Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#335 - Alleen aan zee

De zilte lucht van zeeleven vult mijn neus. Wind van zee. De lucht van leven, leven dat er altijd al was en er altijd zal zijn. De zon verwarmt mijn blote lijf. Nog even en hij verdwijnt achter de rots die dit stille strandje scheidt van de rest van het eiland.

Het koele water omspoelt mijn voeten en trekt zich dan weer terug, wat schuim achterlatend. Een fijn contrast. Nog even blijven staan. Ik beweeg mijn voeten heen en weer, zodat ze dieper in het natte zeezand zinken. Ik kijk omlaag naar het opkomende en zich weer terugtrekkende water. Met mijn voeten nu onzichtbaar is de aarde mijn basis. Mijn tenen zijn mijn wortels, peurend in het natte zand. Hypnotiserend spoelt het water af en aan, ik verlies mijn evenwicht. Betovering verbroken, water spat in mijn gezicht. Nu proef ik het ook.

Ik loop terug naar mijn handdoek. Het koele, vochtige zand wordt droger en heter met elke pas. Mijn handdoek is nog net niet helemaal weggewaaid. Een poging hem weer recht te leggen doet wat heet zand in mijn gezicht waaien. Het knarst tussen mijn tanden.

Zand op de handdoek maakt contact met mijn rug. Mijn handen en voeten begraaf ik onder het hete zand tot ik de koelte voel. Weer dat gevoel van verbondenheid. Met gesloten ogen geef ik me eraan over. Windgeruis in mijn oren en het ademen van de zee. Ik verdwijn in zijn.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi John, welkom op dit forum. Heerlijk strandtafereel dat je hier zo realistisch en herkenbaar neerzet dat de lezer het zand en de zee kan aanraken en beleven. Een suggestie: je hebt geen titel bedacht, alleen het thema en het nummer van de opdracht genoemd; als onderdeel van de opdracht zou je een passende titel kunnen bedenken. Daarmee onderscheid je je verhaal van de andere en is het ook makkelijker vindbaar in de lijst.
Graag gelezen, ik ben benieuwd naar je volgende bijdragen.  

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ooit schreef men in een krant : 'Laat ons van de zon vooral geen man maken'. Waar Nederlanders het ooit hebben vandaan gehaald om lidwoorden fout te gebruiken weet ik niet maar hoe het hen afleren weet ik nog minder. Toch maar deze (zoveelste op dit forum) poging. Je weet maar nooit. Daarnaast is dit een bewonderenswaardig stukje lectuur, benieuwd naar meer.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Gi: het lidwoord is niet fout. Er staat "de zon", het is het geslacht waar jij over valt en over het geslacht van de zon wordt op diverse sites gediscussieerd. Volgens Van Dale kan het zowel mannelijk als vrouwelijk zijn.
Er bestaat ook nog zo'n andere uitspraak: Wie zonder zonde is, ... 
Er zijn ongetwijfeld evenveel Vlamingen die de lidwoorden wel eens fout hebben, uitgezonderd jij dan.

Zou ik je verder mogen vragen om het in je reacties niet steeds over "die Hollanders" of "die Nederlanders" te hebben? Benoem de fout of vergissing, maar ga er niet een hele natie bij halen. 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, je kan ook het artikel opzoeken waarin het wordt gezegd en dan daarop reageren. Het foute gebruik van lidwoorden vind ik nu eenmaal  véél erger dan het foute gebruik van leestekens waar jij dikwijls een punt van maakt. Er zal in mijn beweringen wel enige waarheid schuilen vermits jij je er (als enige) telkens zo over opwindt. Ik krijg in de reacties op mijn stukjes ook meermaals te horen dat ik 'Vlaams' schrijf. Dat heb ik nog nooit van andere Vlamingen gehoord. Dat ik niet alleen ben om er mij 'zorgen over te maken' bewijst dit citaat waarin ook naar 'de Nederlanders' wordt verwezen.


De Vlaamse schrijfster Ann De Craemer vraagt haar lezers in haar taalcolumn in De Morgen het woordgeslacht in ere te houden. Verwijzen met hij naar tafel, koe, zon, etc., zoals veel Nederlanders doen, is volgens haar echt uit den boze.

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag John, als lezer krijg ik het gevoel dat ik erbij ben. Ondanks dat het over zo'n kort moment gaat, weet je wel de rust en een personage neer te zetten. Het enige wat ik wat jammer vond was dat het zo vaak over het zand ging. Misschien was het verhaal rijker geweest als je nog over het wuivende duingras, de blauwe lucht, de schreeuwende meeuwen, de krakende schelpjes had verteld. Groetjes, V.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Twee keer jammer @Gi en @Fief:

  1. Dat jullie een kennelijk persoonlijke onenigheid onder de aandacht menen te moeten brengen in mijn eerste bijdrage aan dit forum. (Ik zal het niet persoonlijk opvatten...)
  2. Ook jammer dat de column van Ann De Craemer niet meer te vinden is op de site van De Morgen. Ik had graag haar visie op dit kennelijk hete hangijzer willen lezen.

Zelf twijfelde ik ook over het geslacht, maar besloot er even geen onderzoek naar te doen. Vanwege jullie reacties toch maar even een rondje gegoogled (Witte boekje), dan wel gegoogeld (Groene boekje) met als resultaat deze blog van "The Langwitch".

Er is dus niet één antwoord, maar het hangt er vanaf welke taal je bezigt, welke cultuur je hogelijk waardeert of welke theorie je aanhangt.

Overigens welbedankt voor jullie positieve feedback, want die was er inderdaad ook.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, John, Fief is een goede ziel die zich ontfermt over schrijvers die in haar ogen onrecht worden aangedaan.  Dat is op zich lovenswaardig en hopelijk had jij er wat aan.  Maar zand erover....zeer toepasselijk bij jouw eerste bijdrage...en hopelijk niet de laatste.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi John, door alle emotie vergeet ik gewoon op jouw verhaal te reageren dat ik met plezier gelezen heb. Excuus, ook voor mijn reactie op Gi bij jouw verhaal.
 
Ik sluit me aan bij Ton. In de titel mag je "happy place" weglaten. 
Compliment voor de laatste zin, dat vond ik een pareltje.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je hebt het stukje fijn beschreven! Vooral de laatste alinea vond ik erg mooi en beeldend geschreven!

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hi John,

Dank je wel dat je ons even meeneemt naar het hete strand, nu er buiten zoveel sneeuw en ijs ligt. Ik heb genoten van je tekst. De ervaring is heel herkenbaar, je maakt goed gebruik van zintuiglijke beschrijvingen en de slotzin vind ik prachtig.

Wel mag je meer variëren in je woordkeuze. Door bepaalde woorden te vaak te herhalen, verliezen ze juist hun impact. Omdat het zo’n kort verhaal is, valt het extra op. Kijk waar je iets kunt schrappen of kunt vervangen, bijv. ‘bries’ in plaats van ‘wind’ of ‘korrels’ in plaats van ‘zand’.

Het is een speelse manier om jezelf uit te dagen! Ik wens je veel plezier.

Hartelijke groet,

Kelly