#341 Het lijk in de bibliotheek

Mooi de sfeer neergezet. De denkkracht van de Grijzen ook goed weergegeven. Lekker vanuit een geriefelijke stoel moorden oplossen.

Graag gelezen.

Ha leuk! Die baron en die bibliotheek ken ik! Jammer dat ze Helen van de zaak hebben gehaald, want die had wel geweten waar ze de dader moest zooeken ;-)

Heel geestig geschreven en met veel plezier gelezen.

Hoi Musonius, ik begon me al zorgen te maken waar je bleef, maar je trakteert ons weer op een subliem verhaal. Het deed me wel meteen denken aan een Jonathan Creek mysterie, al is hij een niet zo elitaire speurder. Gelukkig is het raadsel van de dolk opgelost. Ik kijk uit naar deel 2 en 3.

@Musonius: venijnig goed beschreven, als lezer proef je de whiskey en ruik je de havanasigaren.
Zeurtje: op het einde van de tekst : Na het vergrendelen...ontbreekt het woordje 'van'.

Ik vind 'De Grijzen' een vondst. Ik zie het stelletje zo bij elkaar zitten. Het doet bijna gezellig aan en zo geruststellend; een moord oplossen onder het genot van een pijp en een glas cognac. Top geschreven!

Prachtig verhaal Musonius. Dat met dat ruitje was inderdaad ongeloofwaardig, een dolksteek niet opmerken? Gewaagd. Maar (bijna) alles kan in zulke detectives, mooi beschreven, je zit er meteen in.

Erg goed verhaal. Zoals steeds prachtig geschreven en goede vondsten.

Ik weet wel nog niet veel over de hp, maar goed dan gaan we de schoolse toer op ;)

Dank voor jullie respons!

Hadeke & Chantal,
Ja, het heeft iets van Nero Wolfe, maar mijn grote inspiratiebron was hier natuurlijk De Zwarte Weduwnaars. Daar kunnen ook de Grijzen niet aan tippen.

Aurora,
Wie weet is dit wel 'jouw' baron, dat maakt de zaak wel heel gecompliceerd. Of misschien was het wel de man van barones Eulalie Dundergem de Strathove. Of zou het een en dezelfde persoon zijn? Raadsels, raadsels!

Fief,
Ik ben niet zo'n snelle schrijver. De snelheid waarmee iedereen hier post, is jaloersmakend. Mij kost het aardig wat tijd.
Ik ben zeker een liefhebber van Jonathan Creek. Maar locked-room mysteries grijpen natuurlijk verder terug. Edgar Allen Poe begon ermee.

Gi,
Dank voor je scherpe blik. Meteen aangepast.

Katja,
Helaas niet zo gewaagd als je zou denken, gebaseerd op een bericht van iemand die in een winkelcentrum is gestoken en daar later pas achterkomt. En dan gaat het hier om iemand die gewoon aan het stappen is. Als je vol adrenaline zit - in dit geval door angst - kun je zelfs iets breken en het pas later doorhebben. Het schijnt dus niet zo gek te zijn, al komt het op mij ook ongeloofwaardig over. Helaas lukt het mij niet op internet hier informatie over te vinden, een dokter hiervoor raadplegen durf ik niet, laat staan dat ik zelf ga experimenteren. (Zou wel een leuke detective zijn; een schrijver die gaat moorden om zich in te leven in een personage uit zijn boek.)

Tony,
Bedenk wel dat niet rechercheur Van Suylenburg hier de detective is - hij is hier slechts de klant en van ondergeschikt belang - , maar dat het gaat om de Grijzen. Niettemin zijn deze karakters ook niet erg uitgewerkt. Een afgerond detectiveverhaal met uitgediepte persoonsbeschrijvingen in minder dan 600 woorden, is ook een schier onmogelijke opgave. Ik begrijp wel dat het bij de opdracht enkel om een introductie gaat, maar ik ben weer eigenwijs en maakte het mezelf (te) moeilijk.

Mooie sfeer! Zomaar Marcellus en Frederik als eminences grises, of met een functie die ik over het hoofd zie? En heel origineel: focussen op het hoe - past goed bij de bedaagden.

Kruidnagel,
Niet meer dan een grapje; schrijvers rond 1900. M. studeerde rechten, F. was psychiater. De derde naam zegt je dus niets? :-)

Nee, het bestaan van de man op Curaçao was me tot op heden ontgaan. Hij schreef dan ook niet en bleef dus niet :-). Interessante periode om een verhaal te positioneren.

@Musonius @Kruidnagel: re de hoofd- en bijrollen in dit drama:
De rechercheur kan wegens Hilda niet ontkennen dat er enige verwantschap bestaat met de jonkheer en een zekere Cécile. Daarnaast verwacht men van Van Eeden dat hij uit koelen bloede zou kunnen ageren maar Emants heeft het gelapt, hij heeft trouwens later zijn bekentenis nagelaten

Goed gevonden, Gi, in beide betekenissen.