#336 - Een lange vakantie

Hoi Tony, je hebt inderdaad de meest vreselijkste man een goed gezicht gegeven. Ik heb er echter geen goed gevoel bij. Hij zal voor zijn minnares en kind absoluut een lieve man zijn geweest, maar niet in de manier waarop je het hier beschrijft. Misschien had je beter een scene met Eva kunnen schrijven waarin zijn "menselijke" kant naar voren komt. Persoonlijk heb ik met deze tekst wel moeite.

grimmig, en  ---> voor een "en" hoeft geen komma

Hij was prachtig in duur zacht leder en met een witte bontkraag afgewerkt.  ---> dit leest niet lekker. Misschien: Het was een dure jas van zacht leder, afgewerkt met een witte bontkraag.

Tony, hoe gruwelijk ook, dit verhaal is van een uitzonderlijk hoog niveau.

Goed geschreven.

@Jac, met alle respect maar ik heb de indruk dat je niet door hebt wat de vakantie in dit stukje inhoudt.

@Gi, je hebt gelijk, bedankt. Ik heb m'n reactie maar snel even aangepast.

Helaas weten we wel beter. Een grimmige titel, bij nader inzien. Nee, mij overtuig je niet. Dit blijft voor mij een vijand. Inderdaad, zoals Fief zegt, zou het beter werken als je hem als geliefde afschildert, of als kunstenaar. Kom op Tony, je kan 't!

Ik vind het kundig geschreven, maar vind het tegelijk lastig om het me voor te stellen.

Als ik er nu wat langer over nadenk zou je bijna denken dat Hitler ook zo zou kunnen doen, maar als het uiteindelijk toch de kant opdraait die ik denk dat je bedoelt, dan is het gemaakte aardigheid en niet echt gemeend.

Tony, dit is een bijzonder goed geschreven verhaal. 

Ik neem overigens aan dat Samuel Polak in dit verhaal toch echt naar Spanje wordt gestuurd. Dat is mijn interpretatie van dit verhaal. De opdracht is tenslotte - Neem iemand die je gewoonlijk niet mag en maak er een vriendelijk hoofdpersonage van in een kort verhaal

@Fief: dank opnieuw! Ik corrigeerde met pret mijn fout met de comma! De zin "Hij was prachtig in duur zacht leder en met een witte bontkraag afgewerkt." Had ik bewust vrij mottig gehouden. Vooral omdat ik graag wou het mottige gevoel van de tegenstrijd erin te bevatten. Misschien leest hij niet vlot, ik denk dat hij juist daarom dienst doet.

Wat betreft jouw opmerking dat hij menselijk moet zijn, dat begreep ik niet uit de opdracht. Mijn inziens was het vooral de bedoeling hem/haar vriendelijk te maken. De interpretatie is voor jou!

@Gi: dank, o, dank. Gruwelijkheid is deels des levens. En hoezeer we het verachten, het is het waard te beschrijven.

@Jac: ik heb je originele reactie gemist. Jammer! Toch dank voor het compliment!

@Katja: ik heb nooit de bedoeling jou te overtuigen. Mijn - misschien zinloze - poging om een gevoel over te brengen, wil ik niet plooien naar een behoefte jouw lezersgenot te behagen. Mijn excuses daarvoor!

---

---

@Pim: dank om assumpties te maken, als er iets is wat mijn geluk van de woordjes brengt, is dat je zelf denkt wat het kan zijn! Nogmaals dank voor het compliment!

@Madrid: dank! Bijzonder goed neem ik niet licht. Dat klinkt als bijna tien, misschien een negen, beter dan een acht. 
Wat je aanneemt in mijn verhaaltje, laat ik aan jou. Hoe meer je aanneemt, of hoe meer je fantaseert er rond, hoe meer ik vind dat ik geslaagd ben in mijn missie. Dank!
 

Nou. Het is wel belangrijk. De interpretatie. Ik kies ervoor om de vraag of Hitler iets fout deed niet te beantwoorden. Ik deed het wel uiteraard. Maar mijn keuze is om de goede kant van de opdracht te bekijken.
 

Ik las laatst Eichmann in Jeruzalem van Hannah Arendt. Dat was pittig, want ik lees graag iets luchtigere literatuur. 
In mijn persoonlijke leven heb ik soms wat te doen met vluchtelingen. Dus ook met antisemitische uitlatingen. Die haat ik. Maar ik begrijp ook dat mijn idee ingeprent is door de geschiedenislessen die ik op school kreeg. Er zijn veel dingen die, ik althans, niet begrijp. En de middenweg vinden is ook niet makkelijk.

Dus het verhaal is op het scherpst van de snede. Dat maakt het zowel goed als moeilijk. Maar je schreef het als verhaal heel goed.

Trouwens: Ik las de versie die je later schreef. Je maakt een fout. Hitler moet zijn Adolf. Ranzig verhaal wel. Ik weet niet of het hier past. Want seks is wel oké uiteraard. In alle vormen. Maar ja... Hitler? Hoe dan? Anyways, ondanks de inhoud, zou ik willen zeggen dat het niet onaardig geschreven  is.

Eva nam zijn ballen vast.

Hitler had maar één bal, Tony!

Mooi geschreven verhaal, maar weinig geloofwaardig
'Amigo' lijkt mij meer een woordje van jou dan van de Führer.

Hoi Tony,

Prachtig neergezet. Ik verbaas me er elke over op dit forum als mensen vallen over de geloofwaardigheid van een verhaal. Of je iets geloofwaardig vindt of niet heeft toch echt te masken met je eigen weerstand om je in een verhaal te willen begeven of niet. Ik vind het van lef getuigen dat zo'n beetje de grootste klootzak uit de wereldgeschiedenis hebt gekozen en die weet neer te zetten als een vriendelijk persoon. Het verhaal steekt omdat het zo moeilijk is voor te stellen, maar daarom een heel goede invulling van de opdracht.

Daar ben ik het dus niet mee eens, hij is hier helemaal niet getransformeerd tot vriend, verre van. En wat jij 'liefde' tussen hem en Eva noemt is inderdaad ranzig. 

Al mag het nog zo goed geschreven zijn, de inhoud komt daar niet mee overeen. 

Het gaat er niet om, mij te plezieren, het gaat om de opdracht en die heb je niet weten te vervullen. Jammer. Ik hoop dat het kwartje nog valt.

@Musonius: Over het al dan niet inzakken van een bal of het verliezen ervan vloeide al teveel inkt! Niet meer relevant, ik heb het weggehaald uit de reacties. Mocht Hitler een huis met zwembad in Spanje bezitten, kan ik ervan uitgaan dat hij een paar woordjes Spaans geleerd zou hebben?

@Vincent: dank! Of ik hem een vriendelijk persoon wou maken, stel ik in vraag. Dat hij eventjes vriendelijk doet wel, maar is dat wel zo?

@Katja: mijn excuses, ik had me laten verleiden tot een 'ranzig' verhaal. Heb het weggehaald - sowieso buiten de opdracht.

Het gaat er niet om, mij te plezieren, het gaat om de opdracht en die heb je niet weten te vervullen. Jammer. Ik hoop dat het kwartje nog valt.

Wat betreft de opdracht:

Opdracht #336 - Vriend en vijand

Neem iemand die je gewoonlijk niet mag en maak er een vriendelijk hoofdpersonage van in een kort verhaal van maximaal 300 woorden.

Mijn inziens is de opdracht net het uitlichten van de tegenstelling tussen vriend en vijand. Wanneer een vijand vriendelijk doet, pas dan best op. Het korte 'vriendelijke' verhaaltje maakt een vijand niet meteen een vriend (laat staan een 'goed' persoon). 

Als jij de opdracht interpreteert om te zoeken naar een vriend van een vijand, dan kan dat uiteraard. Elk uitgesproken figuur heeft zowel vrienden (in casu voorgesteld: Hitlers vriendin of zijn penseel) als vijanden. 

Wat betreft het kwartje: ronden we niet al een tijdje de prijzen af en laten we de "rossen" uit onze portefeuille?

Ik zag me al geen raad met de nieuwe opdracht, but I see what you did there TonyCoppo! Al zou ik Snorremans voor geen haar vertrouwen en was ik verbaasd dat een van angst verstijfde Samuel zo vlotjes schakelt naar pure euforie. Ik vind het wel erg dubbel de 'Makker, ben jij dat?'. Dan vraag ik me af hoe die twee vriendjes zijn geworden. En wat doet die mens in Spanje. Het intrigeert, dus het is geslaagd. Groetjes, V.

Tony, mogelijk maak ik mij hopeloos belachelijk met mijn uitleg maar na het lezen van alle reacties heb ik de indruk dat niet iedereen door heeft dat het hier  een bezoek van de Führer aan een concentratiekamp  betreft. Daardoor is de familie gescheiden en zijn moeder en dochter al naar het warme Spanje (de gasovens) gestuurd. Even later zijn vader en zoon hetzelfde lot beschoren.

De mensen die naar de 'douche' werden gestuurd, werd gezegd dat ze goed moesten onthouden waar ze hun kleren hadden opgehangen. Wie dat weet, beseft dat deze man echt niemand naar Spanje zou sturen. Misschien toch maar even wat over hem lezen?

Bijv. De keuze, van Eva Edith Eger.

@Katja en @ Gi, Hartsikke mooi dat jullie zo doordrongen zijn van het verhaal. Zouden meer mensen moeten doen. Want het is nogal complex. Ik denk dat iedereen de vrijheid moet hebben om een verhaal te lezen en te interpreteren zoals, nou ja, wie of hoe of wat dan ook. De opdracht leent zich ervoor om het vriendelijk te lezen. Ik kies daar wel voor. Ook al weet ik misschien beter.

Dit forum gaat over schrijven. Tony hier schreef een verhaal wat op een soort randje zit. En dat is prima. Maar het gaat niet over elkaar een lesje leren over wat dan ook.

@Vkey: dank. Mijn bedoeling was om niet te specificeren bij wie die rilling en euforie was - dat hangt af hoe je het verhaal leest.

@Gi: dank voor jouw interpretatie, je hebt gelijk: zo bedoelde ik het. Je hoefde het niet neer te typen, ik had het al door in jouw eerste reactie dat je mijn bedoeling las.

Ik hou van kunst die niet 'dwingend feitelijk' is, en die meer een uitnodiging vormt tot eigen interpretatie. De discussie of een verhaal moet 'juist' zijn en moet 'kunnen' is, mijn inziens, even zinloos als discussiëren of abstracte schilderkunst een plaats verdient in een wereld vol realisme. Ik probeer te schrijven met een bedoeling en moet nog veel oefenen. @Katja: dank voor jouw reacties, misschien is wat ik poog te doen helemaal niet voor jou, en dat is ok.

Ik doe met plezier mee aan deze schrijfopdrachten en leer erg veel van de uitbundige reacties. Ook opmerkingen of tips over structuur, zinbouw, woordkeuzes, stijl of tijdsgebruik zijn echt een meerwaarde voor mij.

Dank @Madrid om te steunen. En blij dat je kiest voor een happy (misschien wel erg ongeloofwaardige) interpretatie.

Ik werd er deze nacht wakker van. @Gi ik denk dat jij iets voelde dat ik had moeten voorzien. Misschien was het gewoon een andere rare droom.

@Tony, hoe raar of hoe mooi ook, de meeste dromen zijn géén bedrog.

Heftige keuze, maar ik denk wel een goede schrijfoefening, want ik ril wanneer ik dit lees, van de tegenstelling tussen wat ik weet en wat ik lees.

@coach: dank voor het rillen! Het zou ook aan de vrieskou kunnen liggen natuurlijk.