wierpen hun kil schijnsel op het bewegingsloze kluwen in het midden van de ruimte. De zilveren barokspiegel tegenover de muur met het stalen andreaskruis weerkaatste onverschillig het wassen omhulsel van wat zichzelf ooit als mens aan zijn medemens had geïntroduceerd.Het afgeleefde steigerhouten bed ruw aan de kant geschoven, het dekbed met schreeuwerige goudsbloemprint besmeurd met tinten rood en bruin – tekenen aan de wand van een onvergetelijk moment in het halfduister.

Waar menig bewoner jaren later een kleurrijke eigen interpretatie van het gebeuren zou geven aan familie, vrienden en eenieder die het wou horen, kenden echter slechts weinigen de ware toedracht van hetgeen zich had afgespeeld in appartement 402.

J. kende die wel. J. wist het, wist bovenal dat hij ditmaal echt te ver was gegaan. Die grens waar hij maandenlang tegenaan had geschurkt, finaal overschreden. Maar kwam hij er ook mee weg? Nu de uitkomst zo definitief was? Vragen die bleven malen terwijl hij zijn aftandse Toyota langs de drukke wegen van een stad in avondmodus laveerde. Door de luidsprekers kreunde zachtjes Elton John. Het sijpelde nauwelijks binnen, in tegenstelling tot de penetrante neonverlichting die nerveus doorheen de straten leek te dwalen. Geruisloos parkeerde hij zijn wagen op de oprit. De sleutel in de voordeur, een wandeling door de gang. De atypische duisternis gebroken door een schijnsel in de woonkamer. In het midden stond een eettafel feestelijk gedekt.

‘Verrassing,' weerklonk het plots zachtjes – bijna fluisterend –terwijl het kaarslicht dartel in haar ogen danste.

 

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tudor, welkom op het forum. Je hebt een intrigerend verhaal geschreven.
Ik heb je verhaal een paar keer gelezen in de hoop te ontdekken wat ik miste. Je hebt voldaan aan de opdracht, maar ik blijf gissen naar wat er gebeurd is in dat appartement. Je omschrijft uitgebreid, maar het vertelt voor mijn gevoel heel weinig. Er is iets gebeurd, maar wat? Je hebt het over een onvergetelijk moment, waarbij ik dan denk aan een mooi moment. Echter, "besmeurd met tinten rood en bruin" doet mij denken aan iets vreselijks, zeker omdat de hp zich afvraagt of hij ermee weg kan komen.
Wellicht zien de andere forumleden wat ik niet zie.

het bewegingsloze kluwen --> de bewegingsloze kluwen

de drukke wegen van een stad in avondmodus  --> dit lijkt een tegenstelling. In de avond is het naar mijn idee rustig in de stad. Drukke wegen tijdens de avondspits lijkt me dan logischer.

de penetrante neonverlichting --> bij penetrant denk ik eerder aan een geur en niet aan verlichting.

De atypische duisternis  ---> wat is een atypische duisternis?

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Volgens 'Ensie' is kluwen zowel mannelijk als onzijdig, het is dus niet fout en ik zou het (als Vlaming) ook eerder gebruiken.
Penetrant heeft volgens mij inderdaad alles met geuren te maken en ik ben tevens benieuwd naar de betekenis van atypisch in verband met de duisternis.Daarnaast heeft de tekst iets intrigerends maar net als Fief kan ik niet achterhalen waar dit over gaat.
 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Welkom! Echter sluit ik me aan bij Fief en Gi. Je wilt duidelijk wat zeggen en hebt een verhaal (dat ik denk te kunnen vatten - J is te ver gegaan, twijfelt of zij het nog ziet zitten, en wordt dan verrast door haar - terwijl hij wat killers had verwacht)

 Maar het overdreven 'foutief' gebruik van bijwoorden maakt de tekst erg moeilijk te lezen en verwart meer dan dat het helpt te duiden. Ook de tijdsframes waar ik denk dat je naar refereert zijn warrig. 

Uiteraard bescheiden mening van onderschrevene. Zonder enig recht van spreken!

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi allemaal,

Bedankt voor de feedback! Ongetwijfeld nog veel te leren.

Even voor de verduidelijking: ik wou bewust een verhaal neerpennen dat ruimte liet aan de lezer voor interpretatie. Al kan ik mij inbeelden dat die vaagheid voor sommigen gewoon storend is.

Wat ikzelf als ‘het verhaal achter het verhaal beschouw’: man heeft stiekem een affaire met andere man (bed, kaarsen…), de intieme momenten in deze relatie spelen zich af binnen een Sado-Masochistische context(stalen andreaskruis, opnieuw kaarsen..), de laatste samenkomst loopt faliekant fout en de man keert terug naar zijn thuis, waar het thema ‘kaarsen/kaarslicht’ opnieuw opduikt binnen een intieme context. Alleen natuurlijk met een totaal andere invulling..

Nog iets over de opmerkingen rond woordkeuze: ‘penetrant’ koos ik in combinatie met licht ipv geur vanwege de associatie met het kaarslicht dat schijnt over dood/bloed/ontbinding in de kamer. Misschien wat vergezocht.

‘Atypisch’ impliceerde voor mij dat het hp de 'intieme' duisternis vooral associeert met de ruimte waar hij samenkomt met zijn minnaar, en dus niet met thuis.

Verdere feedback of input steeds welkom!

 

 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tudor, inderdaad een intrigerend verhaal.
Ik las het twee keer om het te laten inwerken; door je bloemrijke woordgebruik kreeg ik niet meteen vat op de verhaallijn. Toen vermoedde ik iets in de richting die jij zelf in je toelichting aangaf.
Bij het 'geruisloos' parkeren op de oprit bleef ik even haken, omdat je het vervoermiddel kort daarvoor nog omschreef als een 'aftandse' Toyota; het neigt naar een contradictio in terminis (maar wellicht gaat het om een wat oudere elektrische uitvoering? 😉)
Je hebt toch een mooi verhaal neergezet, ik kijk uit naar je volgende bijdragen!  

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton,

Bedankt voor je feedback! De tekst kan inderdaad nogal 'wollig' overkomen, besef ik. Ik heb er bewust niet te lang bij stil gestaan, maar vooral vanuit het gevoel geschreven (wel rekening houdend met de opdracht natuurlijk). Misschien probeer ik bij een volgende opdracht wel een iets meer 'nuchtere' stijl te hanteren. :-)

'Geruisloos' en 'aftands' sluiten elkaar niet per definitie uit, naar mijn bescheiden mening. Heb zelf jarenlang met een aftands exemplaar van een wagen rondgereden, en toch slaagde ik er in om 's avonds geruisloos thuis te komen zonder dat de ouders iets doorhadden ;-).

 

 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Tudor24: dat waren toch die wagentjes met trappers en anders een Suzuki, daar moest je zelf brommen om iets te horen.