Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#338 De vergeten kist in het Witte Huis

 

Op een van haar verkenningstochten door het Witte Huis ontdekt Jill een afgesloten deur aan het eind van de linkervleugel. Ze belt de huismeester om haar open te maken, maar van alle sleutels past er niet een op die deur. Hij haalt er een slotenmaker bij. Het blijkt om een bijzonder slot te gaan. Helaas heeft de slotenmaker er niet het geschikte gereedschap voor en hij biedt aan iemand te vragen die met alle soorten sloten raad weet: een potige vrouw die met een klein sleutelsetje aan komt zetten. En inderdaad, ze weet het slot te kraken, zonder het zelfs te beschadigen. Daar staan ze dan: Jill, de huismeester en de potige vrouw voor de open deur en zien tot hun teleurstelling dat het kamertje helemaal leeg is, op een eikenhouten kist na. De kist heeft een cijferslot. Ze proberen hem op te tillen en te verschuiven, maar hij is loodzwaar en geeft geen sjoege.

Jill besluit dat ze de vorige bewoners moeten informeren dat ze iets vergeten zijn. De huismeester zal hen op de hoogte stellen. Helaas lijkt alle personeel van de vorige bewoners van de aardkloot verdwenen. Er zit niets anders op dan de Don zelf te bellen. Het duurt enkele dagen eer ze hem eindelijk te pakken krijgen. Hij heeft het verhaal van de kist nog niet gehoord of hij begint te vloeken en tieren.

"Raak niets aan, verdomme. Blijf met je jatten van mijn schatten. Durf hem niet te verschuiven of beschadigen, want dan heb je een fikse rechtszaak aan je broek. Ik stuur mijn mannetjes om hem te halen. Als dit naar de pers lekt zijn jullie nog niet van me af. En doe de deur subiet terug op slot!"

Geschrokken gehoorzamen ze.

Maar een week later zijn er nog steeds geen spierbundels geweest voor de kist.

"Laten we nog maar eens bellen," besluit Jill. "Ik vraag Joe wel, die legt vast wat meer gewicht in de schaal."

" Dat betwijfel ik," antwoordt haar man als ze het hem vraagt, maar hij doet het toch en krijgt Melanie aan de lijn.

"De Don staat op de golfbaan. Ik zal hem eraan herinneren," zegt ze.

"Heb jij enig idee wat erin zit?" vraagt Joe langs zijn neus weg.

"Wat toupetjes misschien, hij is er een stel kwijt. En wat hand- en instructieboeken. Je weet wel uit de Dummie serie."

"Dummie serie?" vraagt Joe onnozel.

"Grapje!" lacht ze. Ik heb echt geen idee. Kunnen ook onbetaalde rekeningen zijn, of verfbommen, haha."

"Heel grappig," bromt Joe tegen Jill, met zijn hand op de microfoon. "Nou ja, het kan mij ook niet schelen, maar ik geef hem nog een week, dan halen we de kist zelf weg, zeg hem dat maar."

"Doe ik!" En ze verbreekt de verbinding.

 

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je bent snel! Wat moet je nu de rest van de week doen?
Spannend verhaal dat smeekt om een vervolg. (Misschien kun je daar de rest van de week aan besteden.)
Ik denk eigenlijk dat je iets te snel gepost hebt, want hoewel het een mooi verhaal is, vind ik niet alle zinnen even fraai geformuleerd.

Tijdens een van haar verkenningstochten => Op een van haar verkenningstochten klinkt mij natuurlijker in de oren.
afgesloten deur [...] om hem voor haar open te maken => hem kan wel, maar haar is gebruikelijker. Voor haar kan wel weg
het geschikt gereedschap => Moet het niet het geschikte gereedschap zijn?

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Katja: Ik begon net aan een stukje over haarstukjes toen ik jouw inzending las. Dat zal het dus niet worden. Heb je ook nog een adres van dat potige vrouwtje, ik heb hier iets dat ik *&""#%§me niet open krijg.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ok, Musonius, heb het veranderd. Ja, vast had ik er meer tijd in kunnen steken. Maar ja, ik ben nu eenmaal een snelle Jelle. Dank!

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat had ik graag geweten wat er in de kist zit! Ben het eens met Musonius dat we op onze honger blijven zitten. Goed verhaal! En je was de snelste! 

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja. Potverdikkie. En ik nog steeds maar bedenken wat er in die kist zit. 
Misschien snel geschreven, maar het leest ook vlot.

Maar toch: Ik denk dat Joe en Jill Biden niet zo correct zijn. Die zouden de kist gewoon openbreken in de hoop dat er iets spraakmakends en politiek te gebruiken in blijkt te zitten.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Maar toch: Ik denk dat Joe en Jill Biden niet zo correct zijn. Die zouden de kist gewoon openbreken in de hoop dat er iets spraakmakends en politiek te gebruiken in blijkt te zitten.

Dat denk ik dus ook maar het stoort me niet omdat het niet heel belangrijk is of het realistisch is want daar zullen we nooit achter komen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, jammer dat je het verhaal niet een paar dsgen hebt laten rijpen. Je had er wellicht een sterker verhaal van kunnen maken. Het is nu een vaag verhaal over een kist die niet open te krijgen is en die de lezer met een kater achterlaat. 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jammer dat je het zo ziet Fief. Vaak is de spanning leuker dan de ontknoping, die daar vaak schril tegen afsteekt. Maar, ik wacht vol spanning op jullie invullingen😅

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Madrid en le grand bleu: benieuwd naar jullie versie!

Ik heb duidelijk meer vertrouwen in Jill & Joe. Ik denk juist dat ze heel correct zijn. Zeker als er zoveel moeite is gedaan om te voorkomen dat die kist opengemaakt wordt.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Katja: alssstenblieft

' Z’is nunnen toet an heur knieën' betekent: het is absoluut niet zo’n bedeesde of preutse vrouw als je zou denken.
'de kraaien goant uutbringn' : de waarheid zal wel uitkomen

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nou, tis dat je t zegt, maar ik haal t er niet uit.

dus mo ho wé...betekent iets als: dus kan ik t weten? Dat lijkt toch helemaal nergens op. Indianentaal! En zelfs moeilijker dan deze opdracht.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Avancere keump oet ut frans taol gebied ten zuide vaan mestreech en beteikend opsjete. Waar 'trekt' dat op? Maar Katja, ger zeet unne topper.

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tja Gi, je Mestreechs versta ik wel, maar verder zijn we inmiddels wat afgedwaald lijkt me, want ik zit nu in de regen. De vorige generaties verstonden en spraken nog Frans. Dat lijkt echter van geen meter op dat Vlaams van jullie. Ik haal daar nul,niks uit.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Katja, dat Vlaams  van ons is een mengelmoes van dialecten. Het is net als in Nederland. In het dorp acht kilometer verder verstaat men de taal al niet meer. Ik was ooit op bezoek bij een pastoor in Luik. De pastoorsmeid sprak Frans met mij tot ze ontdekte dat ik een Vlaming was. Ze was al dertig jaar weg uit Vlaanderen, maar sprak de taal nog zei ze.  Daar hield het voor mij op want van het West-Vlaams dat volgde verstond ik niets.  Ik heb het mensje moeten vragen om terug naar het Frans over te schakelen...

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Katja

Haha, wat een fijn verhaal. Ik vind het erg fijn om te lezen en goed dat je niet als vertelde, dat lijkt me perfect om het zo te presenteren.

Johanna

 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Een mooi verhaal. Vooral de dialoogstukken komen bij mij sterk over. Het is erg 'beschrijvend' geschreven. Ik denk dat je me nog meer het verhaal in trekt als je de acties beschrijft die alles vertellen, zoals je bij de dialoogstukken doet.