Opdracht #340 - Op het strand - Strandloper

@A-22 Boeiend stukje. Vier woorden minder en je had het als een 99 woorden ukv kunnen insturen. In de derde zin ontbreekt een 's' aan het woord 'lang'. Ik vind het woord 'strandsloper' heel origineel maar gezien de titel kan het ook een typfout zijn. Het is gebruikelijk om de titel van jouw verhaal naast het nummer van de opdracht te plaatsen.

Hoi A-22, welkom op het forum. Kort en krachtig. Graag gelezen.

De s die in de derde zin ontbreekt heb je in het woord strandsloper neergezet. In de titel heb je het goed geschreven. 

Bedankt voor de opmerkzaamheid, ik heb het aangepast 😇

Mooi verhaal. interessant perspectief. Geen mens nodig.

@A22: 'Op het strand' is er nu weer teveel aan in jouw titel. Ik vond strandsloper wel een tof woord voor iemand die het strand sloopt.

Hoi A-22, Volgens mij is dit eigenlijk een prozagedicht. Derhalve zou ik het ook meer zo opmaken. Naar mijn idee raakt het dan meer.

Mooi gedaan.

Mooi geschreven - zit poezie in. Alleen vind ik "laat het zand langs het voorwerp cirkelen" wat te beschrijverig, en "resorbeert" te klinisch - zou bijv. ook "neemt het voorwerp in zich op" kunnen zijn, is tenslotte letterlijk hetzelfde. En dat tweede het (bij "het toont begeert") hoeft niet echt - stoort het ritme een beetje. 

Interessante personificaties in dit Rottumerplaatachtige beeld. 'Wat een pracht' suggereert een observator. De verhouding tussen de partners in de slotzin vind ik een beetje incongruent voor het concept 'samen'.

Welkom a! Ik moet er es verder over denken. Edoch welkom van een andere nieuweling!

Mooi verhaal, op het woord resorbeert na.
Als je de laatste drie woorden schrapt, heb je een prachtige drabbel.

@Musonius: resorbeert is een fantastisch woord. maar resoneert niet zoals je - en ook ik - aanvoelde. Ik persoonlijk worstel ook met 'Het is niet klein, het is niet groot.' In een erg kort verhaal lijkt dat bladvulling. Tenzij je net die nietszeggende zin laat terugkomen of uitvergroot, waar er mijn inziens, nu niets mee gedaan wordt.

Hoi A-22, wat een intrigerend verhaal. Ik las het twee keer en ik blijf in raadselen achter over de aard van het voorwerp, het laat me niet los. Het moet iets moois zijn, want een strandloper blijft ervoor stilstaan.
Ik doe een poging: Hmm ... welving, glad en ruw, begeerte ... een zeemeermin?
Ik zou wel willen gaan kijken om met eigen ogen te zien waar het hier om draait, maar wellicht ben ik al te laat omdat de zee het weer heeft teruggenomen.

Dag A-22

Zo kort en toch zo mooi. Ik vind dat je met je tekst erg mooi aangeeft hoe goed je observaties fijn kan verwoorden.

Knap.

Coach Johanna