#335 Panta rhei

Hoi Jurrit, haast tastbaar zoals je beschrijft hoe herinnering en realiteit (toekomst?) hier samenkomen. Ik was even uit het verhaal bij het lezen van de zin 'Als ik een blik naar binnen werp komt de geur van vet en sigaretten me tegemoet.'; ik vroeg me af of de geur verdwijnt als HP zijn blik naar een andere kant werpt.
Verder prachtig, inclusief titel en laatste zin die samen het verhaal mooi rond maken.

Dit zijn van die stukjes die je in één trek leest, Jurrit. Knap, behalve die kuifkip die tot nader order vrouwelijk is (anders is het een haan) :-D

Hoi Ton,

Dankjewel voor de complimenten. Ik zie de blik naar binnen werpen als je hoofd even in de ruimte steken. In dat geval verdwijnt de geur wanneer je omdraait.

Hoi Gi,

Bedankt voor je reactie. Als geste ben ik nog bereid om er kuifhoen van te maken ;)

Hoi Jurrit, mooi beschreven, noodt tot herlezen. Daarbij vroeg ik me af of het hek per se luid moest piepen, of je die vet- en rookwalm niet beter kon ruiken dan dat hij je echt tegemoet komt, en of de spiegelbeeldjongen niet beter geflankeerd kon zijn door zijn opa en oma in plaats van "mijn". Maar dat zijn van die dingetjes die aangeven dat ik dit graag zelf geschreven had ;)

Persoonlijk hou ik er niet van dat de schrijver assumpties maakt over mij als lezer. Zeker niet als opener.

"Ik stap binnen in een wereld die je niet zou verwachten op dit oude industrieterrein. "` 

Maar dat is mijn vittende ik. Verder, strak verhaal!

Hoi Bobcom,

Dankjewel voor het mooie compliment. Dezelfde punten die jij aanstipt had ik ook bedacht en overwogen. Uiteindelijk heb ik besloten om het zo te laten. Meer een gevoelskwestie dan dat er logica achter zit.

Hoi Tony,

Bedankt voor je commentaar en je gevit. Ik laat de tekst toch staan omdat het voor mij de kern raakt van dit onverwachte, smoezelige paradijsje ;)

Mooi verhaal van een smoezelige plek, inderdaad. En een verrassend einde; mooi dat je dit aankondigt in de weerspiegeling in het water. Had nog nooit van Chinese loopeenden gehoord, i.t.t. zwemeenden?

Hoi Katja,

Dankjewel voor je reactie. Chinese loopeenden zijn erg praktisch op een plek omgeven door water, ze zwemmen niet weg :)

Juritt, nog even over die kip, die nog steeds een 'hij' is in jouw verhaal: op internet circuleren verhaaltjes over 'de transgender kip'.

Hoi Gi,

Vooruit dan met de geit. Het is een kuifhoen geworden. Kuifkip allitereert wel lekker vind ik. Misschien was het wel de eerste transgender kip. Het was in ieder geval een flamboyante verschijning.

Nou, Jurrit, je had ook gewoon de allitererende kuifkip kunnen laten staan en van de hij een zij maken. Btw: soepkieken vind ik ook mooi, maar die kan niet (meer) opzij springen.

Hoi Jurrit, supermooi hoe je van een schier alledaagse plek iets heel bijzonders hebt gemaakt. Geboeid gelezen!

Dag Jurrit, wat een mooi verhaal. De tweede zin zou ik schrappen, want dat maak ik liever zelf wel uit. Of gehinnik op kan stijgen, weet ik niet helemaal zeker, maar ik geef je het voordeel van de twijfel.

Hoi, 

Ik vind dit een sfeervol verhaal. En een gave laatste alinea trouwens.

Maar dit kan ik niet helemaal voor me zien: 

Behoedzaam schuifel ik langs de poelen richting een oud frietkot dat dienstdoet als woonkamer en keuken. Als ik een blik naar binnen werp komt de geur van vet en sigaretten me tegemoet. Op het aanrecht staan lege bierflesjes en volle asbakken naast een frietpan. Achter het barretje staan stoffen fauteuils in een kring, klaar om de nieuwste verhalen van de familie aan te horen.

Het lukt me niet om een beeld te vormen bij een oud frietkot. 

Hoi Vincent,

Dankjewel voor je reactie.

Hoi Musonius,

Bedankt voor je commentaar. Op de tweede zin was al meer kritiek. Vanuit het 'show, don't tell' idee is het misschien twijfelachtig. Maar het gaat hier om het gevoel van de hp. Daarom vond ik dat ik het me kon veroorloven. 

Hoi Madrid,

Bedankt voor je compliment. Fijn om te horen. Het frietkot was meer een soort barak, opgesplitst in twee delen. In het 'woonkamer' deel konden de mensen wachten terwijl er in de keuken werd gefrituurd. Je moet je er niet teveel van voorstellen. Het geheel was niet groter dan een ruime woonkamer., maar het had zeker zijn charme.