Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#339 --- Lola

 

De barre winterkou zit nog vers in het geheugen, het voorjaar lokt me naar buiten. Het is nog frisjes maar dat deert mij niet. Ik strek mijn lange benen en kreun onder de vroege lentezon. Langzaam, slechts schijnbaar wankel, loop ik een eindje de tuin in. De ochtenddauw doet mijn lijf sidderen. Met mijn elegante tred, baan ik me een weg door het gras. De wind in mijn haren, een opgetogen spurtje tot aan de treurwilg.

Hierboven is het nog steeds prachtig. Althans voor zover ik kan zien. Vorig jaar zat ik hier met jou. Een kortstondige romance met een bitter einde, waar ik niet geheel onschuldig aan was. Ik was niet aan mijn proefstuk toe, jij slechts een onervaren idioot. Verleidelijk dansend in mijn web. Je kwam te snel, te hard. Je was me amper waard.

Geduldig wacht ik nu al weken, liever lui dan moe, zachtjes wiegend in de wind. Wanneer plots, een trilling resoneert in mijn web, zet ik me schrap. Het voelt anders, het ruikt anders. Ik voel hem naderen, mijn zintuigen staan op scherp. ‘Dag knapperd, kom maar dichter. Ben je eenzaam? Ik heb op jou gewacht.’ Amper achterdochtig neemt hij mijn uitnodiging aan. Hij hunkert naar warmte, ik geef hem mijn meest verleidelijke blik. Veel meer heeft hij niet nodig. Hij is er eentje van weinig woorden. Zijn lijf wrijft ijlings tegen het mijne. Donker en zacht. ‘Doe maar even rustig, we hebben alle tijd.’ Van geduld blijkt hij echter weinig te weten. Een man van de actie. Ik kan het hem niet verwijten. Kort daarna valt hij in slaap, denk ik. De treurwilg lijkt te treuren.

 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Erg kundig V.key.

Genoten van je palp (of was het een bulbus?) - echter had ik een zij verwacht in de laatste alinea aangezien bij spinnen het het mannetje is die orchestreert... al hoeft dat natuurlijk niet te zijn zoals in het echt.

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Haha, Lolita spin. Eet smakelijk straks 🙂.

Ook dit vind ik weer een erg origineel verhaal.

Baan ik me een weg doorheen het gras - naar mijn idee moet dat door het gras zijn.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat maar weer laat zien dat je als spin beter niet op vrijersvoeten kan gaan. Ben benieuwd hoeveel spinnedames dit met rode oortjes hebben gelezen.

@TonyCoppo. Niet dus. Conclusie uit een stukje uit de Campus-krant van KU Leuven:
Wie met een redback-dame vrijt,
doet dat meestal tot de dood hen scheidt.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi V., ik moet meteen aan een Zwarte Weduwe denken. Mooi beschreven.
De laatste zin vind ik niet zo sterk, misschien door de combinatie van treurwilg en treuren.
Misschien het treuren niet noemen, maar beschrijven? De treurwilg doet haar naam eer aan, of zoiets.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Verdraaid @Bobcom: had nog niet van die redback-dames gehoord. Rednecks daarentegen...

De paring duurt ook langer als het mannetje zich gewillig laat opeten, waardoor er meer sperma kan worden overgebracht.

Daar is over nagedacht!

(mijn beperkte spinnenkennis noopte me te geloven dat bij de meeste spinnen het de mannetjes zijn die de vrouwtjes op hun speciaal liefdeswebje lokken...)

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt iedereen voor de reacties! Klopt Fief, het gaat inderdaad over de Zwarte Weduwe, vandaar de verwijzing naar de treurwilg en Zwarte Lola. Verleiding en emancipatie in het dierenrijk. Al dient copulatie puur biologisch maar tot één doel, Lola hoopt op meer. Tenzij ze honger heeft. ;-)

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha V.key, die verwijzing begrijp ik niet, maar volgens mij is dat ook niet nodig. Ik vind het een prachtig verhaal, goed geschreven.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi V.key, je hebt een leuke invalshoek gekozen, je verraadt ook niet meteen in het begin wie de HP is. Goed gedaan! In de laatste alinea ben ik enigszins in verwarring; je HP spreekt eerst over 'je' ('ik voel je naderen') en daarna over 'hij' ( ' ... neemt hij mijn ...'), dat haalde mij wat uit het verhaal. 

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi V., ik sluit me bij de bovenstaande reacties aan, mooi verhaal!

Kijk uit met bijvoeglijke naamwoorden als 'elegante' en 'geduldig'. In plaats het simpelweg te vertellen, laat zien dat het loopje elegant is: wat is er zo elegant aan? 

Graag gelezen!