Hoi FloFlo101, ik vind het heel sterk hoe je de voorzichtige toenadering, de onzekerheid en de achtergrond beschrijft. Heel beeldend en invoelend, chapeau!
Klein zeurtje: 'we zijn beiden zo bewust ...'
Met bewondering gelezen!  

Hoi Floflo, voor Roos en Julliet inderdaad een verboden liefde. Mooi invulling van de opdracht. Graag gelezen. 
In de titel zou ik Two in plaats van 2 schrijven. Als de meisjes uit de VS komen, is de naam Rose wellicht beter dan Roos. 

De onzekerheid over wie we zijn --- bedoel je hier niet "de onzekerheid over wat we zijn"?

Haar vluchtige blik eindigt op mij. --- In de zin ervoor schrijf je ook al "vluchtig". Ik zou in deze zin het woord "vluchtige" weglaten.

Onze conservatieve en religieuze ouders zouden het nooit toestaan, onze liefde.  --- Het leest naar mijn idee mooier als je schrijft: Onze conservatieve en religieuze ouders zouden onze liefde nooit toestaan.

Je schrijft twee keer "ik zie de twijfel op haar gezicht". Bij de tweede keer zou je dat kunnen veranderen in: Ik zie de twijfel omslaan naar een vastberadenheid ...

Hoi FloFlo101, ik kom nog even terug. Ik zie dat je de titel hebt veranderd. Daarover twee opmerkingen: de nieuwe titel laat mij in raadselen achter en ik vind het daarom geen vooruitgang (maar wie weet, heb je er een goede verklaring voor). Maar als je deze titel wilt handhaven, zou ik '2' voluit schrijven.

Hoi Floflo, Je weet het mooi te omschrijven met een goeie weergave van de bioscoopscene die voor iedereen herkenbaar zal zijn. Met plezier gelezen.

Prachtig beschreven die band tussen de twee meisjes. Ik was wel even in de war omdat je het over een scherm hebt en dan denk ik aan een pc. Bij een film gaat het inderdaad ook om een groot scherm, maar doek is misschien duidelijker? In dit verhaal heb je de helderheid gevonden die in het vorige nog zoek was. Mooi!

Mooi geschreven, de spanning bouwt goed op! Mijn favoriete zin: 'De onzekerheid over wie we zijn is nog te groot om hardop te bespreken'. Groetjes V.

Hoy Floflo101,

Het was alsof ik naast dat meisje zat, gelijk welke. Goed beschreven en sfeer scheppend.

En dan het besef, de werkelijkheid, confronterend. Mooi.

Knap einde. Toch, ondanks alles en ondanks dat het niet kan, toch enige duidelijkheid.

Ik heb het heel graag gelezen.

Wat heb je dit mooi beschreven! Scherm roept inderdaad, zoals ik in de reacties ook lees, wel eerder een computerscherm op dan het doek van de bioscoop, maar verder heel mooi!
Ik had de titel niet nodig om te weten waar dit over ging, echt heel goed gedaan.

Mooi!

Ik sluit mij aan bij de lezers die scherm graag zien vervangen door doek. Het verwarde mij ook.