Haha, volgens mij ben je de eerste die de kleine spin daadwerkelijk van de gevangen, wellicht nog levende, vlieg laat smikkelen – heerlijk smerig!

Zie ik zich nou een romance ontspinnen tussen de twee personages in deze fabel? Met een liefdesoffer? Verrassende, schattige clou. Misschien past een andere titel dan beter? Eentje die past bij het romantische thema?

Er gebeurt een hoop, dat is leuk, al is het me niet altijd even duidelijk wie nou precies wie is, maar dat past misschien wel bij de verwarring van de getransformeerde hoofdpersoon. In elk geval houdt het spinnetje van overdrijven ('kilometers'). Maar dat is haar goed recht, hoewel haar realiteit me al verontrustend genoeg lijkt.

En grappig ook dat de enige gesproken woorden ('Ga weg!') feitelijk niet worden uitgesproken.

Een paar tips: 

1. Vaak gebruik je 'mij' als het gewoon 'me' 'moet' zijn
2. Ik vraag me af (je openingszin) of je wakker kunt worden uit een heerlijke nacht; volgens mij bedoel je 'na een heerlijke nacht'
3. Cijfers in verhalen (1,5; 4; etc) schrijf je meestal uit (anderhalf, vier), dat leest lekkerder; het is tenslotte geen wiskundeboek. 
4. 'Het insect dat,' in plaats van 'het insect wat.'

Het lijkt mij/me een spannend verhaal, maar na heel wat keren herlezen begreep ik nog steeds niet precies wat er gebeurt. Dankzij het commentaar van Kruidnagel, die duidelijk een betere lezer is dan ik, valt bij mij een en ander op zijn plek Erg leuk idee!.
Toch heb ik nog wel wat vragen:

• Klopt het de hp ook op het plafond zit en dat het 'omhoog schieten' eigenlijk naar beneden is? Maar dan wordt er gezegd 'bungelt', waar ik eerder 'slingert' zou verwachten.
• Hebben spinnen wel oogleden (zodat ze de ogen dicht kunnen knijpen)?
• Waarom vier ogen? Een spin heeft er toch zes of acht? Of ziet de hp de spin en profiel?

'Het loopt op het plafond' Gevoelsmatig is 'Het loopt over het plafond' beter.

Hé Sanne1988, ik zie dat we haast even lang lid zijn van SOL. Leuk.

https://www.vlaanderen.be/taaladvies/me-mij#:~:te….

Lijkt me een goed advies. Weliswaar bedoeld voor het Vlaams, maar ook dat is gewoon Nederlands, afgezien van wat vocabulaire.

Wat ik online veel zie, is het andere onderscheid, tussen 'me' (platte spreektaal) en 'mijn' (of m'n) (schrijftaal) als in 'mijn lachgaspatroon' - het lachgaspatroon dat niet van jou, maar van mij is.

Dat verschil is nóg belangrijker ;-).

@ Musonius: thanks! Jij, bard, hebt ook gewoon een vlijmscherp oog.

Is 'Lekker dier!' niet een goede titel? :-)

Sanne, het is echt een heel leuk idee, maar te verwarrend. Dan speelt nog mee dat ik wist wat de opdracht was, dus iemand zonder deze voorkennis, krijgt het nog harder te verduren.

Het gaat bij mij mis in de tweede alinea. Je (en dan bedoel ik de ik-verteller uit het verhaal) zegt dat er iets over het plafond op je afkomt, maar op dat moment weet ik niet dat jij je er ook bevind. Ik snap dan ook niet wat je van schrik loslaat. Blijkbaar het plafond, moet ik raden. Dan zeg je dat je omhoog schiet, maar als je weet dat je aan het plafond hangt, zul je dat niet zo zeggen. Dan bungel je. Waaraan, dat wordt pas in de volgende alinea duidelijk.

Bij de volgende alinea kreeg ik het idee dat er een derde figuur geïntroduceerd wordt, maar inmiddels denk ik dat dat de reus uit de vorige alinea was. Of was dat de vlieg? Of weer iets anders? Tenslotte loopt de een en de ander rent. En de een lijkt kilometers groot en de ander anderhalve meter, ook nogal een verschil.

Afijn, ik mag er dan weinig van begrepen hebben, Kruidnagel snapte het meteen, dus ik neem aan dat het aan mij ligt.

Niet meteen hoor, Musonius.

Hoi Sanne, ik heb je met plezier gelezen, met een feestmaal als besluit. Eerlijk gezegd moet ik daar zelf niet aan denken, maar je beschrijft het wel lekker inlevend! Ik had alleen wat moeite met de tweede alinea, waar je HP over het plafond loopt, daarna omhoog valt en vervolgens bungelt. Ik heb daar geen beeld bij, het haalde mij uit het verhaal. 

Hi Sanne, leuk verhaal! Ik denk dat je al wel wat kunt met de feedback die is gegeven; daar sluit ik me grotendeels bij aan. De verwarring komt inderdaad door die tweede alinea. Je probeert de wereld te beschrijven van een spin die op het plafond zit, maar zelf denkt dat hij op de grond staat, en dat zorgt nu eenmaal voor verwarring. Ik denk dat je dat enigszins op kunt lossen door er nog een zinnetje aan toe te voegen:

Ik probeer mij te oriënteren, want dat bed waar ik gisteren in gedoken ben, is zeker niet de plek waar ik wakker word. Er komt iets op mij af. Het loopt over het plafond en lijkt wel kilometers groot.

Je zegt namelijk niet waar je dan wél wakker bent geworden. Misschien helpt dit: "Ik probeer mij te oriënteren, want dat bed waar ik gisteren in gedoken ben, is zeker niet de plek waar ik wakker word. Wanneer ik om me heen kijk, zie ik dat het bed op het plafond staat en de lamp, die normaal boven mijn hoofd hing, staat nu als een lantaarpaal overeind. Er komt iets op mij af. Het loopt over het plafond en lijkt wel kilometers groot." 

Graag gelezen!