Dag Gi,
Ja, ik probeer het weer op te pikken.
Het is wel een uitdaging om van een enorm cliché toch iets proberen te maken. Of ik geslaagd ben, dat is natuurlijk aan den lezer.
Ik blijf mijzelf toch altijd meer zien als (lied)dichter dan prozaïst. In mijn bundel + cd Musonius op schrijversvoeten is deze Franse ballade te vinden

Liefde in 't geniep

Een man, een vrouw, dat moest voldoende zijn,
maar 't hart wordt vaak door vreemde spijs gevoed.
De liefde loopt niet netjes aan de lijn,
de hartstocht raast en tiert, hij stormt en woedt.
Het is een kracht die waarden buigen doet
en soms verwoest hij wat hij eenmaal schiep.
Verboden vruchten smaken bitterzoet.
De prijs is hoog van liefde in 't geniep.

Ze houdt van mij... en hem, en dat doet pijn
Ik weet hoe zij op nieuwe leugens broedt
Ze schept een wereld van bedrog en schijn.
Ik ken haar angsten dat een rode gloed
haar eens verraden zal, wat God verhoed'.
Ze is ontrouw en schaamt zich daarvoor diep,
maar liefde praat hetgeen wat fout is, goed.
De prijs is hoog van liefde in 't geniep.

Ik hou van haar en meestal voelt dat fijn
al ziet mijn ziel nu wel zo zwart als roet,
want deze liefde is een waar venijn,
het hart dat lacht en huilt, het danst en bloedt.
Het valt me zwaar dat ik verzwijgen moet
wat ik het liefste van de daken riep.
Mijn hart breekt als zij zich naar huis toe spoedt.
De prijs is hoog van liefde in 't geniep.

Mijn lief, beschouw mijn lied als laatste groet.
Het speet mij nimmer dat ik met je sliep,
hoewel mijn hart nu voor mijn zonde boet.
De prijs is hoog van liefde in 't geniep.

Dank voor alle weerwoorden.
De foutjes (voor zover er op geattendeerd is) zijn er inmiddels uitgehaald.

Dank, Annemieke!

Dank, Vincent